Błądziliśmy w sprawie Księżyca. Czas zmienić podręczniki
Mapa Księżyca, którą znajdziesz w podręcznikach szkolnych, sięga pewnie jeszcze czasów misji Apollo. W końcu mamy coś lepszego.

Ponad setka naukowców przez dekadę opracowywała nowe dane na temat powierzchni Księżyca. Owocem jest najlepszy atlas Srebrnego Globu, jaką kiedykolwiek stworzyliśmy.
Księżyc: 12 tysięcy kraterów, 81 basenów, 17 typów skał
Nowy atlas Księżyca składa się z map w skali, jakiej jeszcze nie było: 1:2500000. Na mapach opisano 12341 kraterów, 81 basenów, 17 typów skał, a także płyty tektoniczne, formacje skalne i wiele innych informacji o powierzchni naturalnego satelity Ziemi.



Atlas powstał w Chińskiej Akademii Nauk, a zawarte w nim zasoby przydadzą się całemu światu. Skorzystają między innymi agencje kosmiczne, planujące kolejne misje na Księżyc – oczywiście na czele z chińskim programem kosmicznym. Ponadto będzie to podstawa badania i wydobywania zasobów, wybierania miejsc pod lądowanie i budowę struktur. Warto tu przypomnieć, że za kilkanaście lat ma powstać międzynarodowa stacja badawcza na Księżycu. Atlas pozwoli też lepiej zrozumieć historię Księżyca i pomoże w badaniach porównawczych z zakresu geologii.
Poza mapami, których miniatury zamieściłam powyżej, zespół naukowców wydał także wersję książkową atlasu. W książce znajduje się 30 diagramów, które połączone tworzą wizualizację całego Księżyca.
Materiały są dostępne po angielsku i po chińsku. Oczywiście mapy będą dostępne też w interaktywnej wersji cyfrowej na platformie Digital Moon. Międzynarodowy zespół geologów pracuje też nad jeszcze dokładniejszymi mapami wybranych regionów.
Dane pochodzą w większości z misji Chang’e-1, która badała powierzchnię Księżyca w latach 2007-2009 z użyciem obrazowania interferencyjnego i spektroskopii. Informacje były potem weryfikowane z pomocą danych z sond Chang’e-3 i Chang’e-4 (2013 i 2019), GRAIL i Lunar Reconnaissance Orbiter, prowadzonych przez NASA, a taże indyjskiej sondy Chandrayaan-1.
Najwyższa pora na zmiany. Używane obecnie mapy w skali 1:5000000 powstały w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych dwudziestego wieku. Powstały w USA na podstawie danych dostarczonych przez misję Apollo. Są zbyt mało dokładne, by można było z ich pomocą planować misje spełniające współczesne standardy.