NSA o ważności postanowienia UKE

17. września odbyła się rozprawa przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi kasacyjnej Telekomunikacji Polskiej złożonej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. Wyrokiem tym WSA oddalił skargę TP na postanowienie Prezesa UKE z 15 czerwca 2007 r. dotyczące wyjaśnienia treści decyzji z dnia 4 października 2006 r. zmieniającej w części decyzję Prezesa UKE z dnia 10 maja 2006 r.

Zaskarżone postanowienie wyjaśniało treść decyzji Prezesa UKE o wprowadzeniu z urzędu do stosowania przez TP oferty ramowej określającej warunki dostępu do lokalnej pętli abonenckiej poprzez dostęp do węzłów sieci telekomunikacyjnej na potrzeby sprzedaży usług szerokopasmowej transmisji danych (oferta Bitstream Access - BSA). Mocą tego postanowienia Prezes UKE uchylił postanowienie z dnia 26 lutego 2007 r. i wyjaśnił, iż zgodnie z wyżej wskazaną decyzją TP jest zobowiązana do świadczenia usług hurtowego dostępu do sieci na Lokalnych Pętlach Abonenckich, na których nie świadczy usług telekomunikacyjnych Abonentowi TP.

Naczelny Sąd Administracyjny nie rozpoznał przedmiotowej sprawy merytorycznie, lecz w drodze postanowienia w dniu 17 września uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i odrzucił skargę TP.

W ustnych motywach uzasadnienia Sąd wskazał, iż skład orzekający podzielił pogląd prawny wyrażony w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2. września w zbliżonej sprawie. Według Sądu zachodziły podstawy do odrzucenia skargi, albowiem nie wyczerpano środków zaskarżenia od skarżonego postanowienia.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienie Prezesa UKE z dnia 26 lutego 2007 r. można określić jako "akt nieistniejący". Było to pismo organu nie spełniające wymogów wskazanych w 124 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. Przede wszystkim postanowienie to nie zawierało rozstrzygnięcia, co uniemożliwiało uznanie go za akt administracyjny. W związku z tym NSA stanął na stanowisku, że w dniu 26 lutego 2007 r. nie doszło do wydania przez Prezesa UKE postanowienia (NSA nazwał je pismem nazwanym postanowieniem) rozstrzygającego wątpliwości co do treści decyzji, na które wskazywała w swym wniosku Polska Izba Infromatyki i Telekomunikacji.

W konsekwencji NSA uznał, że dopiero postanowienie Prezesa UKE z dnia 15 czerwca 2007 r. jest postanowieniem rozpoznającym wniosek o wyjaśnienie treści decyzji po raz pierwszy. Stąd też NSA uznał, że sprawa została rozpoznana przez Prezesa UKE tylko jeden raz, a tym samym nie zostały wyczerpane środki zaskarżenia uprawniające TP do złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Z tych też powodów wyrok Sądu I instancji z dnia 29 października 2007 r. należało uchylić na podstawie art. 189 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a skargę TP odrzucić.

Wyrok jest prawomocny.