Test telefonu HTC Sensation

Podstawowymi atutami "Sensacji", stawiającymi ją wyżej niż androidową konkurencję były wyższa rozdzielczość ekranu (qHD) i metalowa obudowa. W dobre aparaty fotograficzne i wysoką jakość dźwięku w smartfonach HTC świat dawno przestał już wierzyć, a tu niespodzianka - w Sensation trudno na nie jakoś specjalnie narzekać. Interfejs Sense w wersji 3.0 okazał się jeszcze bardziej widowiskowy, a moc obliczeniowa telefonu wystarczająca do rejestrowania filmów jakości FullHD.Gdy w lutym 2011 roku Samsung zaprezentował model Galaxy S II, wyraźnie zdystansował konkurencję. Owszem, LG pokazał jako pierwszy w modelu Optimus (Swift) 2X dwurdzeniowy procesor, jednak Samsung ubrał swoje dwa rdzenie w jeszcze bardziej kompaktowe wdzianko i do tego oczarował wszystkich kolorami ekranu Super AMOLED Plus. Odpowiedź HTC na nową Galaktykę i coraz lepiej radzące sobie na rynku produkty LG nadeszła po wielu tygodniach. Gdy HTC Sensation trafił na rynek, zaczęły się porównania. Podstawowymi atutami "Sensacji", stawiającymi ją wyżej niż androidową konkurencję były wyższa rozdzielczość ekranu (qHD) i metalowa obudowa. W dobre aparaty fotograficzne i wysoką jakość dźwięku w smartfonach HTC świat dawno przestał już wierzyć, a tu niespodzianka - w Sensation trudno na nie jakoś specjalnie narzekać. Interfejs Sense w wersji 3.0 okazał się jeszcze bardziej widowiskowy, a moc obliczeniowa telefonu wystarczająca do rejestrowania filmów jakości FullHD. Przedstawiamy zaległą recenzję jednego z najciekawszych smartfonów 2011 roku - HTC Sensation - z oprogramowaniem pozbawionym chorób wieku dziecięcego. Zestaw sprzedażowy Telefon zapakowany jest w niewielkie pudełko, w którym oprócz samego HTC Sensation znajdziemy też litowo-jonową baterię BG58100 o pojemności 1520 mAh, 4-gigabajtową kartę pamięci marki Toshiba (class 4), ładowarkę USB, przewód USB-microUSB i słuchawki z pilotem, zakończone sporej wielkości "pchełkami". Krótko mówiąc, dostajemy takie absolutne minimum. Najchętniej znalazłbym też tutaj przewód TV-out, który z racji standardu MHL (microUSB-HDMI), jest dość drogim dodatkowym akcesorium. Rozpieszczony zestawem do Xperii arc S, nie wzgardziłbym też jakimś etui. Obudowa Sensation należy do dość dużych telefonów (choć określenie "duży telefon" stale ewoluuje), jego wymiary to 126,1 x 65,4 x 11,3 mm. Telefon jest odczuwalnie grubszy niż Galaxy S II. Zmiana proporcji ekranu z 16:10 na 16:9 i tym samym zwężenie ekranu przy tej samej przekątnej 4,3 cali, nie jest jakoś specjalnie odczuwalna i telefon mimo wszystko jest dość szeroki. Przedni panel wypełnia od góry do dołu tafla szkła Gorilla o charakterystycznie podwyższonych brzegach. Dzięki temu zabiegowi ma się wrażenie, że ekran jest wklęsły, a w praktyce mniej martwić musimy się o zarysowanie ekranu, gdy telefon leży ekranem do stołu. Co ciekawe, po zdjęciu pokrywy baterii okazuje się, że telefon na tym szkle kończy się i zaczyna - pokrywa obejmuje ekran ze wszystkich stron. Nie spotkałem się jeszcze z podobnym rozwiązaniem u HTC. 4,3 calowy ekran ma rozdzielczość qHD, odpowiadającą 1/4 rozdzielczości FullHD, co daje 540 x 960 pikseli i gęstość około 256 punktów na cal. Ekran oferuje o 35% więcej pikseli niż ekran WVGA Samsunga Galaxy S II, z kolei o około 7% więcej pikseli ma ekran iPhone’a 4(S). W przypadku tego ostatniego przekątna wynosi jednak nie 4,3 cala, lecz 3,5 cala, co daje imponujące upakowanie pikseli wynoszące 330 punktów na cal. Tak dużą gęstość upakowania pikseli oferują dopiero konkurencyjne telefony z ekranami HD - np. 4,5-calowy Optimus 4G LTE (326 ppi) czy 4,65-calowy Galaxy Nexus (316 ppi). No i właśnie, ekrany HD… Nikt chyba nie spodziewał się, że w ciągu roku rynek przeskoczy z WVGA, przez qHD do HD. O ile przed wakacjami promowana przez HTC (i teraz przez Motorolę w modelu RAZR) rozdzielczość qHD mogła być jeszcze imponująca, o tyle już po wakacjach nikogo nie zaskakuje. Różnica jest jednak jak najbardziej dostrzegalna - szczególnie podczas przeglądania stron WWW. Drobne czcionki są dużo bardziej czytelne niż na ekranach WVGA o tej samej przekątnej i większy jest obszar strony WWW, na którym możemy pracować. Gorzej wygląda kwestia użytej technologii wyświetlacza. Ekran S-LCD zupełnie nie sprawdza się poza pomieszczeniami. Owszem, widać znacznie więcej niż na testowanym niedawno HTC EVO 3D, ale i tak daleko Sensation do ekranów IPS LCD (np. w LG P970 Black) czy ekranów Super AMOLED Plus. Sensation oferuje też dużo słabszy kontrast i silniej świecącą czerń niż jego konkurenci (np. Xperia arc S). Na zaokrąglonych brzegach obudowy najdziemy na górze gniazdo słuchawkowe i włącznik, na dole mikrofon i przycisk zwalniający pokrywę baterii, po lewej stronie połączone przyciski regulacji głośności i gniazdo microUSB (ładowanie, synchronizacja danych i wyjście TV), a strona lewa pozostała gładka. Poniżej ekranu miejsce znalazły pojemnościowe przyciski Home, menu, cofnij i szukaj. Ponad ekranem znajdziemy sporą szczelinę głośnika słuchawki, przykrytą estetyczną siatką, czujniki zbliżania i jasności otoczenia, niewielką diodę sygnalizującą rozmaite zdarzenia oraz kamerkę do wideorozmów z matrycą o rozdzielczości VGA. Z tyłu urządzenia znajdziemy oko 8-megapikselowego aparatu fotograficznego, uzbrojone w podwójną diodową lampę błyskową, szczelinę głośnika zewnętrznego i trzy niewielkie otwory, za którymi według instrukcji obsługi nie znajduje się niestety dodatkowy mikrofon. W pokrywie baterii ukryte są anteny - ta w okolicy aparatu fotograficznego odpowiada za zasięg Wi-Fi, a ta na dole urządzenia wzmacnia odbiór sygnału sieci komórkowych. Karta pamięci ukryta jest pod pokrywą baterii, ale można ją wymienić bez wyłączania telefonu. Bateria Litowo-jonowa bateria, która trafiła do HTC Sensation ma pojemność 1520 mAh, a więc nieco skromniejszą niż 1730 mAh w HTC Evo 3D. Na pierwszych wersjach oprogramowania telefon ponoć potrafił pożerać baterię w ciągu 6 godzin. Teraz całe szczęście sytuacja już uspokoiła się i telefon z powodzeniem wystarcza na około dobę pracy. Podczas testów jego wyniki były zbliżone do tych jakie osiąga Galaxy S II, później jednak, po aktualizacji oprogramowania w obu telefonach, na prowadzenie wyszedł Galaxy S II, oferując dwie doby pracy przy niskim obciążeniu telefonu, co na Sensation było bardzo trudne do osiągnięcia. Podczas testów rozmawiałem średnio 20-40 minut dziennie, wysyłałem dziesiątki SMS-ów i aktywna była stała synchronizacja poczty email w trybie push. Co ciekawe, w teście maksymalnego czasu rozmowy (w wymuszonym trybie 3G) różnica względem wyposażonego w lepszą baterię HTC Evo 3D była bardzo niewielka. Evo 3D osiągnął wynik 420 minut, podczas gdy Sensation 395 minut. Oba wyniki są powyżej średniej, jednak daleko im do wyników Samsunga czy Sony Ercissona. Dopiero HTC Radar z Windows Phone 7.5 miał coś do powiedzenia w naszym zestawieniu, gdy chodzi o produkty HTC. Generalnie bateria nie jest mocną stroną HTC Sensation i mamy taką małą powtórkę z rozrywki względem Galaxy S II - wydajność wydajnością, ale jak procesor pożre baterię, to z telefonu przecież nie zadzwonimy… Interfejs i wydajność HTC Sensation pracuje pod kontrolą Androida 2.3.4 Gingerbread (podczas testów korzystałem z oprogramowania w wersji 1.50.401.1) z nakładką HTC Sense UI w wersji 3.0. Sense to jeden z bardziej zasobożernych interfejsów, jakie spotkać możemy w smartfonach z Androidem, jednak 768 MB pamięci operacyjnej telefonu dzielnie mu się opierało. Za ogólną wydajność odpowiada dwurdzeniowy procesor Qualcomm MSM8260 taktowany zegarem 1,2 GHz, a do tego mamy chip graficzny Adreno 220. Niestety, mimo wydawać by się mogło całkiem przyzwoitych podzespołów, nie spodziewajmy się szybkości znanej z innych konstrukcji dwurdzeniowych. Animacje menu nie są płynne, a wyniki w benchmarkach nie pozostawiają złudzeń - 2163 punkty w Quadrand Standard to wynik podobny do uzyskanego przez jednordzeniową Xperię arc S (2076 punktów), niepasujący do 2 rdzeni i to taktowanych zegarem 1,2 GHz. Lepiej wypadł w teście Swift 3D (2378 punktów), który przecież ma dwurdzeniowy procesor taktowany zegarem 1 GHz. O wynikach rzędu 3,5 tys. punktów znanych z Galaxy S II nie mamy co marzyć. Trudno jednak wymagać od produktu HTC cudów, z racji wyższej niż u konkurentów rozdzielczości ekranu. Ogólna wydajność interfejsu była podczas testów wyższa niż ta w HTC Evo 3D, wciąż jednak zdarzało się, że telefon wyraźnie spowalniał, to znów wracał do pełnej wydajności. Sensation nie działa równo - raz pokazuje pazur, innym razem irytuje. Samemu interfejsowi (oprócz tego, że sprzęt nie daje rady go udźwignąć), trudno jest jednak wiele zarzucić. Wita nas ekran blokady z pierścieniem, którym możemy urządzenie odblokować. Poniżej tego pierścienia dostępne są 4 ikony (standardowo: Telefon, Poczta, Aparat i Wiadomości), które po przesunięciu palcem do środka pierścienia powodują uruchomienie przypisanych im aplikacji. Szczególnie w przypadku aparatu fotograficznego, gdy potrzebna jest szybka reakcja z naszej strony, rozwiązanie to okazuje się bardzo przydatne. Sam ekran blokady nie musi być jedynie tapetą. Mogą być na nim też wyświetlane zdjęcia z albumu, animowana prognoza pogody, aktualne notowania akcji, ostatnie wpisy z serwisów społecznościowych czy zdefiniowany przez nas zegar. W razie aktywnego w tle odtwarzacza muzycznego, znajdziemy tu też przyciski sterujące muzyką. Jak więc widać, nawet zablokowany telefon przyjąć może rozmaite oblicza. Prawdziwy raj konfiguracyjny czeka nas jednak po odblokowaniu telefonu. Przyjdzie nam pracować na siedmiu pulpitach, pomiędzy którymi przełączać możemy się gestem przesuwania na bok - szybsze machnięcie palcem uruchamia karuzelę pulpitów, którą łatwo zatrzymamy wskakując na interesujący nas pulpit. Możemy też uszczypnąć ekran gestem multitouch by wyświetlić wszystkie pulpity obok siebie. Każdy z pulpitów zasypać można skrótami do aplikacji, folderami czy widżetami. Tych ostatnich HTC tradycyjnie już nam nie szczędzi. W standardzie mamy ich 40, a kolejne pobrać można za darmo po utworzeniu konta w usługach HTC. Warto przy tym dodać, że dany widżet często ma do wyboru wiele wariantów wyświetlania, co dodatkowo ułatwia zoptymalizowanie interfejsu. Dla niezdecydowanych HTC przygotował całe schematy widżetów, określane jako Sceny. Szybko przełączyć możemy się z pracy na zabawę czy podróż, a pulpity automatycznie wypełnią się przydatnymi w danej sytuacji widżetami. Oprócz tego nie zabrakło skórek modyfikujących kolorystykę menu, pakietu tapet i dzwonków. Wszystkie te elementy uzupełnić możemy o dodatkowe, dostępne do pobrania za darmo z zasobów HTC. Menu główne ma do wyboru układ siatki lub listy. Listę aplikacji możemy segregować korzystając z przycisków: Wszystkie, Częste i Pobrane, umieszczonych na dole ekranu. Przesunięcie górnej belki ekranowej ku dołowi wyświetla listę ostatnio otwieranych aplikacji i listę powiadomień. Na dole znajdziemy jeszcze jedną zakładkę: Szybki dostęp, która umożliwia nam błyskawiczne uruchamianie i wyłączanie interfejsów sieciowych, transmisji danych przez sieć komórkową czy uruchomienie przenośnego hotspotu. Ostatnią z pozycji na tej przydatnej liście jest Całkowita pamięć - wybranie jej prowadzi nas do menadżera pamięci umożliwiającego zamykanie zbędnych aplikacji. Po starcie systemu (bez karty SIM) dostępne jest około 160 MB pamięci RAM, a więc dużo mniej niż w HTC Evo 3D (416 MB). Przytrzymanie przycisku Home powoduje wyświetlenie aktywnych w tle aplikacji i mamy w ten sposób prostą drogę do szybkiego przełączania się między nimi. Podsumowując temat interfejsu telefonu - żaden producent telefonów z Androidem nie daje aż tak wielkich opcji konfiguracyjnych. Interfejs Sense to jeden z największych atutów telefonów HTC - mimo swej zasobożerności. Rozmowy i wiadomości Dolna belka systemowa w trybie wyświetlania pulpitów zawiera skróty do menu głównego i personalizacji, a między nimi duży przycisk Telefon. Jego naciśnięcie powoduje wywołanie cyferblatu wyposażonego w funkcję Smart Dial, znacznie przyspieszającą wyszukiwanie kontaktów. Do książki telefonicznej możemy jednak dostać się też tradycyjną metodą, wybierając ikonę znajdującą się w prawym dolnym rogu. Za jej pośrednictwem wyświetlimy historię połączeń, grupy kontaktów oraz pełną książkę telefoniczną. Numer możemy też wybrać głosowo - odpowiedni skrót znalazł się powyżej klawiatury. Ponad klawiaturą wyświetlają się też standardowo ostatnie nasze połączenia. Jeśli chcemy wygodnie przejrzeć całą listę, możemy klawiaturę schować przyciskiem w lewym dolnym rogu ekranu. Książka telefoniczna zachwyca ilością dostępnych pól, jak i integracją z serwisami społecznościowymi. Właściwie jest obecnie nawet znacznie więcej niż tylko książką telefoniczną - to taki kieszonkowy CRM, który gromadzi historię interakcji z naszymi kontaktami. Oczywiście synchronizacja z kontami Gmail, jak i serwerami MS Exchange jest jak najbardziej możliwa. Sami decydujemy skąd telefon ma pobrać kontakty i z jakim kontem synchronizować nowe wpisy. Jeśli do tego dodać zaprezentowaną po raz pierwszy w HTC Desire HD funkcję wykrywania, że telefon jest w kieszeni (na podstawie czujnika zbliżania), przyciszania dzwonka gdy bierzemy dzwoniący telefon do ręki (tu działa akcelerometr), automatycznego trybu głośnomówiącego w aucie (na podstawie akcelerometru) czy standardowego już wyciszania dzwonka poprzez odwrócenie telefonu ekranem do stołu, to trudno nie czuć się dopieszczonym. Prawdziwy majstersztyk. Rozmowy w Sensation są cichsze niż te w Galaxy S II, za to nieco głośniejsze są dzwonki telefonu. Niestety podczas testów wyraźnie dało się odczuć, że telefon słabiej trzyma zasięg niż Galaxy S II czy testowana równolegle Xperia arc S. Wielokrotnie pytany byłem przez znajomych "z czego ty dzwonisz, że wcale cię nie słychać i ciągle znikasz", podczas gdy połączenia nawiązane z Galaxy S II czy Xperii arc S (wykonane jedno za drugim, w tej samej lokalizacji i sieci komórkowej) przebiegały bez najmniejszych problemów. Dodam tylko, że zarówno Sensation, jak i pozostałe wymienione telefony, pokazywały w czasie testu pełny zasięg. Rozbudowana antena w pokrywie baterii telefonu, połączona z właściwym telefonem dużymi stykami, jak widać nie zdała więc egzaminu. Dla odmiany nie zauważyłem problemów z utratą zasięgu Wi-Fi, które to zgłaszali zagraniczni recenzenci telefonu (ze wcześniejszymi wersjami oprogramowania). Podobnie jak książka telefoniczna, tak i wiadomości tekstowe przygotowane zostały od strony programistycznej w bardzo przemyślany sposób. Dodawanie odbiorców ułatwia automatyczne przeszukiwanie kontaktów od pierwszego wpisanego znaku, tworzenie MMS-ów - ikona spinacza z opcjami załączenia obrazu, filmu, pliku audio, polecanych aplikacji, lokalizacji, kontaktu (standardowy vCard) czy terminu (format vCalendar), a wiadomość grupową najszybciej utworzymy wybierając dedykowaną ikonę w menu podręcznym. Wprowadzanie tekstu ułatwia system automatycznej korekty pisowni… trudno nie odnieść wrażenia, że cała ta uproszczona ergonomia przewędrowała małymi kroczkami z iPhone’ów, ale przecież zapożyczenia w Androidzie nie są jakąś specjalną tajemnicą. Podczas testów nie byłem zmuszony do korzystania z pełnoekranowej klawiatury QWERTY - ta pionowa najzupełniej wystarczała i po chwili przyzwyczajenia wiadomości wprowadzałem pewnie i prawie bezbłędnie. HTC Sensation to zdecydowanie jeden z tych telefonów, z pomocą których aż chce się SMS-ować. Łączność Sensation łączy się ze światem za pomocą czterozakresowego modułu GSM i dwuzakresowego modułu WCDMA, w Europie obsługującego częstotliwości 900 i 2100 MHz. Transmisja pakietowa odbywać może się w standardzie HSPA, z HSDPA do 14,4 Mb/s i HSUPA do 5,76 Mb/s. Do tego dochodzi łączność Wi-Fi w standardach b/g/n z obsługą DLNA (świetnie zintegrowane w odtwarzaczach audio i wideo) i funkcją hotspotu. Nie zabrakło USB ze złączem microUSB, które obsługuje standard MHL, dający możliwość podpięcia przelotki do HDMI (brakujące wyjście TV). Bluetooth pojawił się w wersji 3.0. Lista możliwości komunikacyjnych jest w miarę kompletna - zabrakło Wi-Fi Direct i USB on-the-go (możliwość podpinania urządzeń USB). Podstawowym testem wydajności przeglądarki, jak i całego systemu jest u mnie ostatnio próba uruchomienia strumieniowej transmisji wideo w jakości FullHD. O ile telefon początkowo nie sprawiał z tym problemów, o tyle po aktualizacji oprogramowania do wersji 1.50.401.1 przeglądarka stała się bardziej niestabilna i zaczęły się drobne problemy z poprawnością renderowania stron. W szczególności telefon zaczął kaprysić przy filmach osadzonych na stronach internetowych - i np. po włączeniu filmu na Vimeo, mimo naciśnięcia wyświetlonego przycisku Play, odtwarzanie nie ruszało, innym razem filmy były tylko czarnymi polami na stronie internetowej. Dużo lepiej poradził sobie w tej kwestii Evo 3D, który mimo ociężałości całego interfejsu, pod względem przeglądarki internetowej okazał się prawdziwym demonem prędkości - choć i u niego zdarzały się problemy z Flashem. Wysoka rozdzielczość ekranu chyba najlepiej widoczna jest właśnie w przeglądarce internetowej, która stawia telefon wyżej niż smartfony z popularną rozdzielczością WVGA. Nie musimy aż tak mocno jak u konkurencji powiększać tekst by ten stał się czytelny, co pozytywnie odbija się na szybkości nawigowania. Korzystniej wyglądają też zdjęcia. Działają gesty multitouch, jak i centrowanie obrazu na kolumnie tekstu, oddalenie obrazu "o jeden krok za daleko" powoduje wyświetlenie listy otwartych stron internetowych, prezentowanej w formie animowanej kaskady okien. Do naszej dyspozycji są oczywiście zakładki, jak i historia przeglądania. Treści na stronach możemy łatwo zaznaczyć a następnie skopiować, udostępnić czy wyszukać w sieci, w tym nawet przetłumaczyć z pomocą Google’a. Poczta e-mail, jak to w Gingerbreadzie, prezentowana jest do wyboru w widoku wspólnym lub indywidualnie dla każdego ze skonfigurowanych kont. Poczta synchronizowana może być w zadanych interwałach, jak i na bieżąco w trybie Push. Nad poprawną obsługą załączników czuwa jeden z najlepszych na rynku mobilnych pakietów office - Polaris. Program jest bardzo szybki, radzi sobie nawet z dużymi plikami, a przy okazji pozwala nie tylko na podglądanie plików, ale też ich edycję i tworzenie. Oprócz dedykowanego multiklienta poczty e-mail, mamy też (tradycyjnie dla telefonów z Androidem) aplikację Gmail. Czy tego chcemy, czy nie musimy ją skonfigurować by móc bez problemu korzystać ze wszystkich usług Google’a - jak np. Android Market. Jeśli nie chcemy dublujących się powiadomień, warto wyłączyć w ustawieniach kont synchronizację poprzez aplikację Gmail i pozostawić aktywny tylko jeden z programów. Na fali szalejącej facebookomanii, nie mogło zabraknąć preinstalowanej aplikacji Facebook, podobnie z resztą jak popularnego na zachodzie Twittera. Oba programy są szybkie i integrują się z interfejsem Sense w różnych miejscach menu telefonu. GPS System Android, dzięki ustalaniu lokalizacji nie tylko na podstawie opóźnień sygnału z satelitów GPS, ale też na podstawie analizy sieci Wi-Fi i dostępnych nadajników 2G/3G, niemal natychmiast po uruchomieniu map prezentuje naszą przybliżoną pozycję (dokładność rzędu 150 metrów). Po chwili pojawia się jeszcze dokładniejszy odczyt na podstawie danych z satelitów. Do naszej dyspozycji są dwie przyzwoitej jakości aplikacje, które bez dodatkowych opłat mogą poprowadzić nas głosowo krok-po-kroku do celu trasy. Jedną z nich jest Google Maps - standard w Androidzie. Drugą zaś HTC Locations, opracowana we współpracy z TomTomem (interfejs) i Route66 (mapy). Przewagą HTC Locations są lepiej przystosowany do jazdy autem interfejs i możliwość pobrania mapy Polski do pamięci telefonu. W razie wycieczek zagranicznych możemy dodatkowo dokupić mapy Europy Wschodniej czy całej Europy w formie abonamentów lub licencji bezterminowej. Przy teście Evo 3D napisałem o braku preinstalowanego polskiego głosu w HTC Location - tym razem w menu znalazła się ikona służąca pobieraniu komentarzy lektorów - do wyboru mamy głos męski i żeński. Możliwości telefonu związane z nawigacją satelitarną są zdecydowanie mocną stroną testowanego telefonu. Aparat fotograficzny HTC Sensation to jeden z lepszych pod względem jakości zdjęć telefonów z Androidem, które do tej pory miałem przyjemność testować. Smartfon HTC korzysta z 8-megapikselowej matrycy, oferującej zdjęcia w panoramicznej rozdzielczości 3264 x 1840 pikseli (format 16:9, idealny do prezentacji na telewizorze) lub w formacie 4:3 i rozdzielczości 3264 x 2448 pikseli. Aparat umieszczony jest we wgłębieniu obudowy, co z jednej strony zmniejsza ryzyko zarysowania optyki, z drugiej zaś sprzyja gromadzeniu się drobin kurzu. Podwójna diodowa lampa świeci bardzo mocno i nie bez powodu producent instaluje w standardzie również aplikację Latarka. Menu aparatu jest przejrzyste, choć mniej konfigurowalne niż to w Samsungach, gdzie sami decydujemy jakie skróty chcemy umieścić na belce. Poza tym trudno jest odnaleźć jakieś rażące braki - menu obfite jest w funkcje dodatkowe, w tym nawet mamy działające na żywo dodawanie rozmaitych efektów specjalnych (winiety, zmiany tonacji, zniekształcenia i wielu innych). Robienia zdjęć nie ułatwia brak sprzętowego spustu aparatu fotograficznego, jednak do tej "oszczędności" od dłuższego już czasu przyzwyczajają nas producenci. Zdjęcia z telefonu mają zwykle w miarę naturalną kolorystykę, choć jak to u HTC, kolory są nieco za zimne i przez to mniej przyjemne w obiorze niż te od konkurencji. Przy zdjęciach w pomieszczeniach telefon miał problem z prawidłowym rejestrowaniem koloru czerwonego, który zamieniał się w mdły róż. W przypadku dalszych ujęć zauważyć da się, że telefon oferuje dość płytką głębię ostrości. O ile pierwszy plan jest zwykle ostry, o tyle tło będzie pozbawione detali. Z kolei w przypadku zdjęć makro niska głębia ostrości nadaje zdjęciom artyzmu. Na pochwałę w przypadku tych ostatnich zasługuje bardzo celny autofokus - Galaxy S II o wiele bardziej kaprysi przy bliskich obiektach. Pod warunkiem wbicia się w obszar ostrości, telefon rejestruje bardzo dużo detali, nie przeostrzając przy tym przesadnie zdjęć. Nie zauważyłem wyraźnej utraty ostrości na brzegach kadru, która dostrzegalna jest w Xperii arc (S). Poziom szumów jest wyższy niż w Galaxy S II, ale dużo niższy niż w Xperii arc S. Podsumowując możliwości fotograficzne HTC Sensation, z jednej strony bardzo spodobał mi się świetny tryb makro, a drugiej strasznie odpycha mnie nienaturalnie płytka ostrość przy zdjęciach krajobrazów czy budynków. W codziennym użytkowaniu lepiej sprawdzają się jednak Xperia arc S czy Galaxy S II. Nagrywanie wideo "jakości HD" przez telefony komórkowe to dość wdzięczny temat do dyskusji, bo często tak naprawdę "HD" czy "FullHD" jest tylko rozdzielczość, ale już nie "jakość". Niestety nie znalazłem w Sensation owej jakości "FullHD", na którą liczyłem. Ilość rejestrowanych detali niewiele różni się od tej w HD na Xperii arc S, a do jakości nagrań z Galaxy S II telefon nawet nie zbliża się. Przed rozpoczęciem nagrywania telefon ustawia automatycznie ostrość, a potem jej już nie zmienia. Można jednak posiłkować się funkcją touch focus, wskazując palcem na ekranie na czym ma być w danym momencie ostrość. Ponowne łapanie ostrości jest przy tym bardzo szybkie i na dłuższą metę można się przyzwyczaić do takiego, a nie innego operowania telefonem podczas rejestrowania filmów. W trudnych warunkach oświetleniowych telefon radzi sobie zaskakująco dobrze, ale marna to osłoda na mniejszą niż u konkurencji ilość rejestrowanych detali. Przykładowe zdjęcia wykonane telefonem i nagranie wideo znajdują się na ostatniej stronie artykułu. Odtwarzanie filmów i muzyki HTC Sensation ma do zaoferowania zarówno wyjątkowo wysoką jakość dźwięku, jak i intuicyjną i efektowną aplikację odtwarzacza muzycznego. Wszystko jest tu na swoim miejscu - mamy możliwość segregowania utworów według albumów, playlist, wykonawców, kompozytorów i gatunków, jest korektor dźwięku oraz funkcja rozszerzenia przestrzeni dźwiękowej SRS. Urzekła mnie funkcja automatycznego pobierania brakujących okładek albumów - takie coś powinno stać się standardem u wszystkich producentów. Dużym atutem jest też zintegrowana z odtwarzaczem funkcja DLNA - wystarczy dotknąć górną belkę by wybrać czy utwór ma być odtwarzany ma być w telefonie czy np. za pośrednictwem naszego kina domowego (podpiętego do tej samej sieci lokalnej). Odtwarzaczem sterować możemy zarówno przez aplikację muzyczną, dedykowany widżet, przyciski sterujące ekranu blokady, górną belkę systemową czy wreszcie przyciski umieszczone na pilocie słuchawek. Nic dodać nic ująć, no może tylko słuchawki mogłyby być lepsze (współpraca HTC z firmą Beats wkrótce i na to zaradzi). Standardowe słuchawki mają postać tradycyjnych, sporych "pchełek" z zestawem gąbek. Dźwięk z nich płynący jest po prostu tragiczny - kompletnie brakuje basów i właściwie jedyną zaletą jest niezła głośność. Sygnał okazał się bardzo mocny również po podpięciu alternatywnych słuchawek. Nawet te standardowo dołączone do Galaxy S II wystarczyły by poczuć potencjał dźwiękowy urządzenia. Jak na zawołanie pojawiły się nieporównywalnie lepsza głębia dźwięku, dynamika i basy, a po podpięciu słuchawek Creative Zen Aurvana, aż nie chciało się kończyć słuchać muzyki. Sensation to jeden z najlepszych na rynku smartfonów pod względem jakości dźwięku. Standardowe słuchawki warto szybko wymienić - szkoda słuchu i nerwów. Największą wadą odtwarzacza wideo jest brak obsługi plików w formacie MKV. Nie ma natomiast problemu z odtwarzaniem plików DivX, XviD i MP4 o rozdzielczości nie przekraczającej HD (1280 x 720 pikseli). Pliki, które nie spełniały w/w warunków były niewidoczne w galerii. Użycie alternatywnego odtwarzacza - MX Video Player - zdecydowanie powiększyło listę kompatybilnych sposobów kodowania, ale pliki MKV w dalszym ciągu nie chciały działać, zawieszając program. Pod względem możliwości odtwarzania filmów na Sensation pozostał u mnie pewien niedosyt - w tej kwestii wciąż najwięcej do powiedzenia ma Samsung. Wypożyczalnia filmów HTC Watch, wbrew wcześniejszym zapowiedziom, wciąż w Polsce nie działa i co najwyżej możemy obejrzeć krótkie trailery. Nie zabrakło radia FM, które oferuje prosty i jednocześnie bardzo przyjazny interfejs. Wyszukiwanie stacji jest szybkie, choć jego skuteczność zależy od stopnia rozciągnięcia podpiętych do telefonu słuchawek. Jest tryb odtwarzania na głośniku zewnętrznym, jest RDS, zabrakło możliwości nagrywania audycji i rozpoznawania utworów w aplikacji radia. Gdyby jednak w grę wchodził utwór płynący z jakiegoś innego urządzenia, to Sensation ma preinstalowaną aplikację SoundHound, która szybko namierzy autora utworu. Podsumowanie HTC Sensation bardzo mocno odcina się od wcześniejszych smartfonów tajwańskiego koncernu. Ucieka od dwóch głównych bolączek telefonów tej firmy: to pierwszy telefon HTC o tak świetnej jakości dźwięku i zarazem pierwszy o ponadprzeciętnej jakości zdjęć (choć tu jest jeszcze trochę rzeczy do poprawienia). Na pochwałę zasługuje obudowa, w której zastosowano kilka ciekawych rozwiązań, jak podwyższone brzegi ekranu pokrytego Gorilla Glass czy mocniej niż zwykle "obejmująca" telefon pokrywa baterii. Telefon bardzo dobrze leży w dłoni, a jego masa (choć wyższa niż u 4,3-calowych konkurentów), działa bardziej na plus - dając wrażenie solidności, niż szkodząc konstrukcji. Nie da się też przejść obojętnie obok rozdzielczości qHD ekranu, która wygładziła czcionki ekranowe i zwiększyła obszar roboczy na stronach internetowych. Interfejs Sense w wersji 3.0 to prawdziwy majstersztyk, który sprawia, że obsługa Androida jest wyjątkowo przyjemna i efektowna. Z drugiej jednak strony, HTC Sensation wyraźnie odstaje pod względem wydajności od innych telefonów z dwurdzeniowymi procesorami i wiele do życzenia pozostawia czytelność jego ekranu poza pomieszczeniami. Interfejs Sense 3.0, mimo swoich niewątpliwych zalet, wydaje się za ciężki dla "Sensacji", powodując nierówną pracę urządzenia. Dokładając do tego słabszą jakość zdjęć i filmów niż w Galaxy S II, większe problemy z zasięgiem niż u Samsunga czy Sony Ericssona i zbyt wątłą baterię, trudno nie odnieść wrażenia, że HTC owszem, podbiegł do wiosennych konkurentów, ale już ich nie przeskoczył. Świadomy tego HTC w październiku 2011 roku wprowadził na rynek poprawioną wersję telefonu, Sensation XE - z dwurdzeniowym procesorem 1,5 GHz i baterią 1730 mAh. Nowa specyfikacja wykreśla z poniższej listy wad dwie pozycje, znacznie poprawiając bilans. Pierwsze Sensation też nie jest złe, ale żeby naprawdę być z niego zadowolonym, trzeba chyba zaczerpnąć wiedzy tajemnej i wgrać nieoficjalne oprogramowanie. Dziękuję za lekturę. Wady: - nie do końca "dwurdzeniowa wydajność" - niska czytelność ekranu poza pomieszczeniami - brak obsługi plików MKV - wątpliwa jakość "FullHD" w nagraniach wideo - stosunkowo krótki czas pracy bateryjnej - karta pamięci blokowana przez baterię - większe problemy z zasięgiem niż na telefonach konkurencji Zalety: - atrakcyjne wzornictwo obudowy z metalowymi wstawkami i szkłem Gorilla - dopracowany, łatwy w personalizowaniu interfejs - perfekcyjne aplikacje do obsługi połączeń i wiadomości - wysokiej rozdzielczości ekran - HSPA, Bluetooth 3.0 i Wi-Fi b/g/n - offline’owa głosowa nawigacja GPS krok-po-kroku - bardzo wysokiej jakości dźwięk i świetna aplikacja odtwarzacza muzycznego - dobra jakość zdjęć (szczególnie w trybie makro) Przykładowy klip wykonany telefonem HTC Sensation - video (plik .3gp, 14,5 MB). Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon: Przykładowe klipy wykonane telefonami: Sony Ericsson Xperia Arc S - video1 (plik .mp4, 9,3 MB), HTC Sensation - video2 (plik .3gp, 15,6 MB), Samsung I9100 Galaxy S II - video3 (plik .mp4, 27 MB). Test porównawczy zdjęć - Sony Ericsson Xperia arc S vs. HTC Sensation vs. Samsung I9100 Galaxy S II: Sony Ericsson Xperia arc S : HTC Sensation: Samsung I9100 Galaxy S II:

Microsoft się wygadał. Aż 30% kodu tworzy im AI

Biedronka wypaliła z armaty. Elektronika za pół ceny

Intel chwali się litografią 14A. Czekają nas wysokie taktowania

Media Expert poszalał. Za 39 zł nic tylko brać

Jaki komputer do gier i pracy? Polecane zestawy na maj 2025

Zapomnij, co wiesz o laptopach. RTX 50 wywraca stolik

Nie lubisz gamingowych laptopów? Tego pokochasz

Przygotuj się na majówkę. Tych promocji w Media Expert nie można przegapić

PKO BP z pilnym ostrzeżeniem. Stracisz pieniądze, jak tego nie zrobisz

Polacy znów pod ostrzałem. Chodzi o klientów PKO BP

Jesteś w Santander Bank? Przed majówką sprawdź tę nowość

mBank będzie wydzwaniać do klientów. To nie oszustwo, a wprost przeciwnie

Twórcy Baldur's Gate 3 nie boją się AI. Przyszłość jest dobra

Porzucili Ubisoft i zrobili hit. Ta gra sprzedaje się jak szalona

Fani mogą nie być gotowi na tyle nowości. Zaskakujące zwiastuny

Serial, który bawi do łez. Drugi sezon polskiej komedii już na Canal+

Test telefonu HTC Sensation

Zobacz więcej

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Amazfit Active 2 zwyczajnie zgładził droższego Xiaomi (test)

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony