Test telefonu LG G4

LG G4 znacząco odcina się od swojego poprzednika. Po ciepłym przyjęciu modelu G3, koreański producent postawił wszystko na jedną kartę, tworząc telefon z lepszych materiałów i nie ulegając przy tym benchmarkowej presji. Liczyła się przede wszystkim ergonomia i indywidualny styl urządzenia. Ten ostatni aspekt zapewnić miała m.in. skórzana obudowa, znana do tej pory niemal wyłącznie z ekskluzywnych, jubilerskich edycji telefonów. Ponownie LG przyłożył się do tematu zdjęć, oferując jaśniejszy niż konkurenci obiektyw, udoskonaloną optyczną stabilizację obrazu, laserowy autofocus i czujnik spektrum kolorów dbający o naturalną kolorystykę zdjęć. Wbrew nasilającym się negatywnym trendom, mamy możliwość rozbudowy pamięci wewnętrznej czy wymiany akumulatora.

LG G4 jest zdecydowanie urządzeniem wyróżniającym się na tle konkurentów, jednak tuż za innowacjami przyszła też nowa, wyższa cena. 2600 zł z chwili premiery zdążyło już stopnieć do kwot poniżej 2000 zł, a na rynku wtórnym znaleźć można nowe egzemplarze w cenach rzędu 1700 zł w wersji ze skórzaną obudową. To już chyba ten moment, gdy stosunek ceny do jakości zaczyna się zgadzać. Zapraszam do lektury.

Zestaw sprzedażowy

Telefon otrzymałem jedynie z dwuczęściową ładowarką 1,8 A. Dokładnie taka sama trafia do zestawów sprzedażowych - szkoda, że nie szybsza, zgodna z obsługiwanym przez urządzenie Quick Charge 2.0. Do tego klienci otrzymują słuchawki dokanałowe wraz z kompletem wymiennych gumek, a przy wyborze telefonu w wariancie ze skórzaną obudową, również dodatkową pokrywę akumulatora wykonaną z tworzywa sztucznego. Plastikowa obudowa nie trafiła do testów, w sieci natomiast nie brakuje komentarzy, że łatwo zbiera rysy.

<: F2404 :>

Jakość wykonania i ergonomia

W czasie testów korzystałem z dwóch egzemplarzy telefonu z tyłem pokrytym czarną i brązową skórą. Czarny wariant nie do końca mnie przekonał. Intensywnie widoczna faktura skóry za bardzo przypomina w tej wersji tanią dermę i wydaje się, że została zastosowana nieco na siłę. O wiele "bardziej skórzano" wygląda wariant brązowy. Ten jednak przy noszeniu telefonu bez etui lubi ścierać się na narożnikach, przyjmując w tych miejscach ciemniejszy kolor. Skórzana warstwa obudowy jest też miękka, łatwo odkształcić ją np. paznokciem, ale po kilku dniach odkształcenia zwykle znikają.

Choć podobnie jak w LG G3 producent zastosował 5,5-calowy wyświetlacz, nowy model jest nieco większy (148,9 x 76,1 x 6,3-9,8 mm vs. 146,3 x 74,6 x 8,9 mm) i cięższy od poprzednika (155 vs. 149 gramów). Bryła telefonu ma mniej zaokrąglone narożniki, a do tego, oprócz wypukłego tyłu obudowy, zauważalne jest lekkie zakrzywienie ekranu. Nie jest to może takie wygięcie jak w modelach linii Flex, ale widać, że producent czerpał z tego rozwiązania.

W chwycie G4 jest niezwykle wygodny. Palec wskazujący odruchowo ląduje w okolicach włącznika i przycisków głośności, które znajdują się z tyłu obudowy, a zastosowane krzywizny i szorstka faktura skóry zdecydowanie zwiększają komfort użytkowania. Nie ma co jednak się oszukiwać - z ekranem 5,5 cala, G4 to już nie telefon, który wygodnie obsługuje się jedną dłonią i raczej sprzęt bliższy jest dwuręcznym phabletom niż smartfonom. Na tle Xperii Z3+ czy Samsunga Galaxy S6 Edge nowość LG wygląda wręcz nieco topornie. G4 rekompensuje to wygodą chwytu, ale gdy leży na stole w obsłudze prosty nie jest z racji kołysania się.

Irytowała natomiast kolorystyka samego menu. LG postawił na pastele, które może i pasowały do poprzednika, gdzie określane były jako kolory dojrzałe. Sęk w tym, że tym razem z dojrzałością one mają niewiele wspólnego, bo i zmienił się sposób reprodukcji kolorów. LG wydaje się dążyć w kierunku cukierkowego Samsunga, by dla osób postronnych interfejs wydawał się bardziej atrakcyjny i kolorowy. O ile jednak Samsung daje możliwość zmiany profilu kolorystycznego ekranu, jak i pełnej personalizacji kolorów menu przez dodatkowe tematy, to już w LG jesteśmy skazani na jedną słuszną opcję (SmartWolrd, umożliwiający pobieranie skórek, nie był na koniec testów dostępny w Polsce). Na domiar złego, LG postanowił jeszcze bardziej niż sam Google spłaszczyć ikony i obudować je kwadratami. Rozumiem ideę Material Design Google'a, ale nie ma co wchodzić w skrajności. Taki dobry wyświetlacz, a to co na nim oglądamy jest płaskie i wypełnione jasnymi, przepalonymi wręcz kolorami.

Pod względem funkcjonalnym cieszy natomiast duży porządek. Nie ma tutaj wysypu zbędnych, zainstalowanych na siłę aplikacji, choć warto zwrócić uwagę, że z 32 GB pamięci po uruchomieniu telefonu zostaje nam tylko 22,01 GB miejsca. Wśród dodatków znajdziemy LG Health, który policzy nasze kroki, pokaże przebyte trasy i pomoże zrzucić zbędne kilogramy. Jest LG Backup pozwalający zarówno na transfer danych ze starszego telefonu, jak i na archiwizację ich w obecnym. Zasobnik Managment na pulpicie daje szybki dostęp do ustawień oszczędzania energii, aplikacji, pamięci i historii zużycia energii przez poszczególne aplikacje. Do zakładki Bateria i oszczędzanie energii udać powinni się telefoniczni gracze - domyślnie włączona jest w nich opcja Optymalizacji gier, w której obniżana jest jakość obrazu dla wydłużenia czasu pracy.

Na listę zalet wrzucić należy wygląd górnego zasobnika systemowego. Po ściągnięciu belki nadekranowej menu przyciemnia się i ikonki stają się bardzo czytelne. Ich listę można modyfikować dodając takie "bajery" jak Miracast czy nawet Odwrócenie kolorów menu. Wszystko jest tu na swoim miejscu, podane w wygodnej, nieprzesadzonej formie.

<: F2401 :>

Internet i GPS

LG G4 obsługuje wszystko co modne i niezbędne w temacie łączności bezprzewodowej. Jest LTE Cat6 (300/50 Mb/s), Wi-Fi a/b/g/n/ac, GPS/GLONASS, NFC, port podczerwieni, Bluetooth 4.1, NFC - no komplet. Co ważne, anteny nie są tłumione przez metal obudowy i łatwo było producentowi o dobry zasięg. W menu urządzenia znajdziemy dwie przeglądarki internetowe. Pierwsza z nich to Chrome, identyczny jak w innych telefonach z Androidem. Działający szybko, ale nie wnoszący niczego nowego. Druga z kryje się pod ikoną Internet. Tu już dzieje się znacznie więcej. Możemy sami wybierać ikony dolnej belki systemowej, minimalizować aplikację tak, by pracowała w okienku ponad innymi programami, czy nawet przechwycić całą stronę w formie do pliku graficznego - w tym to, czego nie widać na ekranie. Obie przeglądarki działały w czasie testów płynnie i stabilnie, niezależnie od tego czy uruchomione były 3 czy kilkanaście zakładek w tym samym czasie.

O ile w temacie przeglądarki LG pokazał jakieś własne pomysły, to już nawigacja satelitarna sprowadza się do znanego wszystkim użytkownikom Androida Google Maps. Ustalenie lokalizacji realizowane jest praktycznie już podczas uruchamiania aplikacji, przetwarzanie trasy również nie daje powodów do narzekania, a praca GPS-u okazała się w LG G4 absolutnie bezproblemowa, nawet w zadaszonych miejscach. Tak to właśnie powinno wyglądać i LG ani myślał coś w temacie popsuć.