Błądziliśmy w sprawie Księżyca. Czas zmienić podręczniki

Mapa Księżyca, którą znajdziesz w podręcznikach szkolnych, sięga pewnie jeszcze czasów misji Apollo. W końcu mamy coś lepszego.

Anna Rymsza (Xyrcon)
1
Udostępnij na fb
Udostępnij na X
Błądziliśmy w sprawie Księżyca. Czas zmienić podręczniki

Ponad setka naukowców przez dekadę opracowywała nowe dane na temat powierzchni Księżyca. Owocem jest najlepszy atlas Srebrnego Globu, jaką kiedykolwiek stworzyliśmy.

Dalsza część tekstu pod wideo

Księżyc: 12 tysięcy kraterów, 81 basenów, 17 typów skał

Nowy atlas Księżyca składa się z map w skali, jakiej jeszcze nie było: 1:2500000. Na mapach opisano 12341 kraterów, 81 basenów, 17 typów skał, a także płyty tektoniczne, formacje skalne i wiele innych informacji o powierzchni naturalnego satelity Ziemi.

Atlas powstał w Chińskiej Akademii Nauk, a zawarte w nim zasoby przydadzą się całemu światu. Skorzystają między innymi agencje kosmiczne, planujące kolejne misje na Księżyc – oczywiście na czele z chińskim programem kosmicznym. Ponadto będzie to podstawa badania i wydobywania zasobów, wybierania miejsc pod lądowanie i budowę struktur. Warto tu przypomnieć, że za kilkanaście lat ma powstać międzynarodowa stacja badawcza na Księżycu. Atlas pozwoli też lepiej zrozumieć historię Księżyca i pomoże w badaniach porównawczych z zakresu geologii.

Błądziliśmy w sprawie Księżyca. Czas zmienić podręczniki
Błądziliśmy w sprawie Księżyca. Czas zmienić podręczniki
Błądziliśmy w sprawie Księżyca. Czas zmienić podręczniki

Poza mapami, których miniatury zamieściłam powyżej, zespół naukowców wydał także wersję książkową atlasu. W książce znajduje się 30 diagramów, które połączone tworzą wizualizację całego Księżyca.

Błądziliśmy w sprawie Księżyca. Czas zmienić podręczniki

Materiały są dostępne po angielsku i po chińsku. Oczywiście mapy będą dostępne też w interaktywnej wersji cyfrowej na platformie Digital Moon. Międzynarodowy zespół geologów pracuje też nad jeszcze dokładniejszymi mapami wybranych regionów.

Dane pochodzą w większości z misji Chang’e-1, która badała powierzchnię Księżyca w latach 2007-2009 z użyciem obrazowania interferencyjnego i spektroskopii. Informacje były potem weryfikowane z pomocą danych z sond Chang’e-3 i Chang’e-4 (2013 i 2019), GRAIL i Lunar Reconnaissance Orbiter, prowadzonych przez NASA, a taże indyjskiej sondy Chandrayaan-1.

Najwyższa pora na zmiany. Używane obecnie mapy w skali 1:5000000 powstały w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych dwudziestego wieku. Powstały w USA na podstawie danych dostarczonych przez misję Apollo. Są zbyt mało dokładne, by można było z ich pomocą planować misje spełniające współczesne standardy.