Niesamowita mega-konstrukcja pająków. Pierwsze takie odkrycie

Jakub Krawczyński (KubaKraw)
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na X
Niesamowita mega-konstrukcja pająków. Pierwsze takie odkrycie

W 2022 roku eksploratorzy podczas podziemnego badania fauny natrafili na niezwykłe zjawisko – gigantyczną pajęczą sieć w jednej z jaskiń na granicy Albanii i Grecji.

Dalsza część tekstu pod wideo

Największa pajęcza sieć świata odkryta na granicy Albanii i Grecji

Nowo odkryta konstrukcja to ogromna sieć o powierzchni około 100 metrów kwadratowych, która stała się domem dla kolonii liczącej około 69 tysięcy pająków domowych (Tegenaria domestica), oraz 42 tysięcy osobników Prinerigone vagans, gatunku pająków tkających sieci płachtowe.

Badacze pobrali próbki DNA, aby potwierdzić tożsamość gatunków odpowiedzialnych za budowę sieci. Najbardziej niesamowity we wszystkim jest fakt, że oba gatunki są zazwyczaj samotnikami. Normalnie nie dzielą ze sobą sieci.

"Najbardziej imponującym zjawiskiem w tej jaskini jest duża kolonialna pajęcza sieć, która pokrywa około 100 metrów kwadratowych ściany jaskini i jest siedliskiem 69 tysięcy osobników T. domestica oraz 42 tysięcy osobników P. vagans" – napisali naukowcy w artykule opublikowanym w czasopiśmie naukowym Subterranean Biology.

Dotychczas znane były przypadki tzw. pająków społecznych, które tworzą wspólne sieci zamieszkiwane przez tysiące osobników. Jednak odkrycie tak ogromnej struktury tkanej przez gatunki uznawane za samotnicze jest wyjątkową rzadkością. Nigdy wcześniej nie udokumentowano współpracy między różnymi gatunkami pająków przy tworzeniu jednej sieci.

Naukowcy zbadali również, w jaki sposób te pajęczaki przetrwały w trudnych warunkach jaskini – bez dostępu do światła słonecznego i przy wysokim stężeniu toksycznego siarkowodoru.

"Kolonizacja Jaskini Siarkowej przez T. domestica była najprawdopodobniej napędzana przez obfite zasoby pokarmowe, reprezentowane przez gęste roje muchówek (chironomidów) rozwijających się w jaskini" – napisali badacze.

Uczeni podejrzewają także, że to brak światła w jaskini mógł przyczynić się do tego, że mniejsze osobniki P. vagans mogły harmonijnie żyć wśród pająków T. domestica.