Nokia 9110i, niegdyś marzenie każdego użytkownika telefonu, dziś, 7 lat po oficjalnej premierze emocje już ostygły a technika bardzo posunęła się do przodu. Czy mimo to warto wydać 150zł na ten telefon (cena z aukcji internetowych)? Wiele osób powie zapewne, że monochromatyczny ekran dyskwalifikują go na starcie, ale czy naprawdę?
Seria Communicator od zawsze była synonimem praktyczności, pełna klawiatura duży ekran z pewnością ułatwiają pracę. Tak jest też w tym przypadku. Biorąc pod uwagę, że telefon jest (lub był, trudno powiedzieć, jakiej formy użyć) z najwyższej półki, więc w pudełku znajdują się:
-telefon
-ładowarka
-instrukcja w kilku językach
-płyta CD z oprogramowaniem
-kabel COM
-futerał
Zestaw dość bogaty, biorąc jednak pod uwagę obecność czytnika kart pamięci MMC brakuje mi takowej karty oraz zestawu słuchawkowego. Brak karty pamięci można usprawiedliwić wysoką ceną (w 1999r. karta MMC 8Mb kosztowała 129zł), jednak brak zestawu słuchawkowego trudno już wytłumaczyć (może producent uznał, że wbudowany głośnik zastąpi użytkownikowi to urządzenie).
Futerał sprawia dobre wrażenie, skóropodobny, telefon mieści się w nim idealnie, posiada zaczep na pasek oraz wycięcie z tyłu, co umożliwia ładowanie urządzenia w pokrowcu. Jedyną niedoróbka jest jak dla mnie rzep, który jak wiadomo po pewnym czasie nie "trzymie" już tak mocno jak na początku, z pewnością zatrzask byłby lepszym rozwiązaniem.
Pierwsze wrażenie- bardzo duży i ciężki. Przy wymiarach 158 x 56 x 27 milimetrów i wadze prawie 0,25kg (!) jest to jeden z najpotężniejszych terminali na rynku, czasem wystaje on nawet minimalnie z kieszenie jeansów. Tak duże wymiary mają jednak swoją zaletę- mamy pewność ze jego wypadniecie z kieszenie zauważymy, co najważniejsze, jednak, leży on w dłoni bardzo dobrze. Przedni panel jest wykonany bez specjalnego przepychu, ogólnie robi dobre wrażenie, poza materiałem użytym poniżej ekranu, matowy, przeźroczysty plastik nie robi dobrego wrażenia. Można powiedzieć, że telefon jest w "modzie lat 90tych". Na dole telefonu znajdują się złącze ładowarki, miejsce na kabel do transmisji danych oraz port podczerwieni.
Klawiaturę numeryczną obsługuje się bardzo wygodnie. Przyciski mają odpowiedni odstęp od siebie oraz wielkość. Ogólny układ klawiatury jak w każdym telefonie tego producenta, poza dwoma przyciskami. Ze względu na znajdującą się o góry telefonu, odchylaną, antenę nie można było tam umieścić przycisku włączającego telefon. Znajduje się on pod "czerwoną słuchawką" symetrycznie do niego znajdziemy przycisk do zmiany profili. Takie rozmieszczenie przycisków jest bardzo wygodne, według mnie nawet lepsze niż w "standardowych" telefonach.
Wyświetlacz jest typowy, stosowany także w innych modelach, rozdzielczość 84x48 pikseli wystarcza do stawianych mu wymagań. W menu znajdziemy podstawowe funkcje tj. wiadomości, nieodebrane połączenia, ustawienia, dyktafon itp.
W menu wiadomości czytamy sms-y, których nie możemy jednak redagować, to dość poważna niedoróbka biorąc pod uwagę, że klawiatura na to pozwala. Poza tym, nie zawsze mamy możliwość wygodnego pisania na pełnej klawiaturze (np., kiedy biegniemy albo szybko idziemy).
Dzwonić możemy bez problemu, musimy jednak pamiętać, że głośnik znajduje się z tyłu telefonu. Wygląda to trochę nienaturalnie, ale jakość rozmowy jest bardzo dobra. Ponadto mamy ułatwiony dostęp do przycisków, przez co możemy łatwo np. zakończyć rozmowę.
Telefon ukazuje jednak swoje prawdziwe oblicze dopiero po otwarciu. W pierwszej kolejności uwagę zwraca olbrzymi ekran, 640 x 200 pikseli to wartość w zupełności wystarczająca. Kontrast jest bardzo dobry, dlatego też nie zawsze musimy włączać podświetlenie ekranu. I tutaj niestety pojawia się problem- telefon nie włącza automatycznie podświetlenia po otwarciu klapki. Musimy to zrobić sami naciskając "żarówkę" po lewej stronie ekranu. Lepiej gdyby podświetlenie włączało się automatycznie i ewentualnie, w przypadku mocnego zewnętrznego oświetlenia, możnaby je było wyłączyć.
Klawiatura, w układzie QWERTY, znana z komputerów jest dość wygodna, przyciski jednak zbytnio "przechylają" się na boki, poza tym mogłyby być bardziej wypukłe z pewnością ułatwiłoby to obsługę osobom o dużych palcach, ci mogą mieć mały problem z obsługą. Do poruszania się po menu służy rząd ciemnoniebieskich przycisków pod ekranem, strzałki oraz Enter, znajdujący się ponad nimi. Dla wstawienia niektórych znaków trzeba nacisnąć Shift a po nim np. 1 (daje to wykrzyknik). Na niektórych przyciskach znajdują się jednak 3 znaki- dwa białe i jeden zielony. Aby skorzystać z znaku "na zielono" należy nacisnąć i przytrzymać "Chr" a po nim określony znak. Logiczne, jednak czasem spowalnia pisanie. Oprócz klawiatury po prawej stronie ekranu znajdują się 4 przyciski, (z których korzystamy w zależności od wyświetlających się na ekranie informacji) oraz 3 przyciski z lewej strony. Jeden otwiera menu dla zaznaczonej opcji, a dwa pozostałe powiększają czcionkę, lub włączają wspominane już podświetlenie
Telefon posiada wbudowaną książkę telefoniczną. Jest ona bardzo rozbudowana, a ilość wpisów jest ograniczona tylko dostępną pamięcią (2Mb wbudowanej pamięci współdzielona dynamicznie). Do każdego kontaktu można przyporządkować: imię i nazwisko, nazwę firmy, stanowisko, notatkę, adres internetowy, dowolną ilość adresów, telefonów stacjonarnych, telefonów komórkowych, Faxów, Faxów GSM, adresów e-mail,. Dodatkowo możemy nałożyć hasło na określony wpis. Wszystkie wpisy możemy kopiować na kartę SIM (wtedy jednak możemy zapisać tylko jedne nr oraz nazwę), tworzyć grupy, kopiować wpisy itp. Kontaktów szukamy poprzez wpisanie na dole ekranu nazwy kontaktu lub jej części. Menu "Contacts" jest bardzo rozbudowane i nie mam do niego żadnych zastrzeżeń.
Otwierając menu "Calendar" możemy wybrać pomiędzy widokiem miesięcznym, tygodniowym oraz dziennym. Jeśli wybierzemy widok miesięczny ekran zostaje podzielony na dwie części. Po lewej stronie widzimy cały miesiąc, natomiast po prawej listę wydarzeń dnia, który jest aktualnie zaznaczony. Przy widoku tygodniowym widzimy kolumny z wydarzeniami na każdy dzień. Ich nazwy wyświetlają się u dołu ekranu po zaznaczeniu ich, moim zdaniem litery te są jednak za małe, osoby ze słabszym wzrokiem mogą mieć problem. Do każdego zdarzenia możemy przypisać: nazwę, czas rozpoczęcia oraz zakończenia zdarzenia, alarm (może się on włączać przy starcie wydarzenia lub przed zdarzeniem), częstotliwość powtarzania, date, do której zdarzenie ma być powtarzane oraz notatkę. W menu tym znajduje się także lista spraw do zrobienia (To-do list). W przypadku zadań możemy wpisać tylko nazwę oraz priorytet. Brakuje mi tutaj możliwości wpisania daty zadania.
Pliki możemy przeglądać w menu "Notes", który służy także do pisania notatek. Menu to wygląda podobnie jak "SMS" całość jest podzielona na: Inne teksty, Odebrane faxy, odebrane wiadomości, odebrane e-maile, ściągnięte pliki, karta pamięci oraz pliki do wysłania. Nie mamy dostępu do plików systemowych. Telefon obsługuje formaty .jpg, .gif, .wav. Teoretycznie telefon obsługuje także pliki .doc jednak po wgraniu takiego pliku wyświetlają się "krzaki", a pomiędzy nimi kawałki pierwotnego tekstu. Jak już wspominałem telefon obsługuje pliki .jpg nie ma ograniczenia dotyczącego rozdzielczości jednak nawet plik o wymiarach 640x480 pikseli otwiera się 5-10 sekund, więc korzystanie z dużych obrazków mija się z celem. Do wymiany danych z komputerem służy oprogramowanie dostarczane wraz z telefonem- Nokia PC Suite. Jest ono bardzo dobre, jednak posiadacze Windows XP mogą mieć małe problemy z jego zainstalowaniem (udaje się to dopiero po odwiedzeniu witryny Microsoftu i wykonaniu podawanych zaleceń). Z telefonem możemy wymieniać dowolny plik, którego format obsługuje Communicator oraz synchronizować kalendarz, kontakty oraz listę zadań. Szkoda tylko ze kabel jest podłączany do portu COM- jego przepustowość jest bardzo niska. Synchornizacji możemy dokonowyać także poprzez port Irda. Skoro już mowa o podczerwienie to niestety nie jets ona idealna możemy co prawda przesłać nią prawie każdy plik jednak nie do każdego telefonu. Osobiście udało mi się połaczyć jedynie z Sony Ericssonem P910i, połączenie nie było możliwe z Nokia 6230i, Sony Ericssonem Z200 oraz Siemensem C75.
Do zarządzania telefonem służy menu "System". Znajdziemy w nim np. aktywacje portu Irda, sprawdzenie wolnej pamięć (zarówno wbudowanej jak i tej z karty pamięci), zabezpieczenia, ustawienia telefonu itp. Telefon chroni dane użytkownika na dwa sposoby: jeden dość popularny- poprzez kod PIN, drugi jako blokada telefonu z kodem, kiedy jest on włączony. Zablokowanie może włączać się automatycznie lub po wybraniu odpowiedniej opcji. W menu tym możemy także usuwać/instalować nowe programy (pozwala na to otwarty system operacyjny), robić kopie zapasową (sami wybieramy, które dane z telefonu chcemy zapisać na komputerze), zarządzać kartą MMC itd.
Z telefonu możemy korzystać na dwa sposoby- przy zamkniętej klapce normalnie wpisując numer, lub przy otwartej wejść do menu "Tel", i tam wpisać numer lub wybrać spośród zapisanych, w przypadku takiego połączenia automatycznie korzystamy z zestawu głośnomówiącego. Dźwięk nie jest najlepszej jakości, ale w zupełności wystarcza do dobrego zrozumienia rozmówcy, także my jesteśmy dobrze słyszani.
Telefon posiada funkcję dyktafonu, a każde nagranie możemy ustawić jako dzwonek, w praktyce oznacza to, że po wgraniu odpowiedniej piosenki w formacie .wav oraz wykonaniu kilku czynności możemy ją ustawić jako dzwonek. Denerwujące jest jednak te "kilka czynności" najpierw zaznaczony plik musimy "skopiować do dźwięków" (automatycznie jest on kopiowany do pamięci wewnętrznej) następnie możemy go skopiować na kartę pamięci. I tu pojawia się problem- co jeśli plik ma np. 3 Mb? Na choćby najmniejszej karcie zmieści się bez problemu jednak pamięć wbudowana to 2 Mb, więc nie możemy skopiować do "Dźwięki" tak dużego pliku, a bez skopiowania nie możemy go nawet odsłuchać, więc jest bezużyteczny. Dość nieprzemyślane, chociaż z drugiej strony biorąc pod uwagę jakość głośnika lepiej korzystać z dzwonków dostarczonych przez producenta.
Z dodatkowych udogodnień należy wymienić zapisanie w pamięci telefonu ostatnią czynność. Jeśli np piszemy sms-a i zamkniemy klapke to po otwarciu dalej bedziemy mogli bez utraty treści dokończyć wiadomość. Poza tym bez utraty danych możemy przełaczać się pomiedzy psozczególnymi działami. Żadna aplikacja nie zamyak się automatycznie zawsze musimy nacisnąć "Close" z jednej strony wygodne. Jednak każdy wie czym kończy sie uruchomienie wielu programów w jednym momencie- urządzenie znacznie wolniej wykonuje nasze polecenia, nigdy jednak nie zwalnia tak żeby korzystanie z niego było niemożliwe. W urządzeniu tym genialnie rozwiązano także problem doręczeń. W każdej Nokii kiedy sms dotarł do odbiorcy dostawaliśmy stosowną wiadomość do skrzynki odbiorczej. Jest to niewygodne ponieważ wiadomości takie zajmują skrzynke, trzeba je usuwać, a jeśli wyślemy sms grupowy to dostaniemy w jednym momencie np 10 raprtów. Tutaj do spawdzenia statusu wiadomości służy specjalna zakładka w dziale "SMS", o nazwie "Delivery reports". Do każdej wiadomości przyporządkowane sa 4 inforamcje w wierszu (odbiorca, status wiadomości, czas odebrania oraz początek wiadomości), a każdy sms jest w osobnej kolumnie. Ponadto telefon przy otwartej klapceo dostarczeniu wiaomości informuje nas krótkim "piknięciem". Żadnej inforamcji wyświetalającej się na ekranie przeszkadzającej w pracy.
Bateria to ogniwo litowo-jonowe o pojemności 1100mAh. Przy umiarkowanym korzystaniu bateria wystarcza na ok. 3 dni. Jednak czas ten może wydłużyć się, w zależności od korzystania z telefonu, do nawet tygodnia, lub skrócić do dwóch dni. Ze względu na zastosowanie takiej baterii można ją doładowywać bez tzw. "efektu pamięci", jest to rozwiązanie bardzo dobre, ponieważ pełne ładowanie może trwać nawet 7-8 godzin
Podsumowując telefon wart swojej ceny, mimo wieku nadal oferuje kilka ciekawych funkcji. Jakość wykonania jest bardzo dobra, chociaż po 7 latach użytkowania może pojawić się nieprzyjemne skrzypienie, mimo to telefon jest bardzo wytrzymały i jest godny polecenia każdemu, kto lubi "pobawić się" takimi urządzeniami. Do głównych wad należy brak wibracji oraz duże wymiary. Niestety coś za coś.
Seria Communicator od zawsze była synonimem praktyczności, pełna klawiatura duży ekran z pewnością ułatwiają pracę. Tak jest też w tym przypadku. Biorąc pod uwagę, że telefon jest (lub był, trudno powiedzieć, jakiej formy użyć) z najwyższej półki, więc w pudełku znajdują się:
-telefon
-ładowarka
-instrukcja w kilku językach
-płyta CD z oprogramowaniem
-kabel COM
-futerał
Zestaw dość bogaty, biorąc jednak pod uwagę obecność czytnika kart pamięci MMC brakuje mi takowej karty oraz zestawu słuchawkowego. Brak karty pamięci można usprawiedliwić wysoką ceną (w 1999r. karta MMC 8Mb kosztowała 129zł), jednak brak zestawu słuchawkowego trudno już wytłumaczyć (może producent uznał, że wbudowany głośnik zastąpi użytkownikowi to urządzenie).
Futerał sprawia dobre wrażenie, skóropodobny, telefon mieści się w nim idealnie, posiada zaczep na pasek oraz wycięcie z tyłu, co umożliwia ładowanie urządzenia w pokrowcu. Jedyną niedoróbka jest jak dla mnie rzep, który jak wiadomo po pewnym czasie nie "trzymie" już tak mocno jak na początku, z pewnością zatrzask byłby lepszym rozwiązaniem.
Pierwsze wrażenie- bardzo duży i ciężki. Przy wymiarach 158 x 56 x 27 milimetrów i wadze prawie 0,25kg (!) jest to jeden z najpotężniejszych terminali na rynku, czasem wystaje on nawet minimalnie z kieszenie jeansów. Tak duże wymiary mają jednak swoją zaletę- mamy pewność ze jego wypadniecie z kieszenie zauważymy, co najważniejsze, jednak, leży on w dłoni bardzo dobrze. Przedni panel jest wykonany bez specjalnego przepychu, ogólnie robi dobre wrażenie, poza materiałem użytym poniżej ekranu, matowy, przeźroczysty plastik nie robi dobrego wrażenia. Można powiedzieć, że telefon jest w "modzie lat 90tych". Na dole telefonu znajdują się złącze ładowarki, miejsce na kabel do transmisji danych oraz port podczerwieni.
Klawiaturę numeryczną obsługuje się bardzo wygodnie. Przyciski mają odpowiedni odstęp od siebie oraz wielkość. Ogólny układ klawiatury jak w każdym telefonie tego producenta, poza dwoma przyciskami. Ze względu na znajdującą się o góry telefonu, odchylaną, antenę nie można było tam umieścić przycisku włączającego telefon. Znajduje się on pod "czerwoną słuchawką" symetrycznie do niego znajdziemy przycisk do zmiany profili. Takie rozmieszczenie przycisków jest bardzo wygodne, według mnie nawet lepsze niż w "standardowych" telefonach.
Wyświetlacz jest typowy, stosowany także w innych modelach, rozdzielczość 84x48 pikseli wystarcza do stawianych mu wymagań. W menu znajdziemy podstawowe funkcje tj. wiadomości, nieodebrane połączenia, ustawienia, dyktafon itp.
W menu wiadomości czytamy sms-y, których nie możemy jednak redagować, to dość poważna niedoróbka biorąc pod uwagę, że klawiatura na to pozwala. Poza tym, nie zawsze mamy możliwość wygodnego pisania na pełnej klawiaturze (np., kiedy biegniemy albo szybko idziemy).
Dzwonić możemy bez problemu, musimy jednak pamiętać, że głośnik znajduje się z tyłu telefonu. Wygląda to trochę nienaturalnie, ale jakość rozmowy jest bardzo dobra. Ponadto mamy ułatwiony dostęp do przycisków, przez co możemy łatwo np. zakończyć rozmowę.
Telefon ukazuje jednak swoje prawdziwe oblicze dopiero po otwarciu. W pierwszej kolejności uwagę zwraca olbrzymi ekran, 640 x 200 pikseli to wartość w zupełności wystarczająca. Kontrast jest bardzo dobry, dlatego też nie zawsze musimy włączać podświetlenie ekranu. I tutaj niestety pojawia się problem- telefon nie włącza automatycznie podświetlenia po otwarciu klapki. Musimy to zrobić sami naciskając "żarówkę" po lewej stronie ekranu. Lepiej gdyby podświetlenie włączało się automatycznie i ewentualnie, w przypadku mocnego zewnętrznego oświetlenia, możnaby je było wyłączyć.
Klawiatura, w układzie QWERTY, znana z komputerów jest dość wygodna, przyciski jednak zbytnio "przechylają" się na boki, poza tym mogłyby być bardziej wypukłe z pewnością ułatwiłoby to obsługę osobom o dużych palcach, ci mogą mieć mały problem z obsługą. Do poruszania się po menu służy rząd ciemnoniebieskich przycisków pod ekranem, strzałki oraz Enter, znajdujący się ponad nimi. Dla wstawienia niektórych znaków trzeba nacisnąć Shift a po nim np. 1 (daje to wykrzyknik). Na niektórych przyciskach znajdują się jednak 3 znaki- dwa białe i jeden zielony. Aby skorzystać z znaku "na zielono" należy nacisnąć i przytrzymać "Chr" a po nim określony znak. Logiczne, jednak czasem spowalnia pisanie. Oprócz klawiatury po prawej stronie ekranu znajdują się 4 przyciski, (z których korzystamy w zależności od wyświetlających się na ekranie informacji) oraz 3 przyciski z lewej strony. Jeden otwiera menu dla zaznaczonej opcji, a dwa pozostałe powiększają czcionkę, lub włączają wspominane już podświetlenie
Telefon posiada wbudowaną książkę telefoniczną. Jest ona bardzo rozbudowana, a ilość wpisów jest ograniczona tylko dostępną pamięcią (2Mb wbudowanej pamięci współdzielona dynamicznie). Do każdego kontaktu można przyporządkować: imię i nazwisko, nazwę firmy, stanowisko, notatkę, adres internetowy, dowolną ilość adresów, telefonów stacjonarnych, telefonów komórkowych, Faxów, Faxów GSM, adresów e-mail,. Dodatkowo możemy nałożyć hasło na określony wpis. Wszystkie wpisy możemy kopiować na kartę SIM (wtedy jednak możemy zapisać tylko jedne nr oraz nazwę), tworzyć grupy, kopiować wpisy itp. Kontaktów szukamy poprzez wpisanie na dole ekranu nazwy kontaktu lub jej części. Menu "Contacts" jest bardzo rozbudowane i nie mam do niego żadnych zastrzeżeń.
Otwierając menu "Calendar" możemy wybrać pomiędzy widokiem miesięcznym, tygodniowym oraz dziennym. Jeśli wybierzemy widok miesięczny ekran zostaje podzielony na dwie części. Po lewej stronie widzimy cały miesiąc, natomiast po prawej listę wydarzeń dnia, który jest aktualnie zaznaczony. Przy widoku tygodniowym widzimy kolumny z wydarzeniami na każdy dzień. Ich nazwy wyświetlają się u dołu ekranu po zaznaczeniu ich, moim zdaniem litery te są jednak za małe, osoby ze słabszym wzrokiem mogą mieć problem. Do każdego zdarzenia możemy przypisać: nazwę, czas rozpoczęcia oraz zakończenia zdarzenia, alarm (może się on włączać przy starcie wydarzenia lub przed zdarzeniem), częstotliwość powtarzania, date, do której zdarzenie ma być powtarzane oraz notatkę. W menu tym znajduje się także lista spraw do zrobienia (To-do list). W przypadku zadań możemy wpisać tylko nazwę oraz priorytet. Brakuje mi tutaj możliwości wpisania daty zadania.
Pliki możemy przeglądać w menu "Notes", który służy także do pisania notatek. Menu to wygląda podobnie jak "SMS" całość jest podzielona na: Inne teksty, Odebrane faxy, odebrane wiadomości, odebrane e-maile, ściągnięte pliki, karta pamięci oraz pliki do wysłania. Nie mamy dostępu do plików systemowych. Telefon obsługuje formaty .jpg, .gif, .wav. Teoretycznie telefon obsługuje także pliki .doc jednak po wgraniu takiego pliku wyświetlają się "krzaki", a pomiędzy nimi kawałki pierwotnego tekstu. Jak już wspominałem telefon obsługuje pliki .jpg nie ma ograniczenia dotyczącego rozdzielczości jednak nawet plik o wymiarach 640x480 pikseli otwiera się 5-10 sekund, więc korzystanie z dużych obrazków mija się z celem. Do wymiany danych z komputerem służy oprogramowanie dostarczane wraz z telefonem- Nokia PC Suite. Jest ono bardzo dobre, jednak posiadacze Windows XP mogą mieć małe problemy z jego zainstalowaniem (udaje się to dopiero po odwiedzeniu witryny Microsoftu i wykonaniu podawanych zaleceń). Z telefonem możemy wymieniać dowolny plik, którego format obsługuje Communicator oraz synchronizować kalendarz, kontakty oraz listę zadań. Szkoda tylko ze kabel jest podłączany do portu COM- jego przepustowość jest bardzo niska. Synchornizacji możemy dokonowyać także poprzez port Irda. Skoro już mowa o podczerwienie to niestety nie jets ona idealna możemy co prawda przesłać nią prawie każdy plik jednak nie do każdego telefonu. Osobiście udało mi się połaczyć jedynie z Sony Ericssonem P910i, połączenie nie było możliwe z Nokia 6230i, Sony Ericssonem Z200 oraz Siemensem C75.
Do zarządzania telefonem służy menu "System". Znajdziemy w nim np. aktywacje portu Irda, sprawdzenie wolnej pamięć (zarówno wbudowanej jak i tej z karty pamięci), zabezpieczenia, ustawienia telefonu itp. Telefon chroni dane użytkownika na dwa sposoby: jeden dość popularny- poprzez kod PIN, drugi jako blokada telefonu z kodem, kiedy jest on włączony. Zablokowanie może włączać się automatycznie lub po wybraniu odpowiedniej opcji. W menu tym możemy także usuwać/instalować nowe programy (pozwala na to otwarty system operacyjny), robić kopie zapasową (sami wybieramy, które dane z telefonu chcemy zapisać na komputerze), zarządzać kartą MMC itd.
Z telefonu możemy korzystać na dwa sposoby- przy zamkniętej klapce normalnie wpisując numer, lub przy otwartej wejść do menu "Tel", i tam wpisać numer lub wybrać spośród zapisanych, w przypadku takiego połączenia automatycznie korzystamy z zestawu głośnomówiącego. Dźwięk nie jest najlepszej jakości, ale w zupełności wystarcza do dobrego zrozumienia rozmówcy, także my jesteśmy dobrze słyszani.
Telefon posiada funkcję dyktafonu, a każde nagranie możemy ustawić jako dzwonek, w praktyce oznacza to, że po wgraniu odpowiedniej piosenki w formacie .wav oraz wykonaniu kilku czynności możemy ją ustawić jako dzwonek. Denerwujące jest jednak te "kilka czynności" najpierw zaznaczony plik musimy "skopiować do dźwięków" (automatycznie jest on kopiowany do pamięci wewnętrznej) następnie możemy go skopiować na kartę pamięci. I tu pojawia się problem- co jeśli plik ma np. 3 Mb? Na choćby najmniejszej karcie zmieści się bez problemu jednak pamięć wbudowana to 2 Mb, więc nie możemy skopiować do "Dźwięki" tak dużego pliku, a bez skopiowania nie możemy go nawet odsłuchać, więc jest bezużyteczny. Dość nieprzemyślane, chociaż z drugiej strony biorąc pod uwagę jakość głośnika lepiej korzystać z dzwonków dostarczonych przez producenta.
Z dodatkowych udogodnień należy wymienić zapisanie w pamięci telefonu ostatnią czynność. Jeśli np piszemy sms-a i zamkniemy klapke to po otwarciu dalej bedziemy mogli bez utraty treści dokończyć wiadomość. Poza tym bez utraty danych możemy przełaczać się pomiedzy psozczególnymi działami. Żadna aplikacja nie zamyak się automatycznie zawsze musimy nacisnąć "Close" z jednej strony wygodne. Jednak każdy wie czym kończy sie uruchomienie wielu programów w jednym momencie- urządzenie znacznie wolniej wykonuje nasze polecenia, nigdy jednak nie zwalnia tak żeby korzystanie z niego było niemożliwe. W urządzeniu tym genialnie rozwiązano także problem doręczeń. W każdej Nokii kiedy sms dotarł do odbiorcy dostawaliśmy stosowną wiadomość do skrzynki odbiorczej. Jest to niewygodne ponieważ wiadomości takie zajmują skrzynke, trzeba je usuwać, a jeśli wyślemy sms grupowy to dostaniemy w jednym momencie np 10 raprtów. Tutaj do spawdzenia statusu wiadomości służy specjalna zakładka w dziale "SMS", o nazwie "Delivery reports". Do każdej wiadomości przyporządkowane sa 4 inforamcje w wierszu (odbiorca, status wiadomości, czas odebrania oraz początek wiadomości), a każdy sms jest w osobnej kolumnie. Ponadto telefon przy otwartej klapceo dostarczeniu wiaomości informuje nas krótkim "piknięciem". Żadnej inforamcji wyświetalającej się na ekranie przeszkadzającej w pracy.
Bateria to ogniwo litowo-jonowe o pojemności 1100mAh. Przy umiarkowanym korzystaniu bateria wystarcza na ok. 3 dni. Jednak czas ten może wydłużyć się, w zależności od korzystania z telefonu, do nawet tygodnia, lub skrócić do dwóch dni. Ze względu na zastosowanie takiej baterii można ją doładowywać bez tzw. "efektu pamięci", jest to rozwiązanie bardzo dobre, ponieważ pełne ładowanie może trwać nawet 7-8 godzin
Podsumowując telefon wart swojej ceny, mimo wieku nadal oferuje kilka ciekawych funkcji. Jakość wykonania jest bardzo dobra, chociaż po 7 latach użytkowania może pojawić się nieprzyjemne skrzypienie, mimo to telefon jest bardzo wytrzymały i jest godny polecenia każdemu, kto lubi "pobawić się" takimi urządzeniami. Do głównych wad należy brak wibracji oraz duże wymiary. Niestety coś za coś.
Ostatnio zmieniony 27 sty 2006, 13:06 przez Dragon, łącznie zmieniany 2 razy.
BRAWO 
