Test telefonu Nokia 6810

Nokii w natłoku oferowanych modeli, które są bardzo do siebie podobne funkcjonalnie, a różniących się jedynie obudową, udaje zaprezentować się czasem coś ciekawego. Takimi telefonami jest seria 6800, która wyróżnia się nietypową konstrukcją klawiatury, która do gustu przypaść powinna przede wszystkim tym, którzy wysyłają dużo wiadomości. Kolejny model oznaczony został symbolem 6810, a nasza redakcja miałą właśnie przyjemność testować. Zapraszam do przeczytania artykułu. W natłoku oferowanych modeli, które są bardzo do siebie podobne funkcjonalnie, a różniących się jedynie obudową, Nokii udaje się zaprezentować czasem coś ciekawego. Takimi telefonami jest seria 6800, wyróżniająca się nietypową konstrukcją klawiatury, która do gustu przypaść powinna przede wszystkim tym, którzy wysyłają dużo wiadomości. Kolejny model oznaczony został symbolem 6810, a nasza redakcja miała właśnie przyjemność testować. Zapraszam do przeczytania artykułu. W pudełku znajduje się: • telefon, • bateria, • ładowarka, • stereofoniczny zestaw słuchawkowy, • płyta CD z oprogramowaniem, • instrukcja obsługi. Standardowy zestaw w wykonaniu Nokii. Pierwsze wrażenie - wygląd na pierwszy rzut oka nie zdradzający ciekawych możliwości telefonu. Stonowana kolorystyka, łagodne linie krawędzi, „spokojny” design. Telefon wydaje się po prostu troszkę grubszy niż zwykle – ma wymiary 119 x 55 x 23 milimetry i waży 122 gramy. Są to identyczne wymiary jak poprzednika, modelu 6800. Niby dużo, ale w pełni usprawiedliwienie biorąc pod uwagę jego nietypową konstrukcję. Brak jest wymiennej obudowy, ale trudno byłoby w tym wypadku zastosować panele. Wyświetlacz - 128 x 128 pikseli, potrafi pokazać 4096 kolorów i, niestety, pasywna matryca. Skutkuje do widocznym opóźnieniem przy odświeżaniu ekranu, jednak widoczność przy mocnym, zewnętrznym oświetleniu jest nad wyraz dobra. Fizycznie wydaje się być większy niż w innych modelach Nokii o takiej samej rozdzielczości. W stanie czuwania może być na nim wyświetlany dowolny plik graficzny, a po pewnym okresie bezczynności dobrze widoczny, cyfrowy zegar. Menu to typowe rozwiązanie Nokii z nowych modeli. Może wyświetlane w dwojaki sposób - albo jako grupa ikon w układzie 3 x 3, albo jako duże, typowe ikony Nokii z podpisem. Dalszy poziom to standardowa lista funkcji. Do każdej można uzyskać dostęp za pomocą skrótów klawiaturowych. Nokia zawsze przodowała w estetyce wykonania menu, jednak ostatnimi czasy graficznie dała się wyprzedzić o całą długość konkurentom - szczególnie Samsungowi. Menu w 6810 niczym nie zachwyca i nie porywa - ot, kolorowe, statyczne ikonki wykonane bez specjalnej dbałości... Szkoda. Clue programu jest klawiatura. Oprócz standardowej, numerycznej, takiej samej jak w każdym innym telefonie ukryta jest tu dodatkowa - pełnowymiarowa w układzie QWERTY. Jest ergonomicznie skonstruowana i wygodnie się z niej skorzysta, jednak przyzwyczajenie się do niej zabiera trochę czasu - przynajmniej w takim stopniu, żeby pisać na niej szybciej niż na klasycznej z włączonym słownikiem T9. Konstrukcja wydaje się być przemyślana - jest stabilna, brak w niej jakichkolwiek zaczepów i plastikowych elementów, które mogłyby się uszkodzić, a na ekranie w tym czasie wyświetlane są dane obrócone o 90 stopni. Szkoda tylko, że o ile klawisz shift jest obecny po obu stronach klawiatury, tak alt tylko po jednej - ciężko jest przez to napisać np. ż, ź czy ą. Skok klawiszy na obu klawiaturach jest dobrze wyczuwalny, choć na numerycznej klawisze są trochę zbyt głęboko osadzone. Podświetlanie pełnowymiarowej klawiatury można włączać i wyłączać samemu, a dzięki temu oszczędzać baterię. Do poruszania się po menu służą 2 klawisze funkcyjne znajdujące się zaraz pod wyświetlaczem i 5-kierunkowy joystick, który działa nad wyraz sprawnie przy umiejętnym użytkowaniu i krótkim przyzwyczajeniu. Przydatną funkcją są przypisane do poszczególnych ruchów joysticka skróty do takich funkcji, jak wiadomości SMS (lewo), kalendarz (prawo) oraz kontakty (góra - koniec listy, dół - jej początek). Prawemu klawiszowi funkcyjnemu można przypisać jedną z najczęściej używanych listy funkcji bądź pojedynczego polecenia. Na lewym boku znajduje się klawisz do zmieniania głośności (zbyt luźny, o trochę za małych odstępach między dwiema pozycjami i zbyt głęboko osadzony), zaś w górnym, lewym rogu klawisz do wyłączania aparatu bądź wybierania aktywnego profilu. Telefon posiada wbudowaną pamięć o pojemność 3,5 MB, dynamicznie współdzieloną między wpisy książki adresowej, MMS-y, dzwonki polifoniczne, zdjęcia i aplikacje Java chyba, że w tekście wspomniano o innych ograniczeniach. Książka adresowa w telefonie pozwala na zapisanie w pamięci do 300 kontaktów, każdy z 5 różnymi numerami i 5 dodatkowymi parametrami opisowymi (adres e-mail, kod pocztowy, notatka, itp.). Wszystkie wpisy można wysłać (niestety tylko pojedynczo jak w każdej Nokii) do innego telefonu za pomocą SMS-a, portu na podczerwień bądź Bluetooth standardzie vCard. Można je także wybierać głosowo. Każdy wpis można przyporządkować jednej z 5, dowolnie nazwanej grupie. Każda z nich ma oddzielny dzwonek i ikonę sygnalizującą nadchodzące połączenie. Wpisy mogą być pokazywane jednocześnie z książki w telefonie i z karty SIM bądź tylko z jednego miejsca. Można też kopiować je między tymi pamięciami. Telefon udostępnia 5 profili, w których można ustawić parametry takie, jak dźwięk dzwonka, budzika, wiadomości, włączenie alarmu wibracyjnego i połączenia od których grup mają być sygnalizowane. Profile mogą być włączane czasowo - można zdecydować do której godziny będą aktywne. Po tym czasie zostają włączone poprzednie ustawienia. Polifonia, niestety tylko 4-ro głosowa, nie zachwyca specjalnie swoją jakością. Dziś to zdecydowanie za mało. Pisanie wiadomości możliwe jest zarówno na standardowej klawiaturze, jak i (przede wszystkim!) pełnowymiarowej, po otwarciu której automatycznie wyłącza się polski słownik T9. Zawiera on słowa z polskimi znakami diakrytycznymi, jednak podczas wysyłki konwertowane są na łacińskie odpowiedniki. Z jednej strony jest to zaleta, bo kodowania nie jest wtedy 16-bitowe (Unicode), tylko 7-mio bitowe i wiadomość ma standardowo 160 znaków, a nie 70, z drugiej przydała by się możliwość, aby to użytkownik sam o tym decydował. Nokia jest bardzo niekonsekwentna w tej sprawie – w każdym prawie modelu jest to inaczej rozwiązane. Telefon obsługuje MMS-y, które można tworzyć dodając do wiadomości obrazek bądź szereg obrazków i dźwięk. Wielkość jednego MMS-a ograniczona jest do 100 kB. Aparat obsługuje długie SMS-y, ale tylko do 459 znaków, co przy takiej filozofii telefonu jest liczbą zdecydowanie za małą. W górnym prawym rogu standardowo znajduje się licznik pozostałych liter do wpisania. Są wszystkiego rodzaju typy wiadomości (włącznie z SMS-ami obrazkowymi w formacie SmartMessaging – w pamięci jest już gotowych 10 i miejsce na 5 dalszych; brak jest obsługi EMS-ów), jest nawet czat i prosty klient e-mail oparty na Javie, obsługujący jednak serwery POP3/SMTP/IMAP, pozwalający na przechowywanie do 50 wiadomości (o wielkości nie większej niż 5kB) w każdym z 3 folderów (skrzynka odbiorcza, skrzynka nadawcza, archiwum). Dostępne są listy dystrybucji pozwalające za pomocą jednego kliknięcia wysłać wiadomość do maksymalnie 50 osób (oczywiście każda jest indywidualnie płatna). List takich można stworzyć aż 15. Po otwarciu pełnowymiarowej klawiatury i naciśnięciu jakiegokolwiek klawisza telefon automatycznie przenosi się do opcji notatek – każda z nich opatrzona może być datą, a jej maksymalna długość to 3000 znaków. Do opcji tej można dostać się także bezpośrednio z menu. W pamięci Nokii można zapisać od 50 do 150 wiadomości (w zależności od typu - obrazkowe / zwykłe), a następnie pogrupować je w stworzonych i nazwanych przez siebie katalogach. Telefon ma zaimplementowany HSCSD, która pozwala zestawić sumarycznie w obie strony do 4 szczelin o prędkości 14,4 kb/s. Dostępny jest także GPRS Class 10 (4+2. z czego jednocześnie aktywnych może być maksymalnie 5 slotów o prędkości 13,4 kb/s). Dostępny jest także EDGE. Wszystkie sposoby transmisji działają pewnie i stabilnie, a uzyskiwane prędkości były rozsądne względem teoretycznych. Aparat można połączyć z komputerem za pomocą kabla, łącza na podczerwień bądź Bluetooth. Nokia 6800 wyposażona jest też w przeglądarkę WAP wspierającą standard 2.0. Duży i kolorowy wyświetlacz zapewnia doskonały komfort oglądania stron, a pakietowa transmisja danych pozwala nie patrzeć nerwowo na zegarek. Przeglądarka działa stabilnie, także podczas ściągania aplikacji w Javie, nowych tapet czy polifonicznych dzwonków. Z ciekawszych rzeczy wymienić należy: • kalendarz z 5 typami notatek oraz możliwością przypisania alarmu; poszczególne wpisy można wysyłać do innych urządzeń działających w standardzie vCalendar, • listę spraw z możliwością nadawania priorytetów (3 stopnie), • dyktafon, • stereofoniczne radio FM z możliwością zapamiętania 20 stacji z nadanymi przez siebie nazwami - działa całkiem dobrze, choć mogłoby mieć minimalnie lepszą czułość. Rolę anteny pełni zestaw słuchawkowy, • zestaw głośnomówiący, w którym dobrze słychać obie strony rozmowy, można za jego pomocą także słuchać radia (ale z podłączoną anteną, czyli zestawem słuchawkowym, • Javę w wersji 2.0 - aplety działają bez najmniejszych problemów, • kalkulator z podstawowymi 4 działaniami arytmetycznymi, • minutnik i stoper przejrzyście wyświetlający międzyczasy, Na płycie CD dołączonej do zestawu znajduje się program Data Suit, sztandarowy produkt Nokii. Dzięki niemu można edytować książkę telefoniczną i wiadomości, ładować nowe dzwonki i pliki graficzne, dokonać archiwizacji wszystkich danych z pamięci telefonu, zainstalować aplet Javy i wiele innych, drobniejszych rzeczy. Bateria to ogniwo litowo-jonowe o pojemności 1000 mAh - większe niż w poprzednim modelu - wystarcza na około 4 dni czuwania i wykonanie około 100 minut połączeń. Standard. Podsumowując - w porównaniu do 6800 zostały uzupełnione ważne braki. Dodano Bluetooth i funkcje głosowe, rozbudowano funkcjonalność wiadomości MMS i zaimplementowano wyższą klasę GPRS. Zwykłemu użytkownikowi do szczęścia brakowałoby pewnie jeszcze aparatu i może trochę mniejszych wymiarów zewnętrznych - to zapewnia Nokia 6820. Ze względu na swoją unikalną i niespotykaną u innych konstrukcje Nokia 6810 jest zdecydowanie warta uwagi, a polecenia szczególnie tym, którzy piszą dużo wiadomości. Jednak Ci, którzy chcą mieć dodatkową, wygodną klawiaturę muszą pogodzić się z trochę większymi gabarytami urządzenia.

Sapphire prezentuje wydajne Mini PC z AMD na pokładzie

Meta pobierała treści dla dorosłych. Może za to beknąć w sądzie

Mapy Google uratują baterię. Ta funkcja to game-changer

ASUS oszalał? Do sklepów trafił router za 4000 złotych

Narwal Flow ma najlepsze mopowanie na rynku i rozsądną cenę (test)

Lubisz robić zdjęcia? W Media Expert czeka smartfon w sam raz dla Ciebie

Najlepsze aplikacje randkowe dla chrześcijan w Polsce

Jak zmienić operatora i przenieść numer? To prostsze niż myślisz

mBank wjeżdża z nowością. Ten pierścień zastąpi Ci kartę i zegarek

Żabka odpala nową usługę. Uporasz się z badziewiem

PKO BP przypomina ważny numer. Kliencie, dodaj do kontaktów

Fiskus cię olał? Teraz za to zapłaci

SkyShowtime: będzie kontynuacja serialowego hitu. Z Podhala na Górny Śląsk

Filmy na YouTubie przestaną straszyć jakością. Serwis znalazł sposób

Powrócił na ekrany i już jest hitem. Dla widzów będzie niespodzianka

O tym filmie jest teraz głośno. Nowa spektakularna jedynka Netflixa

Test telefonu Nokia 6810

Zobacz więcej

Narwal Flow ma najlepsze mopowanie na rynku i rozsądną cenę (test)

Słuchawki do spania były jedyną moją nadzieją. Test Soundcore Sleep A30

Rząd wprowadza kolejny zakaz. Już ich nie kupisz przez internet

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony