Test telefonu SonyEricsson S700i

Główną myślą projektantów SonyEricssona jest i była zawsze ergonomia, a dopiero potem atrakcyjny wygląd - odwrotnie niż to często bywa u innych. Jak jednak upchnąć coraz więcej funkcji i możliwości w coraz mniejszych rozmiarów telefonie? Ano można, trzeba się tylko wykazać inwencją, czego dowodzi najnowszy SonyEricsson S700i. Główną myślą projektantów SonyEricssona jest i była zawsze ergonomia, a dopiero potem atrakcyjny wygląd - odwrotnie niż to często bywa u innych. Jak jednak upchnąć coraz więcej funkcji i możliwości w coraz mniejszych rozmiarów telefonie? Ano można, trzeba się tylko wykazać inwencją, czego dowodzi najnowszy SonyEricsson S700i. Nasza redakcja miała go właśnie przyjemność testować - zapraszam do przeczytania artykułu. W pudełku znajduje się: • telefon, • bateria, • ładowarka, • stereofoniczny zestaw słuchawkowy, • karta Memory Stick Duo 32 MB wraz przejściówką do Memory Stick, • płyta CD z oprogramowaniem, • instrukcja obsługi. Standardowy zestaw. Pierwsze wrażenie - telefon wygląda jak aparat fotograficzny, któryś z modeli Sony. Zarówno obły kształt, jak i design obiektywu wraz z ochronną przesłoną mogą zmylić potencjalnego klienta. Z drugiej strony - wielki wyświetlacz i parę klawiszy. Na górze klawisz spustu. Typowa „cyfrówka” - prawda? Teraz przychodzi moment zastanowienia - skoro wyświetlacz nie jest dotykowy, to gdzie jest klawiatura? Ano jest - pod wyświetlaczem. Nietypowa konstrukcja nie kończy się na wyglądzie - zastosowano rozwiązanie znane już z Motoroli v70 czy v80, czyli obrotową klapkę. Dzięki temu przy zachowaniu rozsądnych wymiarów całego urządzenia zmieścił się i duży wyświetlacz, i klawiatura z dużymi odstępami między klawiszami. „Otworzenie” telefonu nie jest jednak takie proste - raz, że ciężko zrobić to jedną ręką, a dwa - klapka nie obraca się o 360 stopni, a o 180. Chodzi o to, że po jej otwarciu (w lewo bądź prawo) nie można jej „zamknąć” w tym samym kierunku - trzeba zrobić to w tym samym, w którym się otwierało. Telefon przy wymiarach 108 x 49 x 25 milimetrów waży 137 gram. To dużo jak na dzisiejsze standardy, jednak całkiem rozsądnie biorąc pod uwagę możliwości terminala. Użyte materiały są wysokiej jakości - nic nie skrzypi, wszystko jest solidnie skonstruowane i podczas użytkowania nie ma się wrażenia, że klapka się zepsuje. Największe wrażenie robi wyświetlacz - 256-tysięcy kolorów i rozdzielczość, bagatela, 320 x 240 pikseli! To połowa rozdzielczości VGA, tyle samo co mają standardowe palmtopy z Windows Mobile, a więcej niż SonyEricsson P910i! Jego fizyczne wymiary nie są już tak duże, gdyż ma zaledwie 2”, jednak to i tak zdecydowanie więcej niż u konkurencji. Odwzorowanie kolorów jest wręcz idealne, tak samo widoczność przy mocnym, zewnętrznym oświetleniu. Trudno znaleźć jakąkolwiek jego wadę... Klawiatura - duże klawisze, duże odstępy, jednak osadzone zbyt głęboko, co z pewnością wymusiła konstrukcja telefonu. Niezbyt fortunnym pomysłem było także umieszczenie klawiszy wyłącznika i dostępu do przeglądarki zaraz pod głównymi klawiszami. Mają one ten sam kształt i często, szczególnie na początku używania telefonu, łatwo o pomylenie ich z klawiszami * i #. Do nawigacji służy 4-kierunkowy klawisz - dość dobrze i precyzyjnie działający. Filozofia SonyEricssona od dłuższego już czasu zakłada rezygnację z typowych u innych producentów klawiszy „zielonej” i „czerwonej” słuchawki, zastępując je klawiszami funkcyjnymi. Rozwiązanie to należy pochwalić za jedno - wielką konsekwencję. Wszystkie klawisze mają swoją rolę, które nawzajem się nie dublują. Po krótkim przyzwyczajeniu bardzo docenia się takie rozwiązanie. Klawiatura jest ładnie i wyraźnie podświetlania na niebiesko. Przy zamkniętej klapce bardzo prosto ją zablokować dzięki specjalnemu, przesuwanemu przyciskowi. Menu - typowe dla produktów SonyEricssona, identyczne z tym w K700i. Zaprojektowane ergonomicznie i bez zbędnego natłoku. Wchodzi się do niego naciskając klawisz nawigacyjny w lewo lub prawo. Pierwszy ekran to 12 ikonek, po wejściu w nie dalej jest już standardowa lista opcji, dostępna oczywiście także za pomocą skrótów klawiaturowych. Wszystko bardzo estetycznie i starannie wykonane. Menu upiększyć można włączając motywy obejmujące tapetę (różną dla głównego ekranu i poszczególnych poziomów menu) i schematy kolorystyczne. Nawigacja po funkcjach menu możliwa jest zarówno „w pionie”, jak i „poziomie” - dzięki intuicyjnym zakładkom. Jest jednak pewien mankament - typowe dla SonyEricssona opóźnienie w menu, które w wypadku opcji wyboru skrótu jest wręcz potworne i nieakceptowalne. A mówiąc o samych skrótach - bardzo ciekawie się je definiuje. Po włączeniu trybu tworzenia nowego skrótu pojawia się menu - tak jak po wejściu z trybu czuwania. W dowolnym momencie zagłębiania się w nim można wybrać skrót - czyli może to być albo konkretna funkcja (gdzie nie można się już dalej zagłębić), albo zbiór funkcji. U innych producentów skróty są często predefiniowane i nie zawsze odpowiadają potrzebom użytkowników. Ciekawą i niespotykaną raczej w innych telefonach funkcją jest opcja Kreatora ustawień, uruchamiana po włożeniu nowej karty SIM i włączeniu telefonu. Można w nim ustawić w kilku krokach podstawowe rzeczy takie, jak język menu, data i godzina czy skopiować wpisy z karty SIM do pamięci telefonu. Do dyspozycji użytkownika oddano 30 MB pamięci dynamicznie przydzielanej na MMSy, zdjęcia, aplety Javy, itp. Jeżeli tej pamięci komuś nie starczy, to zawsze może ją rozszerzyć za pomocą kart Memory Stick Duo - w zestawie dołączono taką o pojemności 32 MB. Pamięcią i jej zawartością można w wygodny sposób zarządzać przy pomocy prostego managera plików. Książka adresowa zaimplementowana w telefonie pozwala na przypisanie takich szczegółów, jak imię, nazwisko, stanowisko, parę numerów telefonów, adres e-mail… Powinno wystarczyć każdemu. Szkoda, że nie ma podziału nazwy na imię i nazwisko, które było stosowane w starszych Ericssonach. Przy dodawaniu wpisu do telefonu i późniejszej synchronizacji z programami typu PIM (np. MS Outlook) zapewniłoby to większy porządek w bazie. Jest za to możliwość dodania zdjęcia oraz indywidualnego dzwonka. Wyszukiwanie wpisów przy bezpośrednim dostępie do książki (po naciśnięciu klawisza nawigacyjnego w dół) możliwe jest tylko po pierwszej literze. Więcej liter można wpisać dopiero po zagłębieniu się w menu książki adresowej, co nie zawsze jest wygodne i szybkie. Po najechaniu na konkretny wpis, naciskając klawisz nawigacyjny w lewo bądź w prawo można wybrać jeden z przypisanych mu numerów telefonu - jest bardzo intuicyjne i przyjemne w użytkowaniu rozwiązanie. Wszystkie wpisy można wysłać za pomocą SMSa, portu na podczerwień bądź Bluetooth do innego urządzenia w standardzie vCard. Wybieranie głosowe pozwala przypisać do 40 etykiet poszczególnym wpisom. Poszczególne numery telefonów można powiązać w grupy maksymalnie po 15 wpisów. Są one potem przydatne w profilach, których do dyspozycji użytkownika jest 7. W każdym z nich można ustawić takie parametry, jak: głośność i rodzaj dzwonka, nadchodzącej wiadomości czy dźwięku klawiszy, aktywację alarmu wibracyjnego, aktywne przekierowania, tryb podświetlania (ciągły, czasowy, wyłączony) oraz etykietę głosową aktywującą profil bądź też jego godzinę i najważniejsze - można zaznaczyć, które grupy bądź osoby mogą się dodzwonić. Wszyscy inni dostają automatycznie sygnał zajętości bądź zostają przełączeni na pocztę głosową. Jest to niesamowicie wręcz przydatna funkcja, szczególnie podczas spotkań czy w nocy, kiedy oczekujemy ważnego telefonu od konkretnej osoby. Dzwonki polifoniczne to specjalność i wizytówka tego producenta. Trudno znaleźć gdziekolwiek indziej takie, które brzmiałyby lepiej. 48-głosowa polifonia robi wrażenie. Dodatkowo użytkownikowi dano możliwość stworzenia samodzielne kompozycji– w tym wypadku tylko 4-ro głosowego. Dodatkowo jako dzwonki można ustawić pliki mp3 - te załadowane w pamięci są po prostu fenomenalne - proste i genialne. No ale to każdy musi sam usłyszeć... Wiadomości - S700i obsługuje wszystkie popularne na rynku typy, a więc SMS, EMS, MMS oraz e-mail. Doskonały wyświetlacz oraz polifoniczny dźwięk sprawiają, że testowany telefon można opisać jako doskonałą maszynkę multimedialną. Telefon obsługuje także raporty doręczeń (po dostarczeniu napis znika z ekranu, ale wiadomość w katalogu „Wysłane” ma inną ikonę niż te niedostarczone), i długie wiadomości - do 6 paczek. Ciekawą funkcją jest możliwość zdefiniowania pewnych ustawień jako parametryczne, przez co przy wysyłce wiadomości użytkownik będzie pytany o konkretną wartość (np. długość ważności, raport doręczenia, itp.). Ma także słownik T9. W menu „Wiadomości” znajduje się także klient e-mail. Działa on w oparciu o zwykłą transmisję danych, wg konta dla niej zdefiniowanego (GPRS bądź CSD - o samej transmisji później). Można w nim edytować i odbierać wiadomości - każda z nich ma zdefiniowany podpis i adres zwrotny, można także ściągać załączniki. Aparat jest wyposażony także funkcję czatu (rozmowy z wieloma użytkownikami za pomocą wiadomości tekstowych). Testowany telefon ma zaimplementowany GPRS Class 10 (4+2 z czego aktywnych może być maksymalnie 5, każdy o prędkości 13,4 kb/s). Nie ma HSCSD i EDGE - tego drugiego szczególnie brak w terminalu tej klasy. Z komputerem bądź innym urządzeniem Z600 można połączyć za pomocą kabelka, portu na podczerwień bądź Bluetooth. Przeglądarka WAP obsługuje wersję 2.0 standardu. Działa zupełnie bezproblemowo i prawidłowo interpretuje wszystkie strony, także html, o ile nie są zbyt duże. Funkcje muzyczne to odtwarzacz mp3 oraz radio. Dźwięk jest wysokiej jakości, a może być on także odtwarzany przez zestaw głośnomówiący - wyraźnie i głośno. Radio pozwala na zapamiętanie 20 stacji. Potrafi sam wyszukać te o najsilniejszym sygnale. Te o trochę słabszym, acz w zupełności wystarczającym do słuchania, trzeba znaleźć samemu. Czułość typowa jak u konkurencji - np. Nokii. Odtwarzacz mp3 - wyśmienita jakość, szkoda jednak, że sterowanie odbywa się tylko z poziomu telefonu, a nie dołączonego zestawu słuchawkowego. No ale cóż wymagać - w końcu to urządzenie powinno służyć głównie do rozmowy. Oprócz predefiniowanych ustawień equalizera dźwięk „podrasować” można samemu - do dyspozycji jest 5 suwaków. Kamera - kolejna rzecz, która robi wrażenie. Matryca 1,3 Mpix pozwala na robienie zdjęć o rozdzielczości aż 1280 x 960 pikseli! Dodając do tego lampę pomagającą robić zdjęcia w trudnych warunkach - efekty są nad wyraz dobre jak na tego typu „urządzenie” fotograficzne. Duży wyświetlacz służy jako wizjer, a na nim wyświetlane są, jak w typowych „cyfrówkach” wszystkie parametry robionego zdjęcia. Spust migawki znajduje się na górze - tak samo jak w normalnych aparatach. Oprócz ciekawych efektów kolorystycznych (sephia, odcienie szarości, itp.) i specjalnych (najróżniejszego rodzaju kolorowe ramki) dostępny jest tryb kręcenia filmów - o rozdzielczości 176 x 144 piksele w formacie 3GP. Maksymalny czas jednego klipu nie może przekraczać 2 minut, a jakość jest typowa dla kamer internetowych dostępnych w każdym sklepie komputerowym. Z ciekawszych rzeczy wymienić należy: • kalendarz, który dużym wyświetlaczu prezentuje się okazale. W ergonomiczny sposób pokazuje w widoku dziennym, tygodniowym oraz miesięcznym plan zajęć. Każdy wpis może być wzbogacony o alarm o dźwięku ustawionym w danym profilu. Bez najmniejszych problemów daje się zsynchronizować z programami typu PIM (np. MS Outlook). Jego ciekawą funkcją jest współpraca z profilami - dzięki temu podczas spotkań telefon może być np. automatycznie wyciszany, • Javę (w wersji 2.0) oraz platformę dla gier 3D - załadowany tenis robi na prawdę duże wrażenie, • dyktafon, • stoper z przejrzyście wyświetlanymi międzyczasami i minutnik, • kalkulator z podstawowymi 4 działaniami, Bateria to ogniwo litowo-jonowe o pojemności 780 mAh. Szkoda, że nie ma trochę większej pojemności i nie jest wykonane w technologii litowo-polimerowej, która szeroko była stosowana, szczególnie przez Ericssona. Telefon potrafi pracować do 2-3 dni bez specjalnego oszczędzania, ani ograniczania się w rozmowach, choć zabawa menu dość mocno wpływa na ten czas. Nie sposób sobie jednak wyobrazić osiągnięcia czasu 300 godzin czuwania podawanego przez producenta… Podsumowując – S700i to ze wszech miar ciekawy i bogato wyposażony telefon. Nie są to jednak jedyne czynniki gwarantujące sukces rynkowy, a także wygodę użytkowania. Urządzenie wymaga kilku poprawek, a sama jego konstrukcja nie wszystkim musi przypaść do gustu. Ci, którzy myślą nad jego zakupem powinni wcześniej pobawić się nim przez pół godziny i na tej podstawie, a także po przeczytaniu niniejszego testu, wyrobić sobie własne zdanie na jego temat. Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon:

Ten smartfon kosztuje dziś tylko 359 zł, a oferuje aż 8 GB RAM

Ten potężny głośnik Bluetooth osiąga do 100 W mocy, a może być Twój za 349 zł

Święto lasu? iPhone dostanie polskojęzyczną AI, choć to złożone

To idealny laptop do pracy: wydajny, lekki, z mocną baterią i bardzo jasnym ekranem OLED, a dziś jest naprawdę tani

Apple iPad Air M3 – tu miała być recenzja, ale wszystko już wiecie

Jaki komputer do gier i pracy? Polecane zestawy na maj 2025

Zapomnij, co wiesz o laptopach. RTX 50 wywraca stolik

Nie lubisz gamingowych laptopów? Tego pokochasz

Banki obowiązkowo prześwietlą Polaków. Rząd szykuje nowe prawo

PKO BP z pilnym ostrzeżeniem. Stracisz pieniądze, jak tego nie zrobisz

Polacy znów pod ostrzałem. Chodzi o klientów PKO BP

Jesteś w Santander Bank? Przed majówką sprawdź tę nowość

Twórcy Baldur's Gate 3 nie boją się AI. Przyszłość jest dobra

Porzucili Ubisoft i zrobili hit. Ta gra sprzedaje się jak szalona

Fani mogą nie być gotowi na tyle nowości. Zaskakujące zwiastuny

Serial, który bawi do łez. Drugi sezon polskiej komedii już na Canal+

Test telefonu SonyEricsson S700i

Zobacz więcej

Apple iPad Air M3 – tu miała być recenzja, ale wszystko już wiecie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony