Nubia Air: płaski i elegancki telefon dla każdego Polaka (test)

Nubia Air miała swoją premierę na początku września i jest już dostępna w polskich sklepach. Cena zachęca – telefon kosztuje tylko 999 zł (a w promocji na start jeszcze taniej – 899 zł), choć na pierwszy rzut oka wygląda na droższy. 

Wygląd i konstrukcja

Nubia Air to jeden z tych modeli, który wpisuje się nowy trend na bardzo płaskie obudowy. Nie jest to co prawda model rekordowy pod tym względem – producent podaje 5,9 mm grubości, ale dotyczy to ramki otaczającej obudowę, natomiast wraz z dodatkowymi elementami będzie to już 6,7 mm. Do tego jeszcze trzeba doliczyć wystający aparat. Nie zmienia to faktu, że Nubia Air sprawia wrażenie telefonu płaskiego, eleganckiego i znacząco różni się na plus od większości grubszych telefonów na rynku. Jest też lekki – waży 172 g.

Wykończenie obudowy na pierwszy rzut oka też robi dobre wrażenie. Matowy, ascetyczny tył kontrastuje z lekko połyskującą, choć nie błyszczącą ramką z czerwonym przyciskiem zasilnia. Konstrukcję ożywia też szeroki moduł aparatów z czerwonym logotypem NeoVision. Całość wygląda naprawdę bardzo dobrze.

Niestety, czar pryska, gdy się telefon weźmie do ręki. To oczywiście sam plastik. Solidny, ale jednak w dotyku trochę tani, co zwłaszcza dotyczy bocznej ramki. Mimo wszystko jak na telefon za mniej niż 1000 zł nie jest źle. Co więcej, w etui jest całkiem ładne, płaskie etui o matowym, karbonowym wykończeniu – można je założyć, a telefon od razu zyskuje.

Mocnym plusem Nubii Air jest wytrzymałość na pył i wodę na poziomie IP68 i IP69 – to już się staje standardem we flagowcach, ale nie w tym segmencie cenowym. Producent deklaruje też wysoką wytrzymałość na upadki, chociaż patrząc na plastiki obudowy, mam pewne wątpliwości.

Wyświetlacz

Po włączeniu smartfonu czeka nas kolejna miła niespodzianka – całkiem niezły, płaski ekran otoczony stosunkowo niewielkimi ramkami. To matryca AMOLED z odświeżaniem 120 Hz i deklarowaną jasnością szczytową do 4500 nitów. Wyświetlacz ma przekątną 6,78 cala i rozdzielczość Full HD+ (1080 x 2400). Co ciekawe, producent nawet wewnątrz w smartfonie („Informacje o telefonie”) podaje, że rozdzielczość wynosi 1224 x 2720, co jednak nie jest prawdą. 

Pomiary wykazały, że w trybie ręcznym maksymalna jasność ekranu sięga 700 nitów, natomiast w trybie automatycznym – około 1200 nitów. To dobre wyniki, które potwierdzają wysoką czytelność wyświetlacza w pełnym słońcu. Natomiast maksymalna deklarowana przez producenta jasność odnosi się zapewne do treści HDR.

Ekran ma ładne kolory, głęboką czerń, odpowiednią szczegółowość, korzysta się więc z niego z dużą przyjemnością. W ustawieniach nie ma zbyt wielu opcji specjalnych: tytko jeden tryb barwny z regulacją temperatury, tryby ochrony wzroku czy podstawowe warianty odświeżania (60, 90 i 120 Hz), ale z punktu widzenia potencjalnego nabywcy tyle wystarczy. Wyświetlacz zapewnia zgodność ze standardami HDR10 i HDR10+, sprawdzi się więc podczas oglądania filmów VoD.

W ekran wkomponowany jest optyczny czytnik linii papilarnych – działa sprawnie i bez problemu odblokowuje telefon. Zabezpieczeniem całości jest solidne szkło Gorilla Glass 7i.

Wydajność

Sercem Nubii Air jest nowy, tegoroczny układ Unisoc T8300. Firma Unisoc dała się dotąd poznać z absolutnych budżetowców o bardzo słabych parametrach, praktycznie na granicy używalności, jednak zastosowana tu jednostka to już nieco bardziej wydajny średniak w litografii 6 nm, z dwoma rdzeniami rozpędzającymi się do 2,2 GHz i sześcioma wolniejszymi 2,0 GHz. Za grafikę odpowiada GPU Mali-G57, a całość wspiera 8 GB pamięci RAM LPDDR4X oraz 256 GB pamięci UFS 2.2.

Jak to razem działa? No cóż, różnie bywa. W podstawowych zastosowaniach trudno się do czegoś przyczepić – interfejs działa płynnie, aplikacje systemowe uruchamiają się bez zwłoki. Przycięcia i spowolnienie jednak się zdarzają – na przykład w aplikacji aparatu, również dotyczy to niektórych apek doinstalowanych ze Sklepu Play. Opóźnienia reakcji telefonu pojawiają się w różnych momentach – nie są stałe, ale jednak czasami potrafią lekko zirytować.

Co też nie dziwi, Nubia Air nie błyszczy w testach syntetycznych, co wskazuje też na potencjalne problemy w grach. Popularny AnTuTu w wersji 10 zakończył się bardzo słabym wynikiem 413 tys. punktów – jak tanie smartfony sprzed 5 lat. Inne testy też nie wypadaj najlepiej, a wyniki potwierdzają subiektywne wrażenia z codziennych zastosowań.

W gry oczywiście można jakoś tam pograć – na ogół na najniższym poziomie jakości grafiki. W ten sposób udało mi się nawet pograć w Genshin Impact i nie była problemów, a oprawa graficzna wciąż zapewniała dobrą zabawę. Niemniej nie jest to smartfon polecany do gier, problemy mogą dotyczyć zwłaszcza tytułów online. Podobnie może być z odtwarzaniem wideo – pliki 4K będą klatkować, lepiej więc od razu zadbać o mniejsze rozdzielczości do 1080p. Trochę szkoda zmarnowanego potencjału, bo ten ekran zasługuje na lepszy układ SoC.

Komunikacja

Chociaż wydajnościowo Nubia Air radzi sobie dość słabo, to w zastosowaniach komunikacyjnych osiąga lepsze rezultaty. Smartfon sprawnie działa w 5G w paśmie C. Wyniki pomiarów szybkości się nie są może jak we flagowych modelach – maksymalnie udało mi się wyciągnąć ponad 600 Mb/s – ale to wciąż komfortowe osiągi, zapewniające szybki dostęp do sieci. W opcjach można też skorzystać z ciekawej opcji – adaptacyjnego 5G, czyli ograniczyć najszybszy standard tylko do konkretnych aplikacji, co pozwala oszczędzić zużycie energii. W domu czy biurze smartfon pozwoli skorzystać z Wi-Fi 5 (a nie Wi-Fi 7, jak sugeruje na stronie producent).

Nubia Air bez problemu działa też z VoLTE i Wi-Fi Calling, a jakość rozmów jest bez zarzutu. Smartfon pozwala zamontować dwie karty nanoSIM, nie ma za to opcji eSIM. Nie zabrakło za to NFC.

System

Jak na telefon Nubii przystało, smartfonem zarządza system MyOS – w wersji 15, tak jak Android 15, na którym bazuje. Przyszłość aktualizacji pozostaje niejasna, a znając wcześniejsze dokonania marki, należy się obawiać, że na tym koniec.

MyOS jest kolorowy, pełen opcji personalizacji i dodatkowych funkcji. Stanowi przeciwieństwo podejścia Google, ale kto lubi chińskie wariacje na temat Androida, będzie zadowolony. 

Wśród dodatkowych narzędzi znalazło się nawet parę funkcji AI – np. Tłumacz AI, który obsługuje język polski i pozwala na żywo tłumaczyć zdania wypowiadane w naszym języku na kilkanaście obcych i w drugą stronę, tekstowo i głosowo. Jest też Tłumacz połączeń, również z obsługą języka polskiego.

Po pierwszym uruchomieniu telefonu na start otrzymujemy kilka śmiecioapek i zbędnych gierek, ale można je szybko odinstalować.

Dźwięk

Nubia Air ma tylko jeden głośnik multimedialny, ten na dole, podczas odtwarzania nie dołącza za to głośnika telefonicznego. Brzmienie jest kiepskie, suche i pozbawione basów, nie obejdzie się więc zewnętrznego głośnika lub słuchawek.

Ju mojemu zaskoczeniu okazało się, że w połączeniach Bluetooth smartfon zapewnia całkiem bogaty zestaw kodeków, bo poza SBC i AAC nie tylko LDAC, ale także aptX i aptX HD, które nie zawsze trafiają do budżetowych telefonów. Sprawdziłem różne modele słuchawek z trzema ostatnimi kodekami, ale brzmienie wywołało mieszane odczucia – te same słuchawki z droższymi smartfonami grają zdecydowanie lepiej. W ustawieniach dźwięku znajduje się przełącznik DTS z czterema trybami (inteligenty wybór, muzyka, film, gra), ale mam wrażenie, że to atrapa – nie słychać żadnej zmiany, nie ma tam też żadnych opcji korekty dźwięku. Wymagający użytkownicy zapewne będą chcieli doinstalować jakiś porządny equalizer, co powinno poprawić charakterystykę brzmienia.

Aparaty

Na wyspie aparatów znalazły się trzy obiektywy – wyglądają bardzo obiecująco, ale niestety tylko jeden z nich jest praktycznie przydatny, główny aparat z matrycą 50 Mpix, przysłoną f/1,6 oraz AF (OIS brak). Dwa pozostałe aparaty to jednostki pomocnicze 2 Mpix oraz 0,8 Mpix. Ich przeznaczenie nie jest do końca jasne – jeden z sensorów działa zapewne jako czujnik głębi, jeszcze jeden, może ten sam, pomaga robić zdjęcia w skali szarości. Wszystkie trzy jednostki współpracują, jednak głównie w użyciu jest aparat 50 Mpix.

Aplikacja aparatu daje też trochę złudne poczucie, że mamy do czynienia z rozbudowanym zestawem fotograficznym. Ikony w głównym trybie wizjera pozwalają przełączać się między ogniskowymi 26 mm, 35 mm i 50 mm, a osobno otrzymujemy też tryb 78 mm (matrycowy zoom 3x). Bardzo podobnie wygląda interfejs flagowych telefonów Nubii – ot, chociażby np. modelu Nubia Z60 Ultra, który testowałem rok temu. Tu jednak wszystko opiera się na głównej jednostce 50 Mpix. I niestety – tu też daje o sobie znać kiepska wydajność, przełączenie się na wyższe ogniskowe i poziomy zoomu niekiedy wymaga kilkukrotnego dotknięcia ikony, coś tu mocno zamula.

Nie brzmi to wszystko zbyt zachęcająco i niestety trudno liczyć na oszałamiające efekty. W podstawowym trybie 26 mm czy 35 mm aparat jest w stanie zrobić poprawne fotki, jednak zbyt często zawodzi. Jeżeli nawet kolory i kontrast będą poprawne, to zawiedzie szczegółowość, pojawią się szumy i dziwne zniekształcenia, nawet w jasnym otoczeniu. Aparat potrafi też mocno spłaszczać barwy, przepalając jasne fragmenty obrazu, co w rezultacie daje efekt wręcz komiksowy. Nie jest to regułą, bo sporo fotek jakoś tam się nawet broni, ale trzeba mieć świadomość takich niespodzianek. 

Wyższe ogniskowe i zdjęcia robione zoomem zachowują podobną charakterystykę barwną, choć paradoksalnie przepalenia zdarzają się rzadziej. Po powiększeniu i przyjrzeniu się widać jednak kompensowane programowo rozmycie i lekki szum. Część zdjęć robionych zoomem nawet nie wygląda tak źle, jak się można obawiać, niektóre mnie osobiście nawet się podobają, jednak trudno Nubię Air traktować jako aparat na co dzień.

W aplikacji aparatu jest spory wybór dodatkowych opcji – przełącznik HDR, opcja AI (automatycznie dobiera lub sugeruje sceny), tryb nocny, sportowy, portretowy, 50 Mpix, a także dodatkowe opcje, jak np. zdjęcia warstwowe – po zrobieniu dwóch fotek jedna po drugiej finalny obraz jest efektem połączenia dwóch obrazów, co pozwala uzyskać ciekawe efekty.

Kamera pozwala nagrywać wideo 1080p w 30 kl./s. Można dodatkowo włączyć elektroniczną stabilizację EIS, która do pewnego stopnia nawet minimalizuje wstrząsy, jednak ogólnie jakość filmów nie zachwyca. Kamera w dynamicznych scenach gubi klatki, stabilizacja powoduje efekt galaretki. 

Czas pracy

Nubia Air wyposażona jest w akumulator o pojemności 5000 mAh, co przy tej grubości obudowy jest przyzwoitym wynikiem. Nie maco tu jednak liczyć na ogniwo nowego typu o wysokiej gęstości ani ponadprzeciętny czas pracy. W mieszanych zastosowaniach Nubia Air wytrzyma 1-2 dni pracy tak jak inne smartfony. Intensywnie używany telefon powinien też dotrwać do wieczora pierwszego dnia, nie miałem z tym problemów.

W naszym teście odtwarzania wideo (siłą rzeczy w 1080p zamiast standardowego 4K, bo film się zawieszał) przy jasności ekranu 300 nitów Nubia Air przepracowała niecałe 13 godzin, co jest wynikiem po prostu słabym.

Smartfon można zasilać energią z mocą 33 W, ale w zestawie nie ma oczywiście ładowarki. Podczas testów używałem więc innej, o większej mocy i smartfon do pełna ładował mi się ponad 2 godziny, zdecydowanie za długo. Być może inna ładowarka, przeznaczona dla tego modelu, poradzi sobie z tym zadaniem szybciej.

Podsumowanie

Nubia Air to bardzo ciekawy smartfon, który może zainteresować mniej zasobnych użytkowników, poszukujących ładnej, płaskiej konstrukcji. Telefon elegancko się prezentuje, jest lekki i poręczny, zaskakująco wytrzymały na warunki zewnętrzne, kusi ładnym ekranem AMOLED i tylko plastikowe, trochę tanie wykończenie zdradza, że to budżetowiec. 

W swojej klasie ten model mógłby być absolutnym hitem, jednak jest parę rzeczy, które studzą entuzjazm. Przede wszystkim dużo do życzenia pozostawia jego wydajność – smartfon czasami przycina, zwłaszcza w aplikacji aparatu. Sam aparat kusi kilkoma fajnymi funkcjami, w tym wyborem ogniskowych i zoomem 3x, ale tak naprawdę za wszystko odpowiada jedna matryca 50 Mpix, a większość funkcji to czarowanie oprogramowaniem, z raczej marnym efektem. Słabo spisuje się też kamera bez dobrej stabilizacji. Smartfon nie zachwyca przeciętnym czasem pracy.

Poza tym jednak trudno się przyczepić. Smartfon sprawnie działa w polskich sieciach, oferując szybkie 5G, VoLTE i Wi-Fi Calling, ma niezły zestaw kodeków audio, choć w brzmieniu trochę brakuje dostrojenia, plusem jest ładny system pełen ustawień i dodatkowych funkcji, w tym AI.