Huawei P40 Pro pracuje pod kontrolą systemu Android 10 z interfejsem EMUI 10.1.0. Charakteryzuje się on między innymi tym, że skróty do wszystkich aplikacji znajdują się na pulpitach, z możliwością ich łączenia w foldery. Na lewo od pulpitów znajduje się ekran Huawei Assistant, który pokazuje inteligentne powiadomienia, personalizowane wiadomości oraz inne treści, które mogą być istotne dla użytkownika. W ustawieniach ekranu znajdziemy też opcję pozwalającą włączyć szufladę z aplikacjami.
Interfejs EMUI jest bardzo atrakcyjny wizualnie, przede wszystkim pod względem kolorystycznym. Ponadto, bardzo szybko można się tu połapać, co gdzie jest, nawet jeśli na co dzień używa się sprzętu innych producentów (w moim przypadku jest to Samsung), a ze smartfonami firmy Huawei ma się do czynienia tylko od czasu do czasu. Nie byłoby mi łatwo odpowiedzieć na pytanie, który interfejs - Huaweia czy Samsunga - podoba mi się bardziej.
Interfejs testowanego smartfonu można dostosować do własnych preferencji, zmieniając takie elementy „wystroju”, jak motyw, tapetę, styl i wielkość tekstu czy efekty przejścia między pulpitami. Zmienić możemy również zagęszczenie ikon. Nawigację po telefonie umożliwiają gesty lub klasyczne przyciski ekranowe, możemy też włączyć pływający przycisk nawigacyjny, który da się przesuwać po całej powierzchni ekranu.
Z rozwiązań dostępnych w smartfonie Huawei P40 Pro na uwagę zasługuje funkcja Huawei Share, czyli coś dla osób, które mają więcej urządzeń tego producenta. Dzięki tej funkcji możemy między innymi łatwo i szybko udostępniać pliki innym urządzeniom. W dobie powszechnej pracy zdalnej przydać się może również Łatwa projekcja. Wystarczy podłączyć telefon przewodowo lub bezprzewodowo do zewnętrznego ekranu, by móc z niego korzystać jak z komputera stacjonarnego. Sam telefon może działać niezależnie od „części” komputerowej lub spełniać rolę gładzika.
Android, który pracuje na testowanym smartfonie, nie ma dodatku w postaci usług Google Mobile Services. Przekłada się to również na brak sklepu Google Play i większości dostępnych tam aplikacji. Do dyspozycji mamy sklep Huawei AppGallery, w którym użytecznych programów jest coraz więcej (powoli wkraczają tam na przykład aplikacje bankowe), jednak to wciąż jeszcze za mało. Braki w dostępie do używanych przeze mnie na co dzień aplikacji lub usług to w zasadzie jedyna wada tego urządzenia, która sprawia, że bym go nie kupił.
Jak przystało na współczesnego flagowca, Huawei P40 Pro obsługuje komplet nowoczesnych standardów łączności bezprzewodowej, na czele z 5G (także w sieci Plus na 2600 MHz) i Wi-Fi 6 (802.11ax). W obu przypadkach smartfon dobrze sobie radzi z łapaniem zasięgu i nie traci połączenia bez powodu, na przykład zbytniego oddalenia się od nadajnika lub routera. Do dyspozycji mamy również najnowszą wersję standardu Bluetooth, dzięki czemu możemy urządzenie sparować chociażby ze słuchawkami lub zewnętrznym głośnikiem. Jest też NFC, ale szkoda, że nie można z niego (jeszcze) skorzystać do zbliżeniowego płacenia telefonem.
P40 Pro ma też odbiornik satelitarny oraz cyfrowy kompas, dzięki czemu urządzenie możemy wykorzystać do nawigowania po nieznanym terenie. Nie skorzystamy przy tym oczywiście z popularnych Map Google, jednak w sklepie AppGallery znajdziemy alternatywę, w postaci na przykład aplikacji Here WeGo. W przypadku nawigacji w zasadzie również nie ma się do czego przyczepić – podczas testów ustalanie położenia telefonu następowało szybko i było wystarczająco dokładne, jak na tę klasę sprzętu (rozbieżność do kilku metrów).
W czasie testowania flagowego smartfonu firmy Huawei P40 używałem karty SIM nju mobile (Orange), z krótką przerwą na sprawdzenie działania 5G Plusa. Dobra wiadomość jest taka, że z tą pierwszą kartą bez mogłem korzystać z takich funkcji, jak VoLTE i VoWiFi. Urządzenie ma slot na dwie karty nanoSIM, przy czym zamiast drugiej z nich możemy użyć karty pamięci Nano Memory. Nie jest do duży problem dla klientów sieci Orange, ponieważ w P40 Pro mogą oni skorzystać również z wbudowanej karty eSIM.
Źródło zdjęć: Marian Szutiak
