Nokia 6810
Fiński producent co jakiś czas zaskakuje nas jakimś ciekawym modelem telefonu. Chcę co nieco powiedzieć o udanym aparacie serii 68XX. Drugi z kolei model oznaczony symbolem 6810.
Zawartość pudełka:
- telefon
- bateria LiIon 1000 mAh
- ładowarka sieciowa
- zestaw słuchawkowy - stereo
- płyta CD z oprogramowaniem
- instrukcja obsługi i karta gwarancyjna
Pierwszy kontakt:
Otworzyłem pudełko i ujrzałem „wielki...” Swoją pochopną opinię zmieniłem jednak biorąc go do ręki. Mylne wrażenie spowodowane rozmiarami 119 x 55 x 23 mm oraz wagą 122 gramy nie stanowi żadnego problemu, gdyż telefon znakomicie układa się w dłoni, oczywiście męskiej. Dużym plusem jest stonowany kolor, odpowiednio dopasowany do kształtu obudowy. Minusem jest brak paneli w tym modelu. Został on wyposażony w jednolitą obudowę, której zwykły użytkownik nie zmieni.
Wyświetlacz
Zdecydowanym mankamentem 6810 jest kolorowy wyświetlacz z pasywną matrycą - klasa CSTN (ang. Color Super Twist Nematic). Został wyposażony w 4096 kolorów i rozdzielczość 128 x 128. Zdecydowanie prezentowane na nim zdjęcia, obrazki i animację ogląda się fatalnie. Przy sztucznym jak i dziennym świetle sprawiają wrażenie mało widocznych. Ich ostrość jest fatalna. Sugestia jest taka, że producent powinien zastosować w nim wyświetlacz klasy TFT, który posiada aktywną matrycę. Efekt był by znacznie lepszy. W pewnym sensie szokuje fakt, że ze względu na swoją małą rozdzielczość mieści on aż osiem linii tekstu co zdecydowanie pomaga przy odczytywaniu i pisaniu długich wiadomości tekstowych.
Menu
Finowie nie wysilili się przy jego planowaniu, gdyż zastosowali to sprawdzone w poprzednich modelach. Mamy w nim do wyboru dwa rodzaje widoku, które można zmienić w ustawieniach wyświetlacza mianowicie Listę i Tabelę. Bardziej widoczny jest drugi układ, ale to jaki ustawimy zależy od indywidualnych upodobań danego użytkownika.
Klawiatura
Główną zaletą telefonu są dwa rodzaje klawiatury. Pierwsza standardowa numeryczna, która posiada doskonale rozmieszczone klawisze. Efektowna w momencie pisania wiadomości i notatek przy pomocy słownika T9. Jest bardzo wygodna w użyciu. Oprócz pierwszego rodzaju po rozłożeniu telefony dysponujemy także możliwością skorzystania z pełnej zwanej potocznie QWERTY. Osoby nie przyzwyczajone do takiego rozmieszczenia klawiszy będą miały z początku problemy z szybkością pisania. Po pewnym okresie korzystania szybkość pisania się poprawi i stanie się nawykiem tak jak wiele codziennych czynności. Wykonanie pełno – literowych klawiszy pozostawia jednak wiele do życzenia. Jak na mój gust są one za mało wypukłe. Jeśli telefonu będzie używać kobieta, która nie daj będzie miała długie paznokcie lub tipsy będzie musiała się ich pozbyć lub zmienić telefon, ponieważ pisanie w tym wypadku będzie nie lada wyczynem. Pomijając jednak ten fakt wydaje się, że jest ona bardzo ergonomiczna, a klawisze są rozmieszczone symetrycznie. Mały wyjątek stanowi tylko klawisz alt, który znajduje się tylko po jej jednej stronie. W tym przypadku użytkownik, który będzie chciał użyć typowo polskich liter tak jak np. „ó” będzie musiał się sporo wysilić, ale co z tego zawsze można skorzystać z standardowej przy włączonym słowniku T9 i już po problemie.
Do nawigacji po menu użyto joysticka’a oraz dwóch klawiszy funkcyjnych, które znajdują się po prawej i lewej stronie bezpośrednio pod ekranem. Niestety klawisz 5-kierunkowy manipulator nie jest najlepszą stroną tego modelu. Przez pierwsze dni użytkowania chodził bardzo ciężko szczególnie przy próbie zatwierdzania czyli wciśnięcia go w menu często wiersz przesuwał się w dół lub w górę, ale to tak jak w przypadku QWERTY kwestia przyzwyczajenie i wyczucie go.
Na boku obudowy znajduje się klawisz, którego można z powodzeniem użyć do zmiany głośności dzwonków i prowadzonej rozmowy.
Funkcje menu.
Zacznijmy od najważniejszego czyli od książki adresowej czy jak kto woli spisu telefonów, a właściwie to wielkiej księgi informacyjnej dzięki, której do każdego kontaktu możemy dodać wiele interesujących nas informacji. Pamięć telefonu mieści do 300 wpisów przy czym do każdego można dodać po pięć numerów. Podczas dodawania numeru użytkownik ma możliwość wyboru ikon, przedstawiających jego priorytet. Do wyboru mamy: Ogólny, Komórka, Dom, Biuro i Faks. Do każdego kontaktu można dodać również pięć dodatkowych parametrów takich jak notatka (w której można zapisać np. numer komunikatora internetowego lub inną ważną informację), e-mail czy też adres pocztowy.
Do każdego kontaktu zapisanego w pamięci telefonu można dodać zdjęcie, które będzie wyświetlane na ekranie podczas połączenia przychodzącego. Wpisy można przyporządkować do jednej z pięciu grup. Dla każdej z nich przypiszemy odpowiedni dzwonek i ikonę. Pewnym udogodnieniem, a w sumie standardem jest możliwość przypisania notatki głosowej, dzięki której nie trzeba wyszukiwać kontaktu w menu podczas gdy mamy podłączony do telefonu zestaw słuchawkowy. Wystarczy tylko wcisnąć klawisz i podać wcześniej nagraną informację głosową, aby telefon połączył się z wybraną osobą.
Kolejną podstawową funkcją w aparacie są wiadomości tekstowe oraz multimedialne. Standardowo obsługuje on długie wiadomości sms, które dzielone są co 160 znaków. Do wspomnianych wcześniej wiadomości multimedialnych zaliczamy EMSy – czyli standardowe wiadomości graficzne i MMSy dzięki, którym możemy wysłać za jednym razem zdjęcie, dźwięk i tekst. Taka wiadomość nie może jednak przekroczyć więcej niż 100 kB. Mankamentem można nazwać niemożność dodania do MMSa więcej niż jednego zdjęcia. W telefonach Sony Ericsson można ich dodać kilka.
Bardzo przydatne podczas wysyłania smsów są listy dystrybucji. Dzięki nim do kilku osób można wysłać za jednym razem jedną wiadomość tekstową co jest przydatne np. podczas składnia bliskim życzeń świątecznych. Do każdej listy można maksymalnie dodać pięćdziesiąt osób. Można ich stworzyć, aż piętnaście co daje możliwość wysłania w „ułamku sekundy” wiadomości nawet do 750 osób.
Organizator czyli bardzo przydatne narzędzie szczególnie dla zapominalskich. W jego skład wchodzą budzik, kalendarz, lista spraw oraz notatnik. O budziku nie trzeba mówić chyba każdy z nas wie do czego służy. Kalendarz dzięki, któremu nie zapomnimy o najważniejszych wydarzeniach i spotkaniach. Posiada on możliwość przypisania kilku rodzajów notatek, każda z możliwością przypisania alarmu głosowego. Lista spraw do załatwienia – do dziś zastanawiam się po co wrzucili to do menu skro jest kalendarium. Mi bynajmniej do niczego się nie przydała. Na koniec notatki, których w zależności od ich typu można zapisać w telefonie do 150. Każda może posiadać do 3000 tysięcy znaków.
Profile, dzięki którym możemy spersonalizować swój telefon. Do wyboru mamy pięć. Każdy możemy dostosować do własnych potrzeb, czyli ustawić dźwięki dzwonka i wiadomości, ustawić alarm wibracyjny. Bardzo przydatna funkcja dzięki, której nie musimy np. wyłączać telefonu na spotkaniu nie martwiąc się o to, że zaraz usłyszymy dźwięk dzwonka.
Multimedialność
Dzięki transmisji danych typu GPRS i EDGE przy pomocy telefonu można łączyć się bezprzewodowo z internetem praktycznie z każdego miejsca gdzie jest dostępna sieć GSM. Transmisji danych z wyższego poziomu nie oceniam w tym modelu bo nie miałem jej jeszcze okazji testować, ale co do GPRSu, który w tym telefonie zastosowano w standardzie klasy 10.
Dzięki załączonemu na płycie CD oprogramowaniu telefon może nam posłużyć jako modem do komputera dzięki, któremu połączymy się z World Wide Web(ang. Internet). Można go podłączyć do PC za pomocą trzech sprawdzonych sposobów: przez kabel, złącze na podczerwień – popularną IRDE lub radiowe łącze bezprzewodowe Bluetooth klasy 2, które jest w tej chwili standardem jeśli chodzi o komunikację telefonu z innymi urządzeniami multimedialnymi.
Dzięki przeglądarce WAP 2,0 można w telefonie przeglądać specjalne strony internetowe. Jeśli jednak wam to nie wystarczy dzięki apletowi Java 2,0 możecie zainstalować w telefonie przeglądarkę do obsługi zwykłych stron www. Działa ona bez najmniejszych problemów jeśli w telefonie jest odpowiednio skonfigurowane połączenie GPRS.
Jeśli mówimy o przydatnych funkcjach to należy także wspomnieć o stoperze i kalkulatorze, które od czasu do czasu mogą się przydać w podróży i czynnościach codziennych. Jazdę pociągiem można umilić sobie dzięki wbudowanemu radiu stereo. Zadziała ono tylko wtedy jeśli podłączymy do telefonu zestaw słuchawkowy stereo, który jest jednocześnie anteną. Możemy dzięki niemu stawić do 20 kanałów radiowych w zakresie fal FM. Można go słuchać także przez wbudowany zestaw głośnomówicy. Jakość i głośność dźwięku jest dobra.
Do pełni szczęścia w tym modelu brakuje tylko aparatu fotograficznego, o którym producent zapomniał. Jeśli jednak się uprzemy możemy dokupić do niego zestaw słuchawkowy z wbudownym aparat klasy VGA także firmy Nokia, który robi zdjęcia w maksymalnej rozdzielczości 640 x480. Ich jakoś nie jest jednak najlepsza.
Podsumowanie.
Duży telefon z mnogością fukcji znakomicie sprawdza się zarówno dla osób które tylko wykonują połączenia głosowe jak i korzystają z wszelkich innych udogodnień jakie zaoferował nam producent w tym modelu. Istnieją jednak dwa mankamenty, które powodują że dużo osób nie kupi 6810. Pierwszy to strasznie mała pamięć współdzielona między aplikacje, dzwonki, filmy i zdjęcia. Niestety wynosi ona tylko 3,5 MB. Drugie to jakoś dzwonków pozostawiających wiele do życzenia. Niestety 4-kanałowa polifonia na dzisiejsze czasy to za mało. W dziesięcio – stopniowej skali oceniam telefon na 8,5.
Ps. Fotki dodam w jakiś inny dzień
Fiński producent co jakiś czas zaskakuje nas jakimś ciekawym modelem telefonu. Chcę co nieco powiedzieć o udanym aparacie serii 68XX. Drugi z kolei model oznaczony symbolem 6810.
Zawartość pudełka:
- telefon
- bateria LiIon 1000 mAh
- ładowarka sieciowa
- zestaw słuchawkowy - stereo
- płyta CD z oprogramowaniem
- instrukcja obsługi i karta gwarancyjna
Pierwszy kontakt:
Otworzyłem pudełko i ujrzałem „wielki...” Swoją pochopną opinię zmieniłem jednak biorąc go do ręki. Mylne wrażenie spowodowane rozmiarami 119 x 55 x 23 mm oraz wagą 122 gramy nie stanowi żadnego problemu, gdyż telefon znakomicie układa się w dłoni, oczywiście męskiej. Dużym plusem jest stonowany kolor, odpowiednio dopasowany do kształtu obudowy. Minusem jest brak paneli w tym modelu. Został on wyposażony w jednolitą obudowę, której zwykły użytkownik nie zmieni.
Wyświetlacz
Zdecydowanym mankamentem 6810 jest kolorowy wyświetlacz z pasywną matrycą - klasa CSTN (ang. Color Super Twist Nematic). Został wyposażony w 4096 kolorów i rozdzielczość 128 x 128. Zdecydowanie prezentowane na nim zdjęcia, obrazki i animację ogląda się fatalnie. Przy sztucznym jak i dziennym świetle sprawiają wrażenie mało widocznych. Ich ostrość jest fatalna. Sugestia jest taka, że producent powinien zastosować w nim wyświetlacz klasy TFT, który posiada aktywną matrycę. Efekt był by znacznie lepszy. W pewnym sensie szokuje fakt, że ze względu na swoją małą rozdzielczość mieści on aż osiem linii tekstu co zdecydowanie pomaga przy odczytywaniu i pisaniu długich wiadomości tekstowych.
Menu
Finowie nie wysilili się przy jego planowaniu, gdyż zastosowali to sprawdzone w poprzednich modelach. Mamy w nim do wyboru dwa rodzaje widoku, które można zmienić w ustawieniach wyświetlacza mianowicie Listę i Tabelę. Bardziej widoczny jest drugi układ, ale to jaki ustawimy zależy od indywidualnych upodobań danego użytkownika.
Klawiatura
Główną zaletą telefonu są dwa rodzaje klawiatury. Pierwsza standardowa numeryczna, która posiada doskonale rozmieszczone klawisze. Efektowna w momencie pisania wiadomości i notatek przy pomocy słownika T9. Jest bardzo wygodna w użyciu. Oprócz pierwszego rodzaju po rozłożeniu telefony dysponujemy także możliwością skorzystania z pełnej zwanej potocznie QWERTY. Osoby nie przyzwyczajone do takiego rozmieszczenia klawiszy będą miały z początku problemy z szybkością pisania. Po pewnym okresie korzystania szybkość pisania się poprawi i stanie się nawykiem tak jak wiele codziennych czynności. Wykonanie pełno – literowych klawiszy pozostawia jednak wiele do życzenia. Jak na mój gust są one za mało wypukłe. Jeśli telefonu będzie używać kobieta, która nie daj będzie miała długie paznokcie lub tipsy będzie musiała się ich pozbyć lub zmienić telefon, ponieważ pisanie w tym wypadku będzie nie lada wyczynem. Pomijając jednak ten fakt wydaje się, że jest ona bardzo ergonomiczna, a klawisze są rozmieszczone symetrycznie. Mały wyjątek stanowi tylko klawisz alt, który znajduje się tylko po jej jednej stronie. W tym przypadku użytkownik, który będzie chciał użyć typowo polskich liter tak jak np. „ó” będzie musiał się sporo wysilić, ale co z tego zawsze można skorzystać z standardowej przy włączonym słowniku T9 i już po problemie.
Do nawigacji po menu użyto joysticka’a oraz dwóch klawiszy funkcyjnych, które znajdują się po prawej i lewej stronie bezpośrednio pod ekranem. Niestety klawisz 5-kierunkowy manipulator nie jest najlepszą stroną tego modelu. Przez pierwsze dni użytkowania chodził bardzo ciężko szczególnie przy próbie zatwierdzania czyli wciśnięcia go w menu często wiersz przesuwał się w dół lub w górę, ale to tak jak w przypadku QWERTY kwestia przyzwyczajenie i wyczucie go.
Na boku obudowy znajduje się klawisz, którego można z powodzeniem użyć do zmiany głośności dzwonków i prowadzonej rozmowy.
Funkcje menu.
Zacznijmy od najważniejszego czyli od książki adresowej czy jak kto woli spisu telefonów, a właściwie to wielkiej księgi informacyjnej dzięki, której do każdego kontaktu możemy dodać wiele interesujących nas informacji. Pamięć telefonu mieści do 300 wpisów przy czym do każdego można dodać po pięć numerów. Podczas dodawania numeru użytkownik ma możliwość wyboru ikon, przedstawiających jego priorytet. Do wyboru mamy: Ogólny, Komórka, Dom, Biuro i Faks. Do każdego kontaktu można dodać również pięć dodatkowych parametrów takich jak notatka (w której można zapisać np. numer komunikatora internetowego lub inną ważną informację), e-mail czy też adres pocztowy.
Do każdego kontaktu zapisanego w pamięci telefonu można dodać zdjęcie, które będzie wyświetlane na ekranie podczas połączenia przychodzącego. Wpisy można przyporządkować do jednej z pięciu grup. Dla każdej z nich przypiszemy odpowiedni dzwonek i ikonę. Pewnym udogodnieniem, a w sumie standardem jest możliwość przypisania notatki głosowej, dzięki której nie trzeba wyszukiwać kontaktu w menu podczas gdy mamy podłączony do telefonu zestaw słuchawkowy. Wystarczy tylko wcisnąć klawisz i podać wcześniej nagraną informację głosową, aby telefon połączył się z wybraną osobą.
Kolejną podstawową funkcją w aparacie są wiadomości tekstowe oraz multimedialne. Standardowo obsługuje on długie wiadomości sms, które dzielone są co 160 znaków. Do wspomnianych wcześniej wiadomości multimedialnych zaliczamy EMSy – czyli standardowe wiadomości graficzne i MMSy dzięki, którym możemy wysłać za jednym razem zdjęcie, dźwięk i tekst. Taka wiadomość nie może jednak przekroczyć więcej niż 100 kB. Mankamentem można nazwać niemożność dodania do MMSa więcej niż jednego zdjęcia. W telefonach Sony Ericsson można ich dodać kilka.
Bardzo przydatne podczas wysyłania smsów są listy dystrybucji. Dzięki nim do kilku osób można wysłać za jednym razem jedną wiadomość tekstową co jest przydatne np. podczas składnia bliskim życzeń świątecznych. Do każdej listy można maksymalnie dodać pięćdziesiąt osób. Można ich stworzyć, aż piętnaście co daje możliwość wysłania w „ułamku sekundy” wiadomości nawet do 750 osób.
Organizator czyli bardzo przydatne narzędzie szczególnie dla zapominalskich. W jego skład wchodzą budzik, kalendarz, lista spraw oraz notatnik. O budziku nie trzeba mówić chyba każdy z nas wie do czego służy. Kalendarz dzięki, któremu nie zapomnimy o najważniejszych wydarzeniach i spotkaniach. Posiada on możliwość przypisania kilku rodzajów notatek, każda z możliwością przypisania alarmu głosowego. Lista spraw do załatwienia – do dziś zastanawiam się po co wrzucili to do menu skro jest kalendarium. Mi bynajmniej do niczego się nie przydała. Na koniec notatki, których w zależności od ich typu można zapisać w telefonie do 150. Każda może posiadać do 3000 tysięcy znaków.
Profile, dzięki którym możemy spersonalizować swój telefon. Do wyboru mamy pięć. Każdy możemy dostosować do własnych potrzeb, czyli ustawić dźwięki dzwonka i wiadomości, ustawić alarm wibracyjny. Bardzo przydatna funkcja dzięki, której nie musimy np. wyłączać telefonu na spotkaniu nie martwiąc się o to, że zaraz usłyszymy dźwięk dzwonka.
Multimedialność
Dzięki transmisji danych typu GPRS i EDGE przy pomocy telefonu można łączyć się bezprzewodowo z internetem praktycznie z każdego miejsca gdzie jest dostępna sieć GSM. Transmisji danych z wyższego poziomu nie oceniam w tym modelu bo nie miałem jej jeszcze okazji testować, ale co do GPRSu, który w tym telefonie zastosowano w standardzie klasy 10.
Dzięki załączonemu na płycie CD oprogramowaniu telefon może nam posłużyć jako modem do komputera dzięki, któremu połączymy się z World Wide Web(ang. Internet). Można go podłączyć do PC za pomocą trzech sprawdzonych sposobów: przez kabel, złącze na podczerwień – popularną IRDE lub radiowe łącze bezprzewodowe Bluetooth klasy 2, które jest w tej chwili standardem jeśli chodzi o komunikację telefonu z innymi urządzeniami multimedialnymi.
Dzięki przeglądarce WAP 2,0 można w telefonie przeglądać specjalne strony internetowe. Jeśli jednak wam to nie wystarczy dzięki apletowi Java 2,0 możecie zainstalować w telefonie przeglądarkę do obsługi zwykłych stron www. Działa ona bez najmniejszych problemów jeśli w telefonie jest odpowiednio skonfigurowane połączenie GPRS.
Jeśli mówimy o przydatnych funkcjach to należy także wspomnieć o stoperze i kalkulatorze, które od czasu do czasu mogą się przydać w podróży i czynnościach codziennych. Jazdę pociągiem można umilić sobie dzięki wbudowanemu radiu stereo. Zadziała ono tylko wtedy jeśli podłączymy do telefonu zestaw słuchawkowy stereo, który jest jednocześnie anteną. Możemy dzięki niemu stawić do 20 kanałów radiowych w zakresie fal FM. Można go słuchać także przez wbudowany zestaw głośnomówicy. Jakość i głośność dźwięku jest dobra.
Do pełni szczęścia w tym modelu brakuje tylko aparatu fotograficznego, o którym producent zapomniał. Jeśli jednak się uprzemy możemy dokupić do niego zestaw słuchawkowy z wbudownym aparat klasy VGA także firmy Nokia, który robi zdjęcia w maksymalnej rozdzielczości 640 x480. Ich jakoś nie jest jednak najlepsza.
Podsumowanie.
Duży telefon z mnogością fukcji znakomicie sprawdza się zarówno dla osób które tylko wykonują połączenia głosowe jak i korzystają z wszelkich innych udogodnień jakie zaoferował nam producent w tym modelu. Istnieją jednak dwa mankamenty, które powodują że dużo osób nie kupi 6810. Pierwszy to strasznie mała pamięć współdzielona między aplikacje, dzwonki, filmy i zdjęcia. Niestety wynosi ona tylko 3,5 MB. Drugie to jakoś dzwonków pozostawiających wiele do życzenia. Niestety 4-kanałowa polifonia na dzisiejsze czasy to za mało. W dziesięcio – stopniowej skali oceniam telefon na 8,5.
Ps. Fotki dodam w jakiś inny dzień
Ostatnio zmieniony 03 paź 2006, 19:54 przez Irek, łącznie zmieniany 4 razy.
"And one more thing..."
