4. kwietnia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Telekomunikacji Polskiej na decyzję Prezesa UKE z 3. kwietnia 2007 r. w sprawie zmiany i zatwierdzenia projektu oferty ramowej na lokalną pętlę abonencką (LLU), przedstawionego przez TP w wykonaniu decyzji z 23. czerwca 2006 roku.
Podając ustne motywy rozstrzygnięcia WSA podkreślił, że z uwagi na zakres kognicji Sądu w niniejszej sprawie, nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut nieważności postępowania, opierający się na twierdzeniu o nieprawidłowym powołaniu Prezesa UKE. W tym zakresie Sąd podzielił stanowisko reprezentowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Odnosząc się do zarzutu związanego z uregulowaniem w zatwierdzanej ofercie ramowej zasad świadczenia usługi dostępu do lokalnej pętli abonenckiej na łączach nieaktywnych, Sąd podkreślił, że także ten zarzut nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem wprowadzona już we wcześniejszych decyzjach definicja lokalnej pętli abonenckiej odnosiła się zarówno do łączy nieaktywnych, jak i łączy aktywnych.
WSA nie uwzględnił także zarzutu TP związanego z zastosowaną przez Prezesa UKE metodą ustalenia opłat. Sąd podkreślił, odwołując się do przepisów prawa wspólnotowego i poprzednio obowiązującego Prawa Telekomunikacyjnego, że ratio legis wprowadzenia art. 221 do przepisów Prawa Telekomunikacyjnego polega na utrzymaniu w mocy, w okresie przejściowym, obowiązków już obciążających przedsiębiorcę o znaczącej pozycji rynkowej. W ocenie Sądu okoliczność ta przemawia za tym, że nie można odwoływać się tylko do literalnej wykładni przepisu art. 221 ust. 1 pkt 1 lit i) Prawa Telekomunikacyjnego i należy uznać, że art. 39 Prawa Telekomunikacyjnego ma zastosowanie także przy ustalaniu opłat za dostęp do lokalnej pętli abonenckiej.
Źródło tekstu: UKE
