Samsung Galaxy Z Fold7: na takiego folda czekałem (test)

Samsung jest pionierem składanych smartfonów, ale szybko dał się wyprzedzić chińskiej konkurencji. Poprzednie foldy miały sporo zalet, ale zniechęcały nadmierną grubością, trochę klockowatą obudową i średnią sekcją foto. Z modelu na modelu było coraz lepiej, ale dopiero Galaxy Z Fold7 przynosi prawdziwą rewolucję. Do pewnych rzeczy wciąż można się przyczepić, ale wszystkie tracą znaczenie, gdy się tego sprzętu zacznie po prostu używać.

Konstrukcja i jakość wykonania

W Galaxy Z Foldzie7 Samsung w końcu zareagował na głosy krytyki i odchudził swojego składaka. Poprzedni po złożeniu miał 12,1 mm, teraz otrzymujemy zaledwie 8,9 mm grubości. Po rozłożeniu smartfon ma tylko 4,2 mm, podobnie jak rekordowy dotąd po tym względem Honor Magic V5. A wszystko to przy też niewielkiej masie 215 g.

Kwestia tego, który z tych modeli jest bardziej płaski, nie ma już znaczenia, bo te milimetrowe różnice są nieistotne. Grubość Galaxy Z Folda7 jest odpowiednia, by po złożeniu telefon wygodnie nosić w kieszeni czy obsługiwać jedną ręką, bez poczucia, że to cegła. Choć tradycyjne smartfony mają często poniżej 8 mm, to dalsze spłaszczanie konstrukcji nie ma sensu. Rozłożony Galaxy Z Fold7 wygląda fantastycznie, zapewniając przy tym optymalną ergonomię. Nie ma się co bić o te parę milimetrów mniej.

Komfort użytkowania Galaxy Z Folda7 mąci jednak mocno wystający moduł aparatów. Jest to uzasadnione, trudno mieć o to pretensje, jednak trzeba mieć tego świadomość – wyspa pogrubia obudowę do około 13 mm, ma też trochę zbyt ostre brzegi, więc może zawadzać w ciasnych kieszeniach. Wyspa z obiektywami sprawia też, że ułożony na stole telefon mocno, już po lekkim dotknięciu buja się, co jest też efektem wyważenia całej konstrukcji.

Wytrzymałość zewnętrznych elementów konstrukcji zapewnia wykończenie ze szkła Gorilla Glass Victus 2 (tył odbudowy) i Gorilla Glass Ceramic 2 (ekran zewnętrzny). Zawias wzmocniony jest stopem tytanu, a jego osłona i ramka boczna telefonu – aluminium Advanced Armor. Te nowe materiały zapewniają większą wytrzymałość niż oferował Galaxy Z Fold6.

Obudowa ma kanciaste kształty bez większych zaokrągleń, co wygląda elegancko i choć minimalnie może trochę utrudniać wygodne trzymanie, to jednak jestem przekonany, że większość użytkowników nie powinna mieć z tym problemu. Na prawym boku znajduje czytnik linii papilarnych zintegrowany z przyciskiem zasilania. Chociaż jest wąski, działa bardzo skutecznie i szybko odblokowuje ekran. Wyżej znalazła się regulacja głośności, które również zapewnia wysoką ergonomię.

W siódemce zmieniły się proporcje obudowy i ekranu. Okładkowy wyświetlacz ma proporcje 21:9 zamiast wcześniejszych 22:1,9. W praktyce oznacza to, że zamiast wydłużonego, nienaturalnego „jamnika” po zamknięciu otrzymujemy urządzenie przypominające ergonomią serię Galaxy S25. Komfort korzystania jest więc bardzo wysoki i choć smartfon wciąż jest węższy niż typowe flagowce z ekranami 6,7-6,8 cala, to w codziennych zastosowaniach różnica nie jest duża. To bardzo mocny plus Galaxy Z Fold7.

Spłaszczona konstrukcja Galaxy Z Folda7 wymogła od Samsunga przeprojektowania zawiasu (Armor FlexHinge trzeciej generacji), który wygląda bardzo zgrabnie, jest niewielki, ale solidny. Producent wzmocnił go, by zminimalizować ryzyko uszkodzenia – grubsza obudowa nie jest poddawana aż takim naprężeniom, jednak w tym przypadku ryzyko jest większe. Wszystko działa jednak niezawodnie, a zawias mocno trzyma. Może nawet odrobinę za mocno, bo do otwarcia trzeba trochę siły. Jedną ręką trudno to zrobić, a zamknięty Galaxy Z Fold7 tworzy bardzo zwartą, jednolitą konstrukcję – nic się nie rusza, po prostu monolit.

Zawias pozwala otworzyć telefon pod dowolnym kątem, można go więc używać na kilka sposobów. Większy kąt rozchylenia sprawia jednak, że aparat zaczyna ciągnąć całość w dół i telefon się przewraca.

Ekrany

Na okładce znalazł się ekran Dynamic LTPO AMOLED 2X o większej niż w poprzedniku przekątnej 6,5 cala i również zwiększonej rozdzielczości 1080 x 2520. Do tego, jak wspomniałem, otrzymujemy bardziej naturalne proporcje 21:9. Przypomnę, że na zewnątrz znalazło się też nowsze szkło Gorilla Glass Ceramic 2. Korzyści jest więc kilka, a komfort używania przypomina tradycyjne smartfony. Mocno na plus.

Główny, wewnętrzny ekran Dynamic LTPO AMOLED 2X też urósł – z 7,6 cala do 8 cali, a rozdzielczość – do 1968 x 2184. Jego wadą, choć niezbyt wielką, jest wciąż widoczne zagięcie w środku ekranu. Samsung twierdzi, że je zmniejszył, ale w sumie nie wiem… Z praktycznego punktu widzenia nie ma to jednak aż takiego znaczenia, najbardziej widać to po wygaszeniu ekranu, ale podczas czytania czy przeglądania – nie.

Mniej entuzjazmu wzbudza zauważalne okrągłe wycięcie na aparat selfie. W Galaxy Z Fold6 producent zastosował aparat podekranowy, który poprawia komfort korzystania z wyświetlacza, jednak nie zapewniał oczekiwanej jakości obrazu. Nie ma się co dziwić, skoro odpowiadał na to aparat 4 Mpix. Niestety, wycięcie jest dość duże i mocno rzuca się w oczy podczas korzystania z całej przestrzeni ekranu – paradoksalnie widać je bardziej niż podobne, trochę mniejsze na ekranie okładkowym.

Jasność wyświetlaczy nie jest rekordowa, ale wystarczająca do codziennych zastosowań. Ekran okładkowy w trybie ręcznym przy pomiarze całej powierzchni osiąga około 700 nitów, a w trybie adaptacyjnym – do 1400 nitów. Bardzo podobnie jest z ekranem wewnętrznym, przy czym w trybie ręcznym udało mi się uzyskać 720 nitów, jednak w trybie adaptacyjnym było to już tylko około 1350 nitów. W trybie HDR wewnętrzny wyświetlacz może także osiągnąć szczytowo do 2600 nitów, ale tego nie testowałem, a na co dzień ten parametr nic nie wnosi.

Pod względem jakości obrazu, nasycenia kolorów, kontrastu obydwu ekranów nie ma się do czego przyczepić i nie ma się też nad czym rozwodzić. Wyświetlacze sprawdzą się w każdym scenariuszu, do czytania dokumentów czy e-booków, do multimediów i gier. Mam na myśli jakość obrazu, choć nie do końca proporcje. Osiem cali głównego ekranu to przekątna w teorii tabletowa, ale w proporcjach zbliżonych do 1:1 tę wielkość nie do końca się odczuwa. Jest to zresztą problemem wszystkich telefonów typu fold i nie odkrywam tu Ameryki. 

Mankamenty najbardziej widać podczas oglądania filmów – wideo z YouTube czy seriale z serwisów VoD wyświetlają się z pasami na górze i dole, a rzeczywista rozmiar wyświetlanego obrazu nie różni się wiele od tego, co zapewnia tradycyjny smartfon. Filmy w szerokim formacie kinowym można w zasadzie oglądać na ekranie okładkowym, bo nie ma żadnej różnicy. Trochę lepiej jest z wideo na YouTube, bo obraz ma inne proporcje, jest wyższy.

Z grami jest lepiej, bo w większości wyświetlają się na całej powierzchni ekranu. Duży wyświetlacz w takich proporcjach doskonale się też sprawdza podczas przeglądania internetu, czytania e-booków czy edycji dokumentów.

Rozczarowaniem dla wielu użytkowników może być brak wsparcia dla rysika S Pen. To efekt odchudzenia konstrukcji telefonu, a do tego producent, wspierając się własnymi analizami, przekonuje, że rysik nie był dotąd popularny wśród użytkowników foldów. 

Galaxy Z Fold7 na co dzień

Sercem nowego Folda jest Snapdragon 8 Elite z taktowaniem podwyższonym do 4,47 GHz, co jest kolejnym plusem, choć nie obyło się bez mankamentów. Wydajność na co dzień i w grach jest fantastyczna, jednak w pewnych sytuacjach telefon dość szybko potrafi się nagrzać, zwłaszcza po złożeniu. Wystarczy pograć w jakąś bardziej wymagającą grę, a dość szybko temperatura skacze powyżej 40 stopni C. Zauważalnie nagrzewa się część w okolicach aparatów. Galaxy Z Fold7 nie parzy, ale powoduje lekki dyskomfort. Co też dziwne, w tym samym miejscu telefon nagrzewał mi się w stanie złożonym po schowaniu do kieszeni spodni, a więc przy minimalnym obciążeniu systemu. Zdarza się też, że nadmierne ciepło wydzielane jest podczas intensywnych sesji zdjęciowych.

Nagrzewanie odbija się na wydajności, co widać po przeprowadzeniu kilku popularnych testów syntetycznych. W AnTuTu 10 złożony Galaxy Z Fold7 w konfiguracji 12 + 256 GB osiąga około 1,88 mln punktów (lub jeszcze mniej, jak na zdjęciu), co jest odległe od innych telefonów ze Snapdragonem 8 Elite, które w większości przekraczaj 2,5 mln punktów, a nawet zbliżają się do 3 mln. Nawet Galaxy Z Flip7 z mniej wydajnym w teorii Exynosem 2500 osiąga podobny wynik 1,81 mln. Z kolei zeszłoroczny Galaxy Z Fold6 ze Snapdragonem 8 Gen 3 wyciąga 1,77 mln, a więc również jest porównywalny. 

Efekt dławienia termicznego szczególnie widać w stress testach. W 3D Mark Wild Life Extreme wydajność Galaxy Z Fold7 spadła aż o połowę (do 52,6% początkowej), a temperatura obudowy sięgała około 43 stopni C. Podobnie jest w benchmarku CPU Throttling test – tu wydajność po godzinnym przebiegu spadła równo do 50%. Widać, że producent poświęcił szybkość pracy, by zminimalizować nagrzewanie się, ale nawet mimo tego wciąż czuć wyższą temperaturę.

Pod względem komunikacyjnym Galaxy Z Fold7 sprawdza się bez zarzutu. Pozwala na zamontowanie dwóch kart nano SIM oraz dodanie wielu eSIM-ów. Sprawnie działa w polskich sieciach mobilnych, w tym w 5G w paśmie C, gdzie pozwala osiągnąć ponadgigowe prędkości. Jakość połączeń głosowych z wykorzystaniem VoLTE i Wi-Fi Calling również powinna zadowolić najbardziej wymagających.

Galaxy Z Fold7 zapewnia także łączność Wi-Fi 6 i Wi-Fi 7, nie zabrakło w nim skutecznego NFC oraz komunikacji bliskiego zasięgu UBW, a z akcesoriami łączy się przez Bluetooth 5.4. Niestety, mimo wykorzystania topowego układu Qualcomma zabrakło wsparcia dla rozwiązania Snapdragon Sound, a w praktyce dla kodeków wyższej jakości – nie tylko aptX Lossless, ale także powiązanego z nim aptX Adaptive. Otrzymujemy więc tylko SBC, AAC, podstawowy aptX, LDAC oraz własny kodek Samsunga – SSC – który ma być alternatywą dla rozwiązań Qualcomma. To oczywiście stała i świadoma polityka producenta, nic nowego. Nie miałem kompatybilnych słuchawek Samsunga, by przetestować SSC, więc zmuszony byłem korzystać z LDAC i aptX. W tych połączeniach jakość dźwięku jest dobra, ale nie zachwycała jakoś szczególnie. Mimo sporego wyboru ustawień dźwięku (Dolby Atmos z gotowymi profilami i equalizerem, Adapt Sound), nie mogłem dobrać takiego brzmienia, jakie osiągałem nawet na tańszych telefonach, jak chociażby testowany ostatnio OnePlus Nord 5.

Głośniki Galaxy Z Folda7 grają ładnie i czysto, ale niestety płaska obudowa całkowicie pozbawiła je niskich tonów. Do gier i filmów ok, ale nie do muzyki.

System i aplikacje

Galaxy Z Fold7 pracuje pod kontrolą Androida 16 z interfejsem One UI 8.0. Producent obiecuje aż 7 lat aktualizacji systemu Android oraz tyle samo poprawek bezpieczeństwa. Interfejs One UI 8.0 pojawił się zaledwie w trzy miesiące po przygotowywanym długo One UI 7.0 i choć jest jego następcą, zachowuje podobną stylistykę. Wprowadza też nowe funkcje. 

Sam na co dzień nie używam telefonów Samsunga, więc na One UI 8.0 spojrzałem z rocznej bodajże perspektywy. Choć ogólne wrażenia są bardzo pozytywne, to jednak jest parę detali, które moim zdaniem utrudniają poruszanie się po systemie. Rozwijany panel szybkich ustawień jest mało czytelny, ikonek jest za dużo i zbyt gęsto są upchane, do tego na dole wiszą nachalnie wstawione kafelki Smart View, Urządzenia w pobliżu czy SmartThings – niewątpliwie przydatne funkcje, ale całość jest przeładowana. W ustawieniach systemowych też jest coraz gęściej, a znalezienie pewnych funkcji nie zawsze jest intuicyjne. Niezbyt przemyślany jest też interfejs aplikacji aparatu – ikony dodatkowych ustawień są zbyt małe i na przykład w pełnym słońcu trudno je wyraźnie dostrzec.

Pomijając jednak to, trudno się do czegoś przyczepić. One UI 8.0 jest kolorowy, pełen przyjemnych dla oka smaczków, całość działa sprawnie i nie zacina się. W nowym interfejsie producent ulepszył jeszcze działanie aplikacji na dużym ekranie, choć ogólna zasada pozostała bez zmian – można ustawić trzy stałe okna i dodatkowo umieścić aplikacje w pływających okienkach. Fajne jest też to, że zawartość ekranu okładkowego po otwarciu pojawia się 1:1 na lewej połowie dużego ekranu.

Szczególne miejsce w One UI 8.0 zajmuje zestaw funkcji Galaxy AI, częściowo znanych już z poprzednich modeli, ale też nowych. Jedną z nich jest Now Brief, czyli szybki podgląd ważnych, codziennych informacji na pasku Now bar lub widżecie. Inne funkcje AI to Asystent połączeń, Asystent pisania, Tłumacz, Asystent notatek, Asystent transkrypcji, Asystent przeglądania, Asystent zdjęć czy Asystent rysowania… Uff, sporo tego i przyznam się, że nie byłem nawet w stanie sprawdzić tych wszystkich funkcji. Niewątpliwie najcenniejsze są narzędzia, które pozwalają łatwo dokonać transkrypcji nagrań dźwiękowych, mowy na żywo i natychmiastowego tłumaczenia, co pozwala na swobodne wykorzystanie telefonu w każdym zakątku świata.

Nowością w Galaxy Z Fold7 jest też funkcja usuwania dźwięku z nagrań wideo i audio, a wisienką na torcie – własna tapeta ze zdjęciem zmieniającym się w zależności od czasu i pogody.

Korzystając z trybu flex można po złożeniu do 90 stopni upodobnić Galaxy Z Folda7 do mikro laptopa z touchpadem na dolnej połowie. Można też włączyć na niej klawiaturę, chociaż dłuższa praca w taki sposób jest mało wygodna.

Aparat i kamera

W modelu Galaxy Z Fold7 seria foldów doczekała się wreszcie zauważalnego ulepszenia, choć o rewolucji jeszcze nie można mówić. Przede wszystkim główny aparat otrzymał teraz matrycę 200 Mpix (ISOCELL HP2, f/1,7, OIS), czyli tę samą, która znalazła się w Galaxy S25 Ultra. Pomaga jej aparat szerokokątny 12 Mpix (Sony IMX 564, f/2.2, AF), a także aparat 10 Mpix z teleobiektywem (Samsung ISOCELL 3K1, OIS) pozwalający uzyskać zoom optyczny 3x oraz maksymalny cyfrowy 30x. Głównym aparatem można też robić zdjęcia z matrycowym zoomem 2x. Całość uzupełniają dwa aparaty selfie 10 Mpix (Sony IMX 374) – w wycięciach zewnętrznego i głównego ekranu. 

Aplikacja aparatu daje dostęp do podstawowego zestawu trybów, w tym portretowego, Pro, nocnego, Expert RAW, panoramy czy tryby fotografii jedzenia. Tryb nocny włącza się automatycznie, podobnie jak makro podczas zbliżeń – w zoomach 1x i 2x. Mocnym atutem jest możliwość robienia zdjęć selfie głównym aparatem, wtedy podgląd widoczny jest na zewnętrznym wyświetlaczu. Można też robić zdjęcia przy rozłożeniu telefonu do 90 stopni – wtedy elementy sterujące oraz podgląd wykonanych zdjęć widoczne są na dolnej części. Całość sprawdza się jako statyw.

Choć konfiguracja aparatów w Galaxy Z Foldzie7 nie do końca dorównuje flagowcom, to można dzięki niej myśleć o udanych sesjach foto. Główny aparat pozwala uzyskać ładne zdjęcia o naturalnych kolorach, dynamice i kontraście. HDR nie bije po oczach przesyconymi barwami, a czasami wręcz fotki mogą się wydawać nieco zbyt zgaszone, zwłaszcza gdy zdjęcia robione są w pochmurne dni, jednak wciąż jest to odpowiedni poziom odwzorowania rzeczywistych kolorów.

Główny aparat pozwala robić udane zdjęcia z zoomem 2x (48 mm) i przeglądając zdjęcia po testach, z lekkim zaskoczeniem zauważyłem, że był to najczęściej wykorzystywany przeze mnie format. Zapewnia zgrabniejsze kadrowanie niż 23 mm, a jednocześnie wciąż trzyma wysoką jakość obrazu. W tym przypadku zdjęcia są wycinkiem części matrycy, ale z 200 Mpix jest co wycinać.

Zdjęcia z aparatu głównego (23 mm)

Zdjęcia z aparatu głównego z zoomem 2x (46 mm)

Zoom 3x (69 mm) też na ogół wypada dobrze, choć szczegółowość nie zawsze jest zadowalająca. Przeciągając zbliżenie do wyższych wartości do około 10x, wciąż można liczyć na przyzwoitą jakość zdjęć, jednak maksymalne zbliżenie 30x rzadko pozwala uzyskać wyraźny kadr.

Zdjęcia telefoto (zoom 3x 69 mm i powyżej)

Aparat szerokokątny (13 mm) trzyma solidny poziom, a w dobrych warunkach oświetleniowych zdjęcia kolorystyką i dynamika przypominają zdjęcia zrobione w głównym trybie.

Zdjęcia z aparat szerokokątnego (13 mm)

Kamera pozwala nagrywać wideo w 8K przy 30 kl./s, a po wyborze rozdzielczości 4K można też skorzystać z zalet 60 kl./s. Otrzymujemy też dodatkowe tryby jak zwolnione tempo, hyperlapse, Wideo PRO czy wideo portretowe. Świetnie spisuje się stabilizacja OIS – nawet w trybie 8K obraz się nie trzęsie w ruchu. Jeżeli zajdzie potrzeba, można włączyć dodatkową opcję „Duża stabilność”, czyli stabilizację EIS z rozdzielczością wideo 1440p, ale w większości codziennych sytuacji będzie to zbędne. W każdym trybie możemy liczyć na udane nagrania z ładnymi kolorami i wyraźnym dźwiękiem.

Galaxy Z Fold7 - wideo testowe 8K 30 kl./s

Galaxy Z Fold7 - wideo testowe 4K 60 kl./s

Galaxy Z Fold7 - wideo testowe 4K 30 kl./s

Galaxy Z Fold7 - wideo testowe Duża stabilność 1440p 60 kl./s

Akumulator i czas pracy

Sekcja zasilania w Galaxy Z Fold7 nie zmieniła się w porównaniu do poprzednika, co trudno uznać za zaletę. Ponownie otrzymujemy więc akumulator 4400 mAh oraz ładowanie przewodowe 25 W i bezprzewodowe 15 W. Na tle największego konkurenta – modelu Honor Magic V5 z 5820 mAh i 66 W – wygląda to blado, ale też nie dziwi u Samsunga, bardzo zachowawczego pod tym względem.

Niewielki akumulator może budzić obawy o czas pracy, ale w praktyce jest całkiem dobrze. Zamknięty Galaxy Z Fold7 pod względem czasu pracy niewiele ustępuje typowym smartfonom jednoczęściowym i można liczyć co najmniej na dzień w porywach do półtora dnia pracy. Zewnętrzny ekran jest na tyle wygodny, że nie ma wcale tak dużej potrzeby, by otwierać smartfon, nawet, by obejrzeć film. W tym przypadku przy jasności 300 nitów i podczas odtwarzania wideo 4K Galaxy Z Fold7 przepracował prawie 16 godzin. Nie jest to wynik rekordowy, ale w pełni zadowalający.

No dobra, ale co z dużym ekranem? Tu oczywiście czas pracy trochę się skraca, choć nie tak bardzo, jak można sądzić. Podczas odtwarzania tego samego wideo 4K telefon wytrzymał 14 i pół godziny. Podczas przeglądania stron internetowych czy korzystania z aplikacji społecznościowych smartfon woła o doładowanie po około 11 godzinach. Z kolei gry 3D na najwyższych szczegółach na dużym ekranie rozładowują akumulator w tempie 12-15% na godzinę, co powinno zapewnić około 7 godzin zabawy. Nie są to więc złe wyniki.

Ładowanie przewodowe 25 W według Samsunga pozwoli na odzyskanie 50% energii w 30 minut. Nie dysponowałem odpowiednio dobraną ładowarką Samsunga, ale użyłem innej, w pełni zgodnej z wymaganiami producenta i po pół godziny smartfon naładował się do 40%. Pełne naładowanie trwało około 1,5 godziny, co trudno uznać za zadowalające.

Podsumowanie

Stwierdzenie, że Galaxy Z Fold7 jest najlepszym foldem Samsunga to truizm, jednak nie chodzi tylko o to, że jest nowszy, szybszy itd. Tym razem producent nie powtarza starych błędów (przynajmniej nie wszystkie), wziął sobie do serca krytykę i znacznie odszedł od poprzednich pomysłów na składaki. Otrzymujemy więc urządzenie o optymalnej grubości – bardzo płaski po otwarciu, a po złożeniu praktycznie taki sam, jak zwykłe smartfony. Zmieniły się proporcje okładki, więc z Galaxy Z Folda7 można bardzo komfortowo korzystać bez otwierania, co jest kluczowe w codziennych zastosowaniach. Wcześniejsze modele były dalekie od tego. Konstrukcja po zamknięciu jest tak zwarta, że można zapomnieć, że to fold. Po rozłożeniu urządzenia otrzymujemy za to mini tablet o największym w serii ekranie – tym razem Samsung mocno zbliżył się do ideału takiego hybrydowego sprzętu. Korzystanie z niego to niesamowita frajda, pod tym względem to fold „o jakim zawsze marzyłem”.

Galaxy Z Fold7 nie tylko cieszy oko ekranami – jest szybki, ma świetne zaplecze komunikacyjne, niezłe, zauważalnie ulepszone aparaty, bogate oprogramowanie z dużym wyborem funkcji AI. Mankamentem jest niewielki akumulator, ale w sumie w większości sytuacji taka pojemność jest wystarczająca, więc nie można narzekać. Można, a nawet trzeba – na przeciętną moc ładowania.

Samsung zrobił wiele, by ulepszyć serię Galaxy Z Fold i w siódemce wyszło mu to świetnie, ale nie działa przecież w próżni. Konkurencyjny Honor Magic V5 ma podobną grubość, ale większy akumulator z szybszym ładowaniem i bardziej obiecujące aparaty.

Dla wielu fanów serii mankamentem będzie też brak rysika. To już kwestia przyzwyczajeń, ale dla mnie akurat ten element w foldzie jest całkiem zbędny i przekonuje mnie tłumaczenie Samsunga, że takich jak ja, jest większość.

No i jak zawsze pozostaje kwestia ceny – za najtańszy model, nie licząc zniżek i promocji, trzeba zapłacić 8799 zł. Cena wręcz kosmiczna, ale w sumie typowa dla modeli rozkładanych. Nawet dla fanów Samsunga korzyści z używania takiego urządzenia oraz ulepszenia wprowadzone w Galaxy Z Fold7 mogą nie wystarczyć, by skusić się na taki wydatek.