Test telefonu HTC 7 Trophy

Microsoft sam przyznał, że przespał rewolucję jeśli chodzi o mobilne systemy operacyjne. Podczas gdy konkurenci (Google, Apple, a nawet Nokia) wydawali nowe lub znacznie usprawniali istniejące już własne systemy, Microsoft wciąż oferował mocno przestarzałego Windowsa Mobile 6.5. Efektem tego był spadek udziału w rynku mobilnych systemów operacyjnych do poziomu około 3%, czyli marginalnego. Próbą odwrócenia tego trendu jest wprowadzenie na rynek w II połowie października 2010 roku nowych "okienek" pod nazwą Windows Phone 7. Czy to pomoże Microsoftowi w odzyskaniu utraconego rynku smartfonów? Nie wiadomo. Wiadomo natomiast, że jednym z pierwszych telefonów pracujących pod jego kontrolą jest HTC Trophy, którego recenzję znajdziecie poniżej.Microsoft sam przyznał, że przespał rewolucję jeśli chodzi o mobilne systemy operacyjne. Podczas gdy konkurenci (Google, Apple, a nawet Nokia) wydawali nowe lub znacznie usprawniali istniejące już własne systemy, Microsoft wciąż oferował mocno przestarzałego Windowsa Mobile 6.5. Efektem tego był spadek udziału w rynku mobilnych systemów operacyjnych do poziomu około 3%, czyli marginalnego. Próbą odwrócenia tego trendu jest wprowadzenie na rynek w II połowie października 2010 roku nowych "okienek" pod nazwą Windows Phone 7. Czy to pomoże Microsoftowi w odzyskaniu utraconego rynku smartfonów? Nie wiadomo. Wiadomo natomiast, że jednym z pierwszych telefonów pracujących pod jego kontrolą jest HTC Trophy, którego recenzję (wraz z krótkim opisem samego systemu) znajdziecie poniżej. Zestaw W komplecie, obok samego telefonu i baterii, otrzymujemy dwuczęściową ładowarkę, jednoczęściowy zestaw słuchawkowy oraz plik dokumentów. Jak na telefon z górnej półki (również cenowej) jest to ubogi zestaw - przydałby się chociaż prosty pokrowiec, ściereczka do ekranu czy inny drobny akcent. Ergonomia Wymiary 118,5 x 61,5 x 12 mm oraz masa 140 gramów - to brzmi poważnie jak na telefon. Jednak jeśli spojrzymy na urządzenie przez pryzmat smartfonu, to liczby te nie robią już takiego wrażenia. Owszem, telefon do najmniejszych nie należy, jednak w zamian za jego gabaryty otrzymujemy kawałek sprzętu z ekranem o niemałej przekątnej - prawa fizyki są nieubłagane. Jest to zatem kompromis pomiędzy możliwościami a gabarytami urządzenia, które mieszczą się w akceptowalnych granicach. Tym, co zwraca uwagę po wzięciu telefonu po raz pierwszy do ręki, jest minimalizm jeśli chodzi o jego wygląd - nie sposób odnieść wrażenia, że żaden jego element czy przycisk nie został pozostawiony przypadkowi. Trzy czułe na dotyk przyciski poniżej ekranu (ich liczba to akurat wymóg systemu operacyjnego) oraz duży ekran ponad nimi, nad którym znalazła się dioda sygnalizacyjna - wszystko to oplecione srebrną, metalową ramką. Ponad nią znalazł się głośnik, który stanowią wycięte w obudowie niewielkie otwory zajmujące około połowy szerokości telefonu. Po jego obydwu stronach umieszczono zestaw czujników. Na prawym boku odnajdziemy jedynie klawisz spustu aparatu w jego dolnej części, na dolnym mikrofon, natomiast na lewym - gniazdo microUSB w dolnej oraz pojedynczy klawisz "strzałek", służący do regulacji głośności, w górnej jego części. Górny bok to miejsce, gdzie znalazł się klawisz zasilania/blokady oraz wnęka tylnej klapki po lewej i gniazdo JACK 3,5 mm po prawej stronie. Tylny bok w znacznej większości zajęty został przez klapkę, w której górnej części umieszczono elementy aparatu fotograficznego (centralnie oczko oraz z lewej strony diodę doświetlającą) i głośnik zewnętrzny (z prawej strony). Do stworzenia telefonu wykorzystano trzy rodzaje materiałów, które posiadają różne faktury. Gładki plastik odnajdziemy na przednim panelu, zamknięty wewnątrz metalowej ramki - pokrywa on ekran, przestrzeń wokół niego, klawisze sprzętowe oraz zestaw czujników. Matowym i miękkim, ale sztywnym plastikiem pokryta została część boków oraz cały tylny panel telefonu. Metalowe elementy jakie tu odnajdziemy to wspomniana już ramka wokół przedniego panelu, klawisz spustu migawki, blokady oraz regulacji głośności, a także detal otaczający elementy fotograficzne oraz audio na tylnym panelu. Ich jakość jest wysoka, jak na produkt HTC przystało, jednak po miesiącu intensywnego użytkowania wprawne oko może dojrzeć tego efekty. Wszystko dlatego, że na tylnym panelu zauważalne są w kilku miejscach niewielkie zadrapania. Po tym czasie również przedni panel ekranu nie wyszedł z walki z materią całkowicie bez szwanku - kilka drobnych rys znalazło się na jego powierzchni. Mimo to nie przeszkadzają one w codziennym użytkowaniu telefonu i nie mają żadnego wpływu na czytelność prezentowanych na ekranie treści. Spasowanie wszystkich elementów również jest na najwyższym poziomie. Żadnych zgrzytów czy trzasków (nawet przy mocniejszym ściśnięciu urządzenia), niedopasowanych czy luzujących się elementów - wszyscy producenci, nie tylko telefonów, ale również elektroniki użytkowej, powinni uczyć się tego właśnie od HTC. Po raz kolejny ten wschodni producent pokazał, że jakość jest priorytetem w jego telefonach. Ekran Trophy wyposażony został w ekran o przekątnej 3,8 cali i rozdzielczości WVGA (480 x 800 pikseli). Został on wykonany w technologii Super LCD i potrafi wyświetlić 16 mln kolorów. Jednak kolorów tych do końca nie widać, gdyż to co widać jest nieznacznie wyblakłe, mało żywe i pozostawiające trochę do życzenia. Sytuacji nie poprawiają w tym miejscu kąty widzenia, które ze względu na zastosowaną technologię wyświetlacza do najlepszych nie należą. Wystarczy bowiem spojrzeć na ekran pod kątem około 30 stopni, aby zauważalne stały się przekłamania kolorów - biały zmienia się w żółty, niebieski morski na zielony morski itd. Czy to spora wada? Jeśli szukamy idealnego w każdych warunkach ekranu, to tak. Jeśli natomiast szukamy dobrego ekranu, to przekłamania kolorów pod pewnymi kątami nie będą dla nas większym problemem - już po chwili korzystania z telefonu nie są one zbyt odczuwalne. Żadnych zastrzeżeń nie można mieć natomiast w kwestii jego czułości. Każde, nawet najmniejsze dotknięcie, natychmiast jest odczytywane przez urządzenie. Współgra to idealnie z płynnością działania samego systemu i sprawia, że bardzo przyjemnie korzysta się z telefonu - żadnych opóźnień, zacięć czy innych nieprzyjemnych sytuacji. W tej kwestii wszystko działa wręcz idealnie. System Trophy pracuje pod kontrolą najnowszego systemu Microsoftu - Windows Phone 7. Jest to system zupełnie odmienny od tego, co do tej pory mogliśmy spotkać w smartfonach. Jego głównym wyróżnikiem są tzw. kafelki, które możemy prawie dowolnie przypinać do ekranu głównego. Dzięki temu zawsze będziemy mieć pod ręką najważniejsze dla nas aplikacje, wybrane funkcje czy kontakty. Część z kafelków (jak np. wiadomości, maile, nieodebrane połączenia czy statusy z sieci społecznościowych) aktualizowane są na bieżąco (w trybie push), tak więc bez zagłębiania się w menu czy wertowanie jego kilku poziomów mamy wgląd w najważniejsze dane w telefonie. Samo menu telefonu składa się z listy wszystkich funkcji i zainstalowanych w urządzeniu aplikacji - nie ma możliwości wyboru alternatywnego widoku. Po wejściu w wybrane menu ukazuje się lista dostępnych pozycji opcji. Są one wyświetlane tradycyjnie, w formie listy, natomiast pomiędzy samymi kategoriami ustawień (np. ustawienia: telefonu, aplikacji) przemieszczamy się w poziomie - prosto i logicznie. Funkcje "zero-jedynkowe" (włączona/wyłączona) przestawia się za pomocą dotknięcia suwaka, prezentującego ich stan. Funkcje z większą ilością opcji obsługujemy standardowo, poprzez wybór opcji z listy rozwijanej. Poza tym część opcji (zatwierdzanie, odrzucanie, zapisywanie itp.) znaleźć można na dolnym pasku menu; tam też znajdują się, pod ikoną z trzema kropkami "…", dalsze opcje menu. I to w zasadzie tyle - nic bardziej skomplikowanego w menu telefonu nie odnajdziemy. Całość menu prezentuje się bardzo estetycznie, ale również i ascetycznie, podobnie jak możliwość jego personalizacji. Samym kafelkom możemy przypisać tylko kilka wybranych kolorów, które działają globalnie (o ile któryś z nich nie posiada innej, prócz systemowej, grafiki). Tło menu posiadać może dowolny odcień pod warunkiem, że będzie on biały lub czarny. Przy czym pakiet Office oraz klient pocztowy mają tło zawsze w kolorze białym. Jednak nie dajmy się zwieść pozorom. To, że samo menu nie prezentuje się zbyt widowiskowo graficznie wcale nie oznacza, że aplikacje napisane dla niego również niczym szczególnym nie będą się wyróżniać. Świetnym przykładem jest tu aplikacja radia internetowego Resco Radio - ładne tło oraz kilka ikon sprawiają, że prezentuje się ona nadzwyczaj nowocześnie i estetycznie. Na tyle, że trudno oderwać od niej wzrok. Ogólnie wrażenie jeśli chodzi o działanie menu jest bardzo pozytywne. Charakteryzuje się ono przemyślaną konstrukcją, świeżością idei, dużą prędkością i płynnością działania oraz intuicyjnością. Jest ono na tyle innowacyjne, że nawet osoby które nie miały do tej pory styczności ze smartfonami i bardziej zaawansowanymi opcjami w telefonie - bez problemu poradzą sobie z jego obsługą. Jednym z zastrzeżeń odnośnie systemu może być brak obsługi wielozadaniowości - jednocześnie (poza nielicznymi wyjątkami, np. odtwarzaczem muzycznym i aplikacjami działającymi w trybie push) można mieć uruchomioną tylko jedną aplikację. Uruchomienie kolejnej wymaga wyjścia do poziomu pulpitu i jej wyboru. W takim przypadku wcześniej działająca aplikacja jest zatrzymywana - wrócić do niej można klawiszem wstecz, jednak operacja jej wznawiania potrafi trwać nawet kilka sekund. Warto jeszcze wspomnieć tutaj o idei, jaka przyświecała Microsoftowi podczas tworzenia systemu Windows Phone. Chodziło o to, aby użytkownik nie był obciążony nadmiarem informacji napływających do niego z różnych źródeł oraz żeby dostęp do nich był jak najłatwiejszy. Czy to się sprawdza? Jak najbardziej. Przede wszystkim dzięki kafelkom, które pozwalają zdecydowaną większość opcji czy aplikacji wyciągnąć na pulpit. Dzięki temu jeden rzut oka wystarczy, aby ogarnąć sytuację na wielu frontach (nieodebrane połączenia, wiadomości, maile, statusy z sieci społecznościowych, aktualizacja, kontakty itd.). Kolejnym na to dowodem jest wygaszacz ekranu, który wyświetla najważniejsze informacje - godzinę, dzień tygodnia oraz datę. Również tutaj znajdziemy informację o ustawionym alarmie (ikona zegarka), nadchodzącym zdarzeniu (wpis z kalendarza wraz z godziną i informacją o nim), a także nieodebranych zdarzeniach (połączenia oraz wiadomości). Jakby tego było mało - w górnej części dojrzeć można informację o sile sygnału, sieci WiFi (jeśli moduł ten jest włączony) czy stanie baterii. Co ciekawe, te ostatnie informacje nie są na stałe wyświetlane w menu telefonu - aby je wyświetlić, należy dotknąć cyfrowego zegara znajdującego się na stałe w prawym górnym rogu ekranu. Jasno i czytelnie, bez zasypywania użytkownika zbędnymi informacjami. Po prostu. Jest to spora odmiana np. w stosunku do Androida, który niejednokrotnie potrafi zalać użytkownika nadmiarem informacji pochodzących z różnych źródeł. Dźwięki Trudno nie oprzeć się wrażeniu, że z każdym kolejnym modelem HTC dokonuje cudów jeśli chodzi o jakość prowadzonych przez nie rozmów. Nie inaczej jest w przypadku Trophy. Oferowana przez niego jakość jest bezkonkurencyjna - nasz rozmówca słyszany jest czysto, wyraźnie, naturalnie i w dodatku bardzo głośno. I to bez względu na to czy znajdujemy się w cichym, czy też głośnym otoczeniu. Takie same wrażenie odniesie on, słuchając nas w swoim telefonie. Śmiało można zaryzykować stwierdzenie, że pod tym względem Trophy jest liderem na rynku smartfonów - trudno będzie znaleźć słuchawkę, która oferowałaby lepszą jakość rozmów. Trochę gorzej sytuacja prezentuje się przy włączeniu zestawu głośnomówiącego. Nie doczekamy się tutaj równie dobrej jakości jak w samej słuchawce, ale wciąż będziemy w stanie porozmawiać bez konieczności przykładania telefonu do ucha. Jednak tylko pod warunkiem, że nie będziemy się znajdować w głośnym otoczeniu. Przy odtwarzaniu muzyki "na zewnątrz" jej jakość nie zachwyca - jest ona wyraźnie metaliczna, zauważalnie zniekształcona i wyraźnie brakuje jej trochę do akceptowalnej jakości. Do tego dochodzi niezbyt przemyślana konstrukcja i umieszczenie głośnika - przy położeniu telefonu "na plecach" dochodzący do naszych uszu dźwięk jest bardzo mocno tłumiony. To spory minus. Jednak dołączony do kompletu zestaw słuchawkowy potrafi zdziałać z muzyką cuda - po ich podłączeniu jakość dźwięku - po raz kolejny w telefonie HTC - zaskakuje. Pozytywnie, oczywiście. Pierwsze co rzuca się w ucho w takim przypadku są dobrze słyszalne tony niskie - takich basów słucha się zdecydowanie przyjemnie. Również sama jakość muzyki jest bardzo dobra - czysta, bez zniekształceń i odpowiednio głośna. W ogromnej większości przypadków bez problemu poradzi sobie ona z przedarciem się przez naturalne odgłosy miasta, nawet w bardzo ruchliwych jego częściach. Subiektywny odbiór muzyki na standardowym zestawie słuchawkowym jest więcej niż bardzo dobry - niewiele ustępuje ona dedykowanym odtwarzaczom muzycznym i z powodzeniem mógłby je zastąpić. Zestaw słuchawkowy został wyposażony jedynie w prostego pilota, który umożliwia tylko regulację głośności odtwarzania muzyki oraz odbiór i zakończenie rozmowy. Samą regulację głośności można przeprowadzić z poziomu telefonu przy wyłączonym ekranie, za pomocą klawiszy sprzętowych z boku obudowy. Po odblokowaniu ekranu, w widoku wygaszacza, będziemy mogli sterować jedynie przejściem do poprzedniego i kolejnego utworu bądź jego zatrzymaniem i uruchomieniem. I to w zasadzie wszystkie ustawienia, jakie oferuje nam odtwarzacz muzyczny. Nie odnajdziemy tutaj żadnego korektora muzycznego, nie wspominając już o możliwości prostego kolejkowania utworów. Mało, jak na tak potężny i niezbyt tani przecież telefon. Książka telefoniczna Ilość kontaktów możliwa do zapisania w pamięci telefonu jest praktycznie nieograniczona. Każdemu z nich przypisać można oprócz nazwy, numeru telefonu (komórkowy, domowy, do pracy, firmy, pagera, faksu) i dzwonka (jednego z kilkudziesięciu zdefiniowanych) - również kilkanaście innych pól. Wśród nich znajdują się m.in. pseudonim, adres email, adres pocztowy, strony WWW, notatkę, datę urodzin czy imię dziecka (niestety, tylko jednego). Każdy z kontaktów można dodatkowo połączyć z wybranym kontaktem w serwisie społecznościowym Facebook - ma to dwie zalety. Po pierwsze automatycznie pobierane są wszystkie dane dostępne w tym serwisie i zapisywane do odpowiednich pól w książce telefonicznej. Po drugie, synchronizowane są z tym kontaktem informacje, które udostępni on w wyżej wymienionym serwisie, takie jak zdjęcie profilowe, statusy, obrazy, dane osobiste (data urodzin, miejsce pracy) itp. Sama książka telefoniczna (spis kontaktów jest tylko jej częścią) składa się z czterech pól - dwa z nich zajęte jest przez 8 kafelków prezentujących informacje o ostatnio wykorzystywanych kontaktach - nazwa oraz zdjęcie, wyświetlane w kombinowany sposób (cały kafelek ze zdjęciem, pół zdjęcia pół nazwy, sama nazwa), przedstawiony w animowany sposób. Kolejny przedstawia wszystkie kontakty zgromadzone w pamięci telefonu, natomiast ostatni - informacje pochodzące z serwisu Facebook, w zunifikowany, zgodnym z wyglądem całego systemu, sposób. Przechodzenie pomiędzy ekranami oraz przeglądanie danych odbywa się w wygodny, poziomy sposób. Kafelek przedstawiający w animowany sposób miniaturki kontaktów i prowadzący do ich spisu można wyciągnąć na pulpit główny. To samo można zrobić z pojedynczym, wybranym tylko wpisem. Niestety, nie ma możliwości przypisania takiemu kafelkowi domyślnej akcji (połączenie, wiadomość itp.) - po jego wybraniu wyświetlane są wszystkie dane dotyczące danego kontaktu i dopiero z tego miejsca można wybrać interesującą nas akcję. W książce telefonicznej nie odnajdziemy dwóch najważniejszych funkcji: smart dialling oraz wyszukiwania kontaktów po wpisaniu pierwszych liter ich nazwy. To poważny feler, zwłaszcza przy większej liczbie znajomych. Sytuację tę nieznacznie ratuje fakt, że w spisie telefonów wystarczy dotknąć dowolnej litery grupującej kontakty rozpoczynające się od niej, aby ujrzeć alfabet (w układzie ABC) z aktywnymi literami - dotknięcie dowolnej z nich przeniesie nas na początek spisu kontaktów zaczynających się właśnie od tej litery. Jeśli w książce telefonicznej nie ma ani jednego kontaktu zaczynającego się na daną literę, pozostaje ona wyszarzona, nie zmieniając jednocześnie swojego położenia. Galeria Składa się ona (również) z czterech ekranów - na pierwszym znajdziemy menu, które zaprowadzi nas do wszystkich zdjęć oraz filmów, posortowanych według daty oraz ulubionych. Po wybraniu dowolnego menu przeniesieni zostaniemy do wybranego, mając w sąsiednim menu, zorganizowanym poziomo, pozostałe kategorie. We "wszystkich" odnajdziemy materiały wykonane wbudowanym aparatem (Camera Roll), zapisane z innego źródła (Saved Picture - np. załączniki z poczty), preinstalowane, zapisane na serwerze zdalnym (Mobile photos from Windows Live) oraz zdjęcia pochodzące z serwisu Facebook - profilowe (Profile photos) i z Tablicy (Wall Photos). Każdy z materiałów możemy dodać do ulubionych, usunąć, przesłać na dysk sieciowy SkyDrive, podzielić się nim ze światem (poprzez wiadomość MMS, email oraz Facebooka), ustawić jako tapetę oraz poddać obróbce. Przy czym interesująca jest ta ostatnia opcja przenosząca nas do spisu wszystkich aplikacji graficznych zainstalowanych w telefonie. Prosto, łatwo i przyjemnie - bez odgórnego narzucania użytkownikowi jednej, wybranej aplikacji. Tłem Galerii może być losowe, zmieniające się cyklicznie zdjęcie z naszych zbiorów lub konkretnie wybrany przez nas kadr. To on będzie wyświetlany na pulpicie telefonu w kafelku, który zajmuje całą szerokość wiersza (dwa standardowe, kwadratowe kafelki). Taki akcent, obecny również w innych częściach menu, sprawia, że telefon sprawia wrażenie jakby żył własnym, jednak nie kolidującym z użytkownikiem, życiem. Galeria, podobnie jak i inne części menu, również nie ustrzegła się wad. Jedną z nich jest brak możliwości operowania na większej ilości materiałów - z każdym z nich musimy działać oddzielnie. Dotyczy to zarówno ich udostępniania w usługach sieciowych, jak i np. możliwości wysłania ich. Z poziomu Galerii nie prześlemy (nawet pojedynczo) zdjęć za pomocą interfejsu Bluetooth. Nie znajdziemy tutaj również zaawansowanych opcji menedżera (kopiowanie czy przenoszenie), ani nawet najprostszych, systemowych opcji menedżera plików. Multimedia Możliwości multimedialne Trophy również nas nie zaskoczą. Jest to co prawda mocno powiązane z możliwościami świeżego wciąż na rynku mobilnego systemu Microsoftu, jednak nie jest to żadnym wytłumaczeniem. MP3, AAC+, WAV oraz WMA9 to formaty muzyczne, z którymi bez problemu poradzi sobie testowany telefon - standard wśród smartfonów. Podobnie będzie w przypadku materiałów wideo - MP4 oraz WMV9 pozwoli na odtwarzanie większości dostępnych na rynku obrazów ruchomych, również tych w wyższych rozdzielczościach. Do ich obsługi, a także do zarządzania treściami zgromadzonymi w pamięci telefonu, służy aplikacja Zune, o której będzie więcej w dalszej części testu. Wśród aplikacji multimedialnych nie zabrakło również radia. Jednak, podobnie jak i wiele innych opcji systemowych - jego funkcjonalność jest mocno ograniczona. Oprócz dodania aktualnie odsłuchiwanej stacji do ulubionych oraz wyboru źródła emisji (głośnik zewnętrzny lub zestaw słuchawkowy) - nie odnajdziemy tutaj żadnych innych ustawień. Brakuje chociażby możliwości dowolnego sortowania listy zapisanych stacji, nadawania im nazwy (wyświetlana jest sama częstotliwość...) czy ich nagrywania. Kolejny minus - zbyt cicho odtwarzany dźwięk, nawet na standardowych słuchawkach, co ewidentnie jest winą samej aplikacji obsługującej radio. Wszystkie dane, również te multimedialne, znajdujące się w telefonie zapiszemy w jego pamięci o wielkości 8 GB. Dodatkowe karty pamięci nie są obsługiwane, jednak taka wielkość pamięci powinna wystarczyć jeśli nie na wszystkie, to chociaż na znaczną część naszych danych. Zune Do obsługi wszystkich materiałów znajdujących się w pamięci telefonu służy aplikacja Zune. Ta sama posłuży nam do ich obsługi z poziomu komputera. Co ona proponuje i jakie są jej możliwości? Z poziomu telefonu wykorzystywana jest ona do obsługi muzyki, materiałów wideo, podcastów, radia oraz sklepu mobilnego Marketplace. Pierwszy ekran aplikacji gromadzi dostępne w niej, wyżej wymienione kategorie. Kolejny to historia odtwarzanych materiałów - cały ekran dla najnowszych, następny - dla miniaturek. Kolejny ekran to przedstawiony w postaci miniatur zbiór albumów muzycznych zgromadzonych w pamięci telefonu. I kolejny ekran - alternatywne, zewnętrzne aplikacje służące do ich odtwarzania - aplikacja radiowa, odtwarzacz klipów wideo z serwisu YouTube itp. Pod podłączeniu telefonu do komputera i uruchomieniu aplikacji Zune następuje automatyczna synchronizacja danych pomiędzy dwoma urządzeniami. Z jego poziomu będziemy mogli manipulować (dodawać, usuwać itp.) wszystkimi mediami znajdującymi się w pamięci telefonu - muzyką, zdjęciami, filmami oraz podcastami. Niestety, również tutaj znajdziemy sporo ograniczeń jeśli chodzi o jego obsługę. Po pierwsze pliki multimedialne mogą być przenoszone tylko do odpowiednich, pasujących do danego rodzaju pliku kategorii (pliki muzyczne do oddzielnego menu z muzyką, filmowe do oddzielnego itd.). Po drugie nawet najbardziej popularne pliki wideo nie są obsługiwanie przez program - oporny na nasze działania pozostanie zarówno format XviD (592 x 320 pikseli, 23.97 kl/sek, 910 kbps), jak i MKV (720p, 1280 x 720 pikseli, MPEG-4) - tych formatów nie odtworzymy na Trophy, gdyż nie są one obsługiwane przez system . Niezbyt wygodnym będzie również kopiowanie danych z telefonu - są one automatycznie synchronizowane z katalogami systemowymi (Moja muzyka, Moje filmy itd.) i nie ma możliwości skopiowania ich czy przeciągnięcia z poziomu aplikacji do dowolnego folderu. Przynajmniej mi ta prosta sztuczka się nie udała, pomimo wielu prób. Marketplace W Windows Phone nie mogło zabraknąć dedykowanego sklepu z aplikacjami mobilnymi. Aby się do niego dostać, należy posiadać konto w usłudze Live. Niestety, z powodu braku polskiej lokalizacji systemu, polskojęzyczni użytkownicy telefonu nie mają póki co dostępu do jego zasobów. Przynajmniej oficjalnie. Jednak nie wszystko stracone - aby otrzymać dostęp do sklepu, należy założyć konto w w/w usłudze wybierając kraj jako jeden z obsługiwanych, np. Wielką Brytanię. Następnie dane takiego konta należy wprowadzić jako dane konta głównego w ustawieniach Marketplace w telefonie i… już będziemy mogli szperać w jego zasobach. Co tam znajdziemy? Póki co nie za wiele, gdyż jego oferta obejmuje obecnie niewiele ponad 6 tys. pozycji. To mało jak na sklep mobilny. Nie odnajdziemy tutaj np. porządnego, bezpłatnego komunikatora obsługującego Gtalk (usługa od Google), nie wspominając już o "ogólnym" Jabberowym czy Gadu-Gadu. Zapomnieć możemy również o sprawnie działającym kliencie Twittera - dostępne rozwiązania są zdecydowania ułomne (np. nie pobierają na bieżąco informacji o nowych statusach). Oznacza to, że w kwestii komunikacji błyskawicznej zostaniemy, na chwilę obecną, praktycznie odcięci od świata. Należy jednak pamiętać, że system Windows Phone jest relatywnie młodym systemem. Tak więc jego rozwój to tylko kwestia czasu i jest mocno związany z jego promocją wśród programistów przez Microsoft. Mimo to już teraz odnajdziemy z nim niemało ciekawych pozycji (zarówno bezpłatnych, jak i płatnych). Wiadomości Menu wiadomości jest najprostsze, jakie można sobie tylko wyobrazić. Oferuje ono wątkowanie wiadomości oraz... nic więcej. Nie znajdziemy tutaj folderu z wiadomościami roboczymi (brakuje w ogóle opcji zapisu wiadomości "na później"), wysłanymi czy własnymi folderami. Samo menu ogranicza się do spisu wątków, natomiast edytor - do możliwości dodania do wiadomości załącznika. Opcje ustawień to tylko możliwość ustawienia raportów doręczeń oraz numeru centrum SMS (SMSC). Czy to wada systemu? Jak najbardziej jest to wada systemu, gdyż brakuje tutaj podstawowych opcji, a niektóre z nich zostały rozwiązane w nieprzemyślany sposób. Chociażby wyjście z edytora powoduje usunięcie dotychczas pisanej wiadomości. Na szczęście podczas połączenia przychodzącego, po jego zakończeniu, wyświetlane jest menu wiadomości i miejsce, w którym zastało nas połączenie (edytor), bez uszczerbku na pisanej wiadomości. Wprowadzanie tekstu za pomocą klawiatury jest jednym z najbardziej wygodnych, z jakimi do tej pory miałem do czynienia. Jej wielkość została dobrze dobrana pomimo tego, że nie zajmuje całej szerokości ekranu. Również do czułości nie można mieć żadnych zastrzeżeń - jest ona, po prostu, idealna. "Łapany" jest każdy jej dotyk oraz muśnięcie, chociaż zdarzyć się mogą sytuacje (na szczęście bardzo rzadkie), kiedy to wybrany zostanie nie ten znak, który byśmy chcieli. Sam jej układ, w obydwu orientacjach, został bardzo dobrze przemyślany - trudno tutaj zauważyć jakiekolwiek niedociągnięcia. Osoby ekstrawertyczne z pewnością ucieszy fakt, że tzw. uśmieszki otrzymały własny układ klawiatury aktywowany oddzielnym klawiszem. Znajdziemy pod nim buźki zarówno te z "noskiem" (myślnikiem), jak i bez. Nie zapomniano również o osobach, które zamiast dwukropka czy średnika symbolizującego oczy korzystają ze znaku równości. Znajdziemy tutaj również, w alternatywnym układzie klawiatury z buźkami, uśmieszki na kształt japońskich (wykorzystujące "daszki") oraz te z literką "o" zamiast noska, popularne "misie". Tak więc każdy znajdzie tutaj dla siebie coś dobrego, dostępnego bez przedzierania się przez znaki specjalne - proste i genialne, znacznie ułatwiające i przyspieszające wyrażanie uczuć i nastroju w świecie znaków ASCII. Bzdura? I owszem, jeśli wcześniej z tego nie korzystaliśmy. Natomiast powrót do tradycyjnej klawiatury i korzystanie z pojedynczych znaków specjalnych pozwoli nam docenić przydatność i genialność takiego rozwiązania. O ile, oczywiście, nie jesteśmy smutasami tekstowymi. ;-) Do każdej wiadomości dołączymy bez problemu zdjęcie lub film pochodzący z Galerii lub "na świeżo" wykonany wbudowanym aparatem fotograficznym. Służy do tego ikona dostępna wprost z poziomu galerii - bez konieczności przedzierania się przez menu telefonu. Menu wiadomości reprezentowane jest przez jeden kafelek w menu głównym telefonu. W przypadku nadejścia wiadomości standardowy uśmieszek w kafelku zmienia się na taki z oczkiem, a obok niego wyświetlana jest liczba nowych wiadomości. W przypadku kłopotów z nimi (np. brak możliwości wysłania) - uśmiech zamienia się w smutną minę. Prosto, czytelnie, bez zbędnych kombinacji. PIM Wśród funkcji ułatwiających zarządzanie czasem na pierwszy plan wysuwa się kalendarz, który pozwala zarządzać przyszłymi zdarzeniami. Każdy z nich posiadać może tytuł, miejsce gdzie ma się rozegrać, datę kiedy ma to nastąpić, godzinę oraz czas trwania. Dodatkowo można mu przypisać również przypomnienie przed czasem (1, 5, 10, 15, 30+ minut), częstotliwość (pojedynczy, codzienny, cotygodniowy, w dni pracujące, co miesiąc oraz co rok) oraz status. Można również skojarzyć go z wybraną osobą (wymaganą lub opcjonalną). Przyszłe zdarzenia mogą być przeglądane w widoku dnia, nadchodzących zdarzeń z kolejnych dni lub miesiąca. Dodatkowo sam kalendarz posiada dedykowany kafelek dla pulpitu, który oprócz aktualnego dnia oraz daty prezentuje godzinę i informację o nadchodzącym wydarzeniu. Zajmuje on dwa standardowe kafelki, czyli cały wiersz. Biuro Do obsługi plików biurowych służy pakiet Microsoft Office. Umożliwia on w standardzie podgląd, edycję oraz tworzenie dokumentów tekstowych i arkuszy kalkulacyjnych. Pliki prezentacji multimedialnych można natomiast jedynie podglądnąć oraz edytować znajdującą się już w nich treść. Widok przeglądanych plików możemy bez problemu rozszerzyć na cały ekran - znacznie ułatwia to ich przeglądanie oraz edycję. Edytor tekstu oferuje również możliwość podstawowej edycji parametrów tekstu, takich jak wygląd czcionki (pogrubienie, pochylenie, podkreślenie, przekreślenie oraz indeks dolny i górny), zaznaczenie (3 kolory) oraz zmiana koloru czcionki (również 3 kolory). To sporo jak na wersję mobilną. Wśród dostępnych funkcji znajdziemy również aplikację OneNote oraz obsługę usługi SharePoint. GPS Wbudowany moduł współpracuje z mapami Bing dostarczanymi przez Microsoft. Niestety, z powodu braku obsługi przez system języka polskiego korzystanie z map w naszym kraju jest bardzo mocno utrudnione. Owszem, wskażą one drogę na ekranie, jednak wcześniej trzeba będzie bardzo dokładnie i w odpowiedniej kolejności wpisać punkty startowe, docelowe oraz ewentualnie pośrednie. W praktyce takie korzystanie z mapy na niewiele się przyda, gdyż jednocześnie jest i czasochłonne, i kłopotliwe. Samo działanie mapy jest bardzo płynne, a jej renderowanie bez porównania szybsze niż to, co oferuje konkurencja (Google). Nie znajdziemy tutaj również pustych jej elementów podczas wczytywania widoku - są one nieznacznie rozmazane, tak jakby znajdowały się za mgłą. Daje to przyjemny efekt jednolitości i spójności map. Internet / Łączność microUSB, Bluetooth (2.1 z profilem A2DP), HSDPA (7,2 Mb/s), HSUPA (2 Mb/s) oraz WiFi w standardzie b/g/n - to obecnie komplet technologii przesyłu danych, jaki można zaaplikować nowoczesnemu smartfonowi. Taki zestaw znalazł się też w testowanym telefonie co sprawia, że pod względem łączności jest on telefonem totalnym. Do przeglądania sieci służy przeglądarka Internet Explorer w wydaniu mobilnym. Oferuje ona szereg funkcji dotychczas niedostępnych u poprzedników, które zbliżają go do czołówki stawki. Przede wszystkim dwudotyk, czyli popularne "szczypanie" w celu przybliżania i oddalania wyświetlanych treści. Jego czułość jest idealna, responsywność wzorcowa, a płynność - nadspodziewanie dobra. W połączeniu z możliwością płynnego przeglądania nie do końca wczytanych jeszcze stron, otwierania ich w kartach czy swobodnego i płynnego przełączania się pomiędzy nimi tworzy to bardzo wygodne narzędzie do przeglądania zasobów sieci. Każdą ze stron można podzielić się ze światem (wiadomość zwykła lub email), wyszukać na niej konkretny ciąg znaków lub przypiąć do pulpitu. Jednak i tutaj twórcy systemu nie ustrzegli się kilku niedociągnięć. Po pierwsze funkcjonalnych - adres strony można wpisywać jedynie w pionowej orientacji ekranu, co nie jest zbyt wygodnym rozwiązaniem, m.in. ze względu na pionową orientację klawiatury. Po drugie liczba ustawień - możliwość składowania w pamięci telefonu "ciasteczek", podpowiedzi w wyszukiwarce Bing, wybór wersji strony (standardowa lub mobilna, jeśli dostępna) oraz opcja usunięcia historii to zdecydowanie zbyt mało jak na nowoczesną przeglądarkę instalowaną w tak potężnych smartfonach. Samo działanie przeglądarki jest szybkie i przyjemne - strony renderują się w akceptowalnym czasie, są identyczne z wersją biurkową i nic nie można im zarzucić. No, może jedynie to, że nie kompresuje ona przesyłanych danych, co wiąże się z dużą ilością koniecznych do pobrania. Oprócz tego w telefonie znalazła się również Microsoftowi wyszukiwarka Bing, która oprócz standardowego wyszukiwania oferuje również to oparte o polecenia głosowe. Niestety, polski język wciąż nie jest obsługiwany. Sama natomiast przeglądarka działa odmiennie od tej najbardziej popularnej - Google - czego efektem są również inne wyniki. Z ciekawostek warto tutaj zaznaczyć, że każdego dnia posiada ona inny obraz w tle. Jest to na tyle miła, sympatyczna i ciekawa opcja, że przyłapałem się na tym, że każdego dnia chociaż raz musiałem ją uruchomić (dedykowanym klawiszem sprzętowym), aby zobaczyć jaki obraz prezentowany jest danego dnia. Każdy z obrazów posiada od jeden do trzech pól, po dotknięciu których wyświetlana jest krótka jedno- lub dwuzdaniowa informacja na temat znajdujące się na nim obiektu. Mały gadżet, a jak bardzo cieszy. ;-) Niestety, wśród opcji internetowych zabrakło funkcji modemu, czyli możliwości udostępniania połączenia internetowego dla komputera. To kolejna już wada systemu, która w znaczny sposób ogranicza możliwość wszechstronnego wykorzystywania telefonu. Zabrakło też tutaj możliwości wyciągnięcia bezpośrednich opcji sieciowych na pulpit tak, aby np. włączenie modułu WiFi można było dokonać jednym dotknięciem ekranu. Aparat Trophy posiada na swoim wyposażeniu aparat fotograficzny z matrycą 5 Mpix, który pozwala wykonać zdjęcia w rozdzielczości 2560 x 1920 pikseli. Wbudowana dioda LED doświetla rejestrowane kadry, autofokus (niestety nie dotykowy) wyostrza kadr na interesującym nas elemencie, a funkcja geotagging oznacza zdjęcia współrzędnymi geograficznymi, w których zostały wykonane. Wśród dostępnych opcji ustawień znajdziemy m.in. tryby tematyczne (automatyczny, portret, widok, plaża, makro itp.), efekty (sepia, czarno-biały itd.), rozdzielczość (od VGA do 5 Mpix) oraz pomiar ostrości (centralny, punktowy oraz średni). W bocznym menu znalazła się również opcja wyboru trybu lampy błyskowej (bez, automatyczny oraz bezwzględny), natomiast na samym dole menu - możliwość przywrócenia domyślnych ustawień aparatu. Jakość zdjęć wykonana testowanym telefonem do najwyższych nie należy, do czego HTC zdążył nas już przyzwyczaić. W słoneczny dzień nie będziemy mieli do ich jakości większych zastrzeżeń - kolory są jedynie nieznacznie wyblakłe, ale jakość rejestrowanych kadrów jest wciąż na przyzwoitym poziomie. Problem zaczyna się przy gorszych warunkach oświetleniowych, m.in. przy sztucznym świetle. Na zdjęciach wykonanych w takich okolicznościach wyraźnie będzie widać szumy, których poziom jest odwrotnie proporcjonalny do ilości dobiegającego do oczka aparatu światła. Również ostrość znajdujących się w kadrze obiektów nie jest idealna, z drugiej strony nie będąc aż taka zła. I to w zasadzie jedyne wady, które można zarzucić zdjęciom wykonanym wbudowanym aparatem. Wbudowany aparat pozwala na rejestrację materiałów wideo w jakości HD (1280 x 720 pikseli) i prędkości 30 klatek/sekundę. Pozwala on również na ustawienie kilku dodatkowych efektów oraz włączenie stałego doświetlania rejestrowanych ujęć - wszystko dostępne w przejrzystym i prostym menu. Jakość filmów nagranych Trophy jest dobra. Obraz jest prawie idealnie płynny, a kolory i kształty naturalne. Jakości dźwięku nie można zbyt wiele zarzucić, jednak przy trochę bardziej wietrznej pogodzie wyraźnie zagłusza ona wszystkie inne zarejestrowane dźwięki. Ogólne wrażenia jeśli chodzi o jakość filmów są na dobrym, poprawnym poziomie. Nie nadadzą się one do bardziej profesjonalnych zastosowań, jednak do domowej wideoteki będą jak znalazł. Ogólnie i subiektywnie rzecz biorąc możliwości aparatu zamontowanego w Trophy są na przyzwoitym, akceptowalnym poziomie. Jest to standard jak na nowsze produkty tego producenta, jednak do czołówki fotografii i filmów mobilnych wciąż trochę im brakuje. Do amatorskiego zastosowania i dla niezbyt wymagającego użytkownika będą jednak jak znalazł. Bateria Standardowa bateria wykonana została w technologii litowo-jonowej i ma pojemność 1300 mAh. Parametry, możliwości oraz przekątna ekranu sprawiają jednak, że nie wystarczy ona na zbyt długo. Aktywne korzystanie z możliwości telefonu, a więc wykonywanie połączeń, pisanie wiadomości czy korzystanie z sieci (również po WiFi) sprawia, że poziom naładowania baterii znika w oczach. 20 minut połączeń, kilkanaście wiadomości tekstowych, ciągła synchronizacja danych (poczta, Twitter etc.) po WiFi lub sieci operatora sprawiają, że 36 godzin to maksimum, po którym będziemy musieli rozglądnąć się za źródłem energii. Jeśli dodamy do tego wykonywanie zdjęć/filmów, korzystanie z serwisu YouTube czy intensywne przeglądanie sieci - bez problemu doprowadzimy poziom energii w ogniwie z pełnego do zerowego w ciągu dnia. Korzystanie z sieci WiFi skutecznie nam w tym pomoże. Podsumowanie Wzorowa jakość materiałów, przemyślana konstrukcja, perfekcyjna jakość rozmów, bardzo dobra jakość dźwięku na standardowym zestawie słuchawkowym, świetnie działający dotyk, aparat 5 Mpix, materiały wideo w jakości 720p. Do tego dorzucimy komplet technologii transmisji danych, dużo miejsca w pamięci wewnętrznej czy bardzo estetyczny wygląd - to niewątpliwe zalety HTC Trophy, obok których nie można przejść obojętnie. Z drugiej strony mamy nowy na rynku system operacyjny, który… no właśnie - który oferuje wiele sprzeczności. Całkowicie nowatorski interfejs, zupełnie odmienna idea korzystania, przemyślany układ ekranu głównego, prędkość i wygoda poruszania się po nim, integracja danych pochodzących z różnych źródeł w jednym miejscu, prostota oraz urzekająca estetyka - to cechy, których nie sposób mu odmówić i które potrafią zjednać sobie nawet zagorzałych zwolenników innych rozwiązań obecnych na rynku. Windows Phone 7 okazał się jednak systemem obciążonym problemami wieku dziecięcego, który jest wciąż w powijakach funkcjonalnych. Brak podstawowych funkcji czy brak bogatszych opcji w już istniejących funkcjach to główne wady, których nie można pominąć przy jego charakterystyce. Czy to spory minus? I tak, i nie. Jeśli spojrzymy na system z punktu widzenia wymagającego użytkownika, przyzwyczajonego do systemu oferującego możliwość ustawienia wielu opcji - Windows Phone może rozczarować. Będzie się on jawić jako system, który oprócz widowiskowości oferuje niewiele więcej niż telefon z zamkniętym systemem operacyjnym. Jeśli natomiast spojrzymy na system z punktu widzenia przeciętnego użytkownika, który potrzebuje mieć pod ręką zawsze działający, łatwy w obsłudze i bogaty w funkcje (ale nie opcje) telefon, to ten wyposażony w Windows Phone wydaje się bardzo ciekawym rozwiązaniem, oferującym prostotę, przejrzystość oraz niezawodność. Dla kogo zatem przeznaczony jest HTC Trophy? Zdecydowanie jest to wybór, nad którym powinny pochylić się osoby poszukujące telefonu prostego i intuicyjnego w obsłudze, nieskomplikowanego w funkcje, niezawodnego i oferującego odmienny, ale bardzo ciekawy interfejs użytkownika. Dla nich taki wybór będzie zdecydowanie strzałem w dziesiątkę, uwalniającą od skomplikowanego i przegadanego (w ustawieniach i ich opisach) Androida oraz zamkniętego i skomplikowanego m.in. etycznie iOS. Wady: - liczne ograniczenia systemowe - brak polskiej wersji językowej systemu (oraz związanych z tym funkcji*) - ograniczone możliwość diody sygnalizacyjnej ( tylko ładowanie ) - brak wejścia na karty pamięci - nieprzemyślane umieszczenia głośnika zewnętrznego - bardzo skromna oferta sklepu Marketplace - średnio wygodna aplikacja do zarządzania telefonem (Zune) *) część z nich można nieoficjalnie obejść Zalety: + innowacyjny oraz widowiskowy interfejs użytkownika + przejrzyste, intuicyjne oraz łatwe w obsłudze menu + bardzo dobra, ponadprzeciętna jakość dźwięku na standardowych słuchawkach + rewelacyjna jakość rozmów + 8 GB pamięci wbudowanej + estetyczny wygląd telefonu Przykładowy klip wykonany telefonem HTC 7 Trophy: video (plik .mp4, 10 MB). Zdjęcia wykonane aparatem wbudowanym w telefon:

Intel Panther Lake z dziwną premierą. Trzeba będzie poczekać

NVIDIA twierdzi, że Chiny powoli doganiają Stany Zjednoczone

Rosja na łopatkach. Ambitna operacja kończy się fiaskiem

Honor 400 Pro melduje się na test. Udana kontynuacja serii

Apple iPad Air M3 – tu miała być recenzja, ale wszystko już wiecie

Jaki komputer do gier i pracy? Polecane zestawy na maj 2025

Zapomnij, co wiesz o laptopach. RTX 50 wywraca stolik

Nie lubisz gamingowych laptopów? Tego pokochasz

Rząd szykuje zmiany w pensjach milionów Polaków. Zacznie się 1 stycznia

Polaków czekają nowe umowy z bankami. Zmiana prawa od 28 czerwca

Strzyżenie bankomatów w Polsce trwa. Liczby nie kłamią

Banki obowiązkowo prześwietlą Polaków. Rząd szykuje nowe prawo

GTA 6 wreszcie z datą wydania. Złe wieści

Xbox podnosi ceny. Za gry zapłacimy krocie

Twórcy Baldur's Gate 3 nie boją się AI. Przyszłość jest dobra

Porzucili Ubisoft i zrobili hit. Ta gra sprzedaje się jak szalona

Test telefonu HTC 7 Trophy

Zobacz więcej

Apple iPad Air M3 – tu miała być recenzja, ale wszystko już wiecie

Redmagic 10 Pro: Ekran bez wycięcia i bateria 7050 mAh (test)

Razer Iskur V2 X – „Budżetowy” fotel za 1300 zł? Sprawdzam, czy warto

Wyszukiwarka

Menu

Nasze strony