Android na niebiesko - CyanogenMod

Wśród użytkowników smartfonów z Androidem co jakiś czas przewija się temat tzw. Custom ROM-ów oraz modyfikowanego oprogramowania. Często padają też skróty, które mniej obeznanym z tym systemem użytkownikom mogą niewiele mówić: CM, MIUI, AOSP itd. Dla tych, którzy są dłużej zaznajomieni z systemem Google, nie są one żadną tajemnicą, więc niniejszy tekst dedykowany będzie bardziej do osób, które dopiero stawiają swoje pierwsze kroki z zielonym robotem. A dotyczyć on będzie najsłynniejszej chyba modyfikacji Androida, czyli legendarnego juz CyanogenModa, którego to postaram się przybliżyć czytelnikom.

Czym jest CyanogenMod?

Najkrócej rzecz ujmując CyanogenMod jest alternatywną wersją Androida opartą na jego ogólnie dostępnym kodzie źródłowym, napisaną jednak nie przez programistów Google'a, ale grupę niezależnych deweloperów. Historia powstania CM sięga 2008 roku i premiery pierwszego urządzenia z Androidem - HTC Dream, znanego w Polsce bardziej jako Era G1. Wówczas to właśnie twórca i ojciec CyanogenModa, niejaki Steve Kondik, wpadł na pomysł zmodyfikowania dostępnego wówczas oprogramowania według swoich upodobań. Wtedy to właśnie zrodził się CyanogenMod (cyanogen to ksywka Kondika, pod którą funkcjonował w sieci), który do dnia dzisiejszego działa w milionach urządzeń mobilnych.
Po HTC Dream pojawiły się porty CM na kolejne urządzenie, początkowo tylko firmy HTC, później również innych producentów. Do Kondika dołączali kolejni deweloperzy wspomagając rozwój CyanogenModa, stale rosła społeczność użytkowników oraz wspieranych urządzeń. Na dzień dzisiejszy pracą nad niebieską odmianą Androida para się kilkudziesięciu programistów, a do telefonów dołączyły tablety, nawigacje PNA oraz czytniki ebooków. Na oficjalnej stronie CyanogenModa znajduje się obecnie ponad 60 urządzeń, choć też nie jest to pełna lista, bo nie brakuje zapaleńców portujących CM na mało popularne i oficjalnie nie wspierane przez projekt smartfony.

No dobrze, ale czym w ogóle jest ów CM i czym różni się od tego, co oferują nam producenci naszych urządzeń? Generalnie CyanogenMod opiera się na czystym kodzie źródłowym Androida, pozostała część systemu, łącznie z jego jądrem i obsługą wszystkich elementów i układów danego urządzenia została napisana praktycznie od nowa przez deweloperów. Jest to więc całkowicie czysty, pozbawiony wszelkiego rodzaju dodatków i aplikacji producentów system. Co więcej, od pewnego czasu w CyanogenModzie nie znajdziemy nawet podstawowych aplikacji Google takich jak Mapy, Talk czy Gmail. Popularne "Gapps" należy wgrać osobno po instalacji samego systemu jako odrębny element. Podyktowane jest to sporem o prawa autorskie do aplikacji Google'a, których obecność w CyanogenModzie w pewnym momencie zaczęła drażnić sieciowego giganta. Google zażądało usunięcia z nieoficjalnych dystrybucji Androida swoich aplikacji, zaś twórcy CM bojąc się sporu z ogromną korporacją zdecydowali się wyodrębnić je poza swoje dzieło. Dla końcowego użytkownika nie jest to zbyt wielka różnica, sprowadza się do instalacji jednej paczki więcej.

Pierwsza dystrybucja CM opierała się na Androidzie 1.5 Cupcake i nosiła numer 3.x, kolejna (4.x) bazowała na 1.6 Donut, później analogicznie pojawiła się wersja 5.x oparta na Eclair (Android 2.0 oraz 2.1). Kolejną dystrybucją była 6.x bazująca na androidowym Froyo (2.2), a następnie bardzo popularna, rozwijana do dzisiaj wersja 7.x, będąca alternatywą Androida 2.3.x Gingerbread. Najnowszymi wersjami CyanogenModa są 9.0 oraz 9.1 oparte na Ice Cream Sandwich (4.0.x), 10 (Android 4.1.x) oraz 10.1, mający za podstawę Jelly Bean w wersji 4.2.x. Ufff...

Jak widać na dzień dzisiejszy mamy 3 ciągle rozwijane dystrybucje oraz, w dalszym ciągu popularnego na starszych urządzeniach, CM 7.x. Do wyboru do koloru. Najbardziej dopracowane obecnie są wersje 9 oraz 10 i właśnie na tej ostatnie bazować będzie niniejszy artykuł. Najnowsze dziecko twórców CM- wersja 10.1 jest póki co w fazie rozwojowej i na większości urządzeń działa na razie jako tak zwany Nightly.