Test telefonu Motorola Gleam+

Zaprezentowana w 2004 roku Motorola V3 podbiła serca (i oczy) wielu milionów użytkowników. Już kilka lat później moda na "klapki" definitywnie się skończyła i wielu producentów przestało produkować tego typu telefony, a Motorola przez długi czas nie umiała odnaleźć się w smartfonowym zgiełku. Dzisiaj ktoś, kto szuka rozkładanego telefonu, praktycznie nie ma nic do wyboru. I właśnie tutaj amerykański producent postanowił zawalczyć, mając przy okazji nadzieję, że nowe modele ogrzeją się w mocno przygasłym już blasku dawnej serii RAZR. Tym razem orężem jest Gleam+ - stylowa klapka o niezbyt zaawansowanych parametrach. Zaprezentowana w 2004 roku Motorola V3 podbiła serca (i oczy) wielu milionów użytkowników. Tym, co ich przyciągało z pewnością nie była specyfikacja, która już wtedy lekko odstawała od konkurencji. Magnesem okazał się świetny wygląd urządzenia i rekordowo cienka jak na tamte czasy obudowa. V3-ka z pewnością była przełomowym modelem dla Motoroli, pozwalającym jej zagarnąć dla siebie sporą część rynku, jednak nic nie trwa wiecznie. Już kilka lat później moda na "klapki" definitywnie się skończyła i wielu producentów przestało produkować tego typu telefony, a Motorola przez długi czas nie umiała odnaleźć się w smartfonowym zgiełku. Dzisiaj ktoś, kto szuka rozkładanego telefonu, praktycznie nie ma nic do wyboru. I właśnie tutaj amerykański producent postanowił zawalczyć, mając przy okazji nadzieję, że nowe modele ogrzeją się w mocno przygasłym już blasku dawnej serii RAZR. Tym razem orężem jest Gleam+ - stylowa klapka o niezbyt zaawansowanych parametrach. Budowa Motorola Gleam+ to telefon, który z pewnością przyciąga uwagę. Wygląd to kwestia gustu, jednak elegancji mu odmówić nie można. Wszystkie elementy obudowy zostały wykonane z plastiku, a szkło znajdziemy jedynie na przedniej klapce. Poszczególne elementy są ze sobą dobrze spasowane, nic nie skrzypi. Zastrzeżenia można mieć jedynie do trochę za bardzo rysujących się powierzchni, zarówno plastiku, jak i szkła, które nie jest uodpornione na zarysowania i otarcia. Wymiary zamkniętego Gleam+ to 107 x 52,5 x 13,5 milimetrów, czyli całkiem standardowe jak na proste telefony z dolnej półki cenowej. Po otworzeniu klapki jego długość wzrasta do niebotycznych i trochę kłopotliwych 194 milimetrów. Przód nowej "klapki" od Motoroli zajmuje obiektyw aparatu fotograficznego oraz w przeważającej części wyświetlacz OLED o rozdzielczości 16 na 9 pikseli, który świeci tylko w kolorze białym. Swoją budową - dużymi "kropkami" - bardzo przypomina tablice informacyjne, które możemy spotkać na przykład na dworcach kolejowych czy w kantorach. Jego zadaniem jest przede wszystkim wyświetlanie aktualnej godziny oraz powiadamianie o przyjściu SMS-a czy też nieodebranym połączeniu. W ustawieniach możemy także włączyć tryb wyświetlania prostych animacji po każdorazowym zamknięciu klapki. Trzeba przyznać, że wygląda to bardzo efektownie, szczególnie w ciemnych pomieszczeniach. Niestety poprzez zastosowanie białego podświetlenia, czar pryska po wyjściu na zewnątrz, bowiem w pełnym słońcu nie sposób zobaczyć na tym wyświetlaczu dosłownie niczego. Trochę nieprzemyślany wydaje się sposób jego podświetlania, ponieważ po każdorazowym przyciśnięciu klawiszy głośności, razem z OLED-em aktywuje się wewnętrzny ekran, mimo, że telefon jest zamknięty. Sprawia to, że bez sensu tracimy sporą ilość energii, którą można by było przeznaczyć na przykładowo kilka minut rozmowy więcej. Po rozłożeniu telefonu w nasze oczy rzuca się przede wszystkim bardzo duży jak na niedotykowy telefon, 2,8 calowy ekran o rozdzielczości 240 na 400 pikseli, co daje ich zagęszczenie na poziomie około 167 punktów na cal. Pozytywnie zaskoczyła mnie jego jakość, szczególnie biorąc pod uwagę cenę urządzenia. W zasadzie jedynym jego minusem są kiepskie kąty widzenia, a poza tym znajdziemy już same plusy: dobry kontrast, żywe kolory i całkiem jasne, regulowane ręcznie podświetlenie. Jak widać, Motorola postawiła na to, co było jednym z największych atutów Motoroli V3 - duży i dobry wyświetlacz, odwracający trochę uwagę od mniej lub bardziej oczywistych wad. Nad ekranem znajdziemy tylko głośnik do rozmów, a pod nim, w "stałej" części telefonu, dużą klawiaturę. Na tyle dużą, że bez problemu mogłyby się nią posługiwać osoby starsze i z wadami wzroku. Wszystkie przyciski są wykonane z połyskującego, czarnego plastiku i dość równomiernie podświetlane białymi diodami. Klawisze są praktycznie całkowicie płaskie, co może powodować u niektórych osób obawy o komfort pisania wiadomości. Niepotrzebnie, bowiem przyciski te są całkiem wygodne - twarde, z krótkim skokiem. Ciut gorzej prezentuje się komfort używania 3 dolnych klawiszy, czyli gwiazdki, zera i kratki, które stawiają nieco większy opór niż pozostałe, ale nie jest to zbytnio odczuwalne podczas codziennego używania. Dla osób z dużymi palcami pewnym mankamentem może okazać się płaski, jakby jednoprzyciskowy klawisz, który w rzeczywistości jest normalnym manipulatorem kierunkowym. Czasem zdarza się, że chcąc przesunąć się "do góry", wciskamy "OK". Pod klawiaturą znajdziemy tylko plastikową, wyróżniającą się kolorem część, na której umieszczono logo producenta. Część ta wystaje nawet, gdy telefon jest zamknięty - chyba po to, byśmy nie zapomnieli o tym, że to właśnie Motorola go produkuje. ;-) Na prawym boku urządzenia swoje miejsce znalazły przyciski głośności oraz port microUSB, a po lewej stronie znajduje się tylko gniazdo JACK 3,5mm. Z tyłu natomiast znajdziemy logo producenta oraz dość szeroką szczelinę głośnika zewnętrznego. Slot na karty microSD (do 16GB) umieszczono pod klapką, jednak z możliwością jej wymiany bez wyłączania telefonu. Moje wątpliwości wzbudził dość słaby mechanizm otwierania klapki, który jest po prostu zbyt cienki i delikatny. Powoduje to, że rozmawiając z kimś mając telefon przy uchu, mamy wrażenie, że zaraz klapka się po prostu… złamie. W dodatku nie da się jej otworzyć w taki sposób, by się nie "gibała". Menu Motorola Gleam+ nie działa pod kontrolą żadnego otwartego systemu operacyjnego, lecz na interfejsie opartym o język JAVA. Na pulpicie telefonu praktycznie nic nie można zmienić - nie znajdziemy tu paska szybkich skrótów, znanego z ficzerfonów Nokii czy Samsunga. Na szczęście zrezygnowano z niewyłączalnego wielkiego analogowego zegara, znanego z zeszłorocznej edycji modelu Gleam, na którego wiele użytkowników narzekało. W zamian za to widzimy dużą godzinę i ciut mniejszą datę oraz dzień tygodnia. I… to w zasadzie wszystko. Na szczęście nie zabrakło możliwości konfiguracji dwóch klawiszy funkcyjnych oraz manipulatora kierunkowego. Menu telefonu składa się z siatki 12 ikon, przedstawiających systemowe aplikacje. W ustawieniach dostępnych jest sporo standardowych opcji, choć muszę przyznać, że są one słabiej rozbudowane i jest ich po prostu mniej niż u konkurencji. Również układ ustawień jest trochę nieergonomiczny i nielogiczny. Szereg systemowych aplikacji ma własne ustawienia i nie da się ich edytować z jednego miejsca, które powinno być do tego przeznaczone. Do tego bez problemu można znaleźć kilka błędów logicznych, na przykład brak możliwości wyłączenia słownika T9 bezpośrednio w przeglądarce internetowej. By to uczynić, należało przejść do tworzenia nowej wiadomości tekstowej i dopiero tam wyłączyć działanie słownika. Na szczęście Gleam+ działa szybko i w miarę stabilnie. W miarę - czasem zdarza się, że po wykonaniu połączenia, na bliżej nieokreślony czas przestaje działać przedni wyświetlacz. Poza tym, raz podczas testu obok nazwy dnia widocznej na pulpicie pojawiła się część jakiegoś napisu, prawdopodobnie pozostałości po "poniedziałku" - szczątkowe "łek". Ot, taki urok nowej Motoroli. Nie zapomniano o podstawowych aplikacjach, takich jak budzik, czy kalendarz. Znajdziemy tutaj także listę spraw do zrobienia, kalkulator walutowy oraz wbudowane programy do obsługi Gmaila, MySpace, Facebooka i Tweetera, które są całkiem dobrze zoptymalizowane w stosunku do niezbyt zaawansowanych możliwości urządzenia i powolnej transmisji danych, którą Gleam+ się może (nie) pochwalić. Połączenia, wiadomości Zastosowanie wyświetlacza OLED, jaki znajdziemy w Gleam+, ma swoje zalety, jak i wady. Do tych drugich z pewnością można zaliczyć fakt, że bez otworzenia telefonu, nie zobaczymy kto do nas dzwoni. W związku z tym przydatna staje się opcja wyłączenia odbierania połączeń poprzez podniesienie klapki, o czym na szczęście producent nie zapomniał. Antena wbudowana w Gleam+ jest dość standardowej czułości - nie powinniśmy jednak spodziewać się fajerwerków w miejscach o słabym zasięgu. Jakość połączeń jest przyzwoita, a mikrofon umieszczony w dolnej części klawiatury dobrze wyłapuje nasz głos, przez co rozmówca słyszy nas bez większego problemu. W pamięci telefonu możemy zapisać do 1000 kontaktów, do których możemy dodać niewiele informacji. W zasadzie jedynymi dostępnymi są adres email oraz nazwa firmy, a oprócz tego możemy skonfigurować zdjęcie oraz osobny dzwonek. Kontakty możemy łączyć w grupy, których może być do 20. Niestety, zabrakło obsługi funkcji smart dial, wyświetlającej pasujące kontakty po wpisaniu kilku pierwszych cyfr numeru telefonu, co dla wielu osób jest dość poważną wadą. Gleam+ obsługuje także wiadomości SMS, MMS oraz e-mail. Maksymalna ilość zapisanych wiadomości tekstowych to 3000, a multimedialnych 100. Podczas tworzenia wiadomości nie ma możliwości szybkiej zmiany formatu wpisywanego tekstu, na przykład na same wielkie litery, czy też cyfry. Musimy wejść w opcje, a następnie w metody wprowadzania tekstu, by ręcznie to zmienić - a gdy chcemy powrócić do "normalnego" trybu, robimy to samo. Po raz kolejny ukazuje się tu nieprzemyślana konstrukcja oprogramowania, na którym Gleam+ działa. Zdjęcia i filmy Gleam+ został wyposażony w matrycę o rozdzielczości 2 megapikseli, czyli wykonującą zdjęcia w rozmiarze 1600 na 1200 pikseli. To mało, nawet biorąc pod uwagę niewysoką cenę urządzenia. Niestety zabrakło autofokusa i diody LED, przez co nie zrobimy czytelnego zdjęcia tekstu, ani też nie podświetlimy scenerii w ciemności. Jakość fotografii delikatnie mówiąc, nie zachwyca. Zdjęcia są nienaturalnie ciemne, całkowicie pozbawione szczegółów i pożarte przez zniekształcenia obrazu. W słabszych warunkach oświetleniowych jest jeszcze gorzej. Podobnie sprawa ma się z filmami - nie dość, że nagrywane w archaicznej rozdzielczości 320 na 240 pikseli, to w stosunku do zdjęć mają jeszcze gorszą reprodukcje kolorów. Przykładowo, ściana, która na zdjęciu jest jeszcze jako tako zielona, na filmie jest już ciemnoszara, tak jakby wideo nagrywane było w formacie czarno-białym. Dobrze, że chociaż są w miarę płynne. Systemowa przeglądarka obrazów to prosta aplikacja, w której jedynymi dostępnymi opcjami są przybliżenie/oddalenie oraz obrócenie zdjęcia do pozycji poziomej. Podobnie sprawa ma się z filmami, gdzie jedyna funkcja programu to przewijanie oraz włączenie pełnego ekranu. Nie ma co liczyć, że duży, 2,8 calowy ekran Gleam+ nada się do oglądania filmów i to z przynajmniej dwóch powodów. Po pierwsze, systemowy odtwarzacz obsługuje tylko pliki .3gp i niewielkie .mp4, a po drugie, sama konstrukcja telefonu niezbyt zachęca do konsumowania filmowych treści. Muzyka - odtwarzacz MP3 i radio Nowa "klapka" Motoroli została wyposażona w gniazdo JACK 3,5 mm, dzięki czemu możemy podłączyć do niej lepsze słuchawki, niż te standardowe. Niestety, inżynierowie Motoroli także i na tym polu się nie popisali, bowiem jakość muzyki jest góra średnia. Dźwiękowi zdecydowanie brakuje dynamiki, a niskich tonów prawie nie ma. W dodatku sama aplikacja służąca do odtwarzania muzyki jest bardzo biedna - nie znajdziemy tu nawet podziału na artystów, płyty i tym podobne (nawet pomimo tego, że wszystkie utwory są poprawnie otagowane). W związku z tym, jeżeli chcemy posłuchać konkretnej piosenki, musimy przekopywać się przez całą listę utworów, w dodatku wyświetlanych ze względu na samą nazwę pliku, a nie na tagi. Przykładowo nazwa pliku wygląda tak: 102-metallica-ride_the_lightning, co według mnie jest niedopuszczalne. Zabrakło także jakiegokolwiek korektora dźwięku. Dobrze, że chociaż głośnik zewnętrzny jest dość głośny, przez co nie powinniśmy przegapić żadnego połączenia. Radio FM do działania wymaga podłączonych słuchawek, a mimo to jego czułość jest słaba. Tam, gdzie inne telefony łapią sygnał w dobrej jakości bez problemu, to w Gleam+ dźwięk z tej samej stacji jest już zaszumiony i po prostu kiepski. Dobrej jakości możemy się spodziewać jedynie w miejscach o naprawdę mocnym zasięgu danej stacji radiowej. Internet W modelu Gleam+ Motorola zrezygnowała ze stosowania swojej przeglądarki internetowej, zastępując ją Operą Mobile. Wydaje się, że to dobry krok, bo przeglądarka ta działa szybko i stabilnie, a w dodatku obsługuje funkcję Opera Link, pozwalającą bezproblemowo synchronizować zakładki pomiędzy wszystkimi urządzeniami, które posiadamy, łącznie z komputerem. Mamy także możliwość ustalenia, czy chcemy, aby strony wczytywały się w "dużej", normalnej wersji jak na komputerze, czy też w widoku mobilnym. Ze względu na brak obsługi 3G może ciut lepiej sprawdziłaby się mobilna Opera w wersji Mini, która jeszcze lepiej niż Mobile kompresuje strony, by wczytywały się szybciej i zużywały mniej transferu. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, by sobie ją bez problemu zainstalować. Bateria Gleam+ wyposażony jest w litowo-jonowe ogniwo o pojemności 750 mAh i oznaczeniu producenta OM4A. Ni to dużo, ni mało - na taki telefon wydaje się, że wystarczająco. I tak właśnie jest - telefon potrafi wytrzymać około tygodnia, gdy w ciągu dnia rozmawiamy przez kilka minut i wysyłamy kilkanaście SMS-ów, przy okazji często sprawdzając godzinę na zewnętrznym wyświetlaczu. To niezły wynik w porównaniu do smartfonowej konkurencji, jednak całkiem standardowy, jak na ficzerfona. Podsumowanie Motorola V3 momentalnie stała się hitem i osiągnęła rekordowy poziom sprzedaży. Taka przyszłość zapewne nie czeka modelu Gleam+, ze względu na co najmniej kilka powodów. Porównując go do 8-letniej "brzytwy", nowy model wydaje się być lekko podrasowaną V3-ką, czymś na kształt modelu V3i, a przecież minęło tyle lat, które w tej branży można określić jako całe wieki. Słabą specyfikację usprawiedliwia przynajmniej po części niewysoka cena nowej Motoroli. Niemniej jednak, takie rzeczy jak zagmatwane i nieintuicyjne oprogramowanie nie powinny się zdarzyć, bo one od sprzętu zależne nie są. W dodatku Gleam+ jest kompletnie amultimedialny - nie nadaje się do wykonywania zdjęć i filmów, Internet przegląda się powoli ze względu na brak 3G, a jakość muzyki rozczarowuje. Sytuację ratować może jedynie atrakcyjny wygląd, który przyciąga uwagę i stosunkowo dobrej jakości ekran. Czy to jednak wystarczy, by podbić serca użytkowników? Obawiam się, że nie. Wady: - delikatna konstrukcja klapki, - słaby aparat fotograficzny i kamera, - rozczarowująca jakość muzyki, - brak 3G, - nieintuicyjne i wybrakowane oprogramowanie. Zalety: - atrakcyjny wygląd, - duży i niezłej jakości ekran, - efektowny, choć nieco mało praktyczny dodatkowy wyświetlacz OLED. Przykładowy klip wykonany telefonem Motorola Gleam+ - video (plik .3gp, 4,5 MB). Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon:

Posiadacze Ryzenów zagrożeni. Poprawki są już w drodze

AMD pozwane. Poszło o naruszenie aż 10 patentów

Amazon i OpenAI nawiązują współpracę. Ma być jeszcze lepiej

Samsung i Sandisk zyskują konkurencję. Kingston wypuszcza SSD 8 TB

Możesz sprzedać lustrzankę. Parę słów o aparacie w HUAWEI Pura 80 Ultra

Radio do plecaka ucieczkowego? Łatwo wpaść w pułapkę

Vivo X300 Pro: mobilna fotografia na najwyższym poziomie. W końcu?

Lepiej dodaj ten numer do kontaktów. Szybko za to podziękujesz

PKO BP z nietypowym komunikatem. O pieniądze się nie martw

Polski urząd apeluje w sprawie gotówki. Panika nie jest wskazana

Wpłatomat zjadł mu 800 zł. Bank odmówił zwrotu przez jeden błąd

BLIK zaatakowany przez hakerów. Kilka godzin walki

Święta to maraton VOD. Twoje łącze da radę?

Ten duński kryminał spodobał się nam od razu. Drugi, za "Wiedźminem"

T-Mobile mocno tnie cenę Netflixa. Plan Premium za pół ceny nawet przez rok

YouTube TV da użytkownikom zniżkę? Za to że usunął ponad 20 kanałów

Test telefonu Motorola Gleam+

Zobacz więcej

Te słuchawki powinny być hitem, ale mają jeden problem. Test Huawei FreeBuds 7i

Vivo X300 Pro – test potwora, który chce być aparatem

Niezwykle popularny suplement wśród Polaków badany i wycofywany ze sprzedaży

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony