Sąd Apelacyjny oddalił apelację Telekomunikacji Polskiej i decyzja Prezesa UKE nakładająca karę za brak informacji o koszcie połączenia z numerami usług o podwyższonej płatności podlega wykonaniu.
27. maja Sąd Apelacyjny rozpoznał apelację Telekomunikacji Polskiej złożoną od wyroku Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 12 września 2008 r. Mocą tego wyroku SOKiK oddalił odwołanie TP od decyzji UKE z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie nałożenia kary w wysokości 1 mln zł za brak realizacji, wynikającego z art. 64 ust. 2 Prawa telekomunikacyjnego, obowiązku informowania użytkownika końcowego w sieci stacjonarnej, korzystającego z usług o podwyższonej opłacie, przed rozpoczęciem naliczania opłat, o cenie jednostki rozliczeniowej połączenia do numeru danej usługi.
Warto zaznaczyć, iż ta sprawa była rozpoznawana przez Sąd Apelacyjny, po raz drugi, albowiem wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2008 r. Sąd na skutek apelacji UKE uchylił pierwszy niekorzystny wyrok SOKiK z dnia 21 marca 2007 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wyroku z dnia 24 września 2008 r. Sąd Apelacyjny zawarł zapatrywania prawne i wskazówki, które Sąd I instancji miał obowiązek uwzględnić przy ponownym rozpoznaniu sprawy.
Wyrok Sądu Apelacyjnego
Wydanym w dniu 27 maja 2009 r. wyrokiem Sąd Apelacyjny oddalił apelację TP co oznacza, iż decyzja Prezesa UKE nakładająca karę podlega wykonaniu. Sąd zauważył, iż związany jest z mocy art. 386 § 6 Kodeksu postępowania cywilnego wskazaniami Sadu Apelacyjnego zawartymi w wyroku z dnia 24 kwietnia 2008 r. (kiedy to Sąd po raz pierwszy uchylił wyrok SOKiK i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania). Wówczas to Sąd Apelacyjny wyraził pogląd, iż decyzja jest słuszna co do zasady, przy czym SOKiK miał ponownie przeanalizować zarzut rażącej niewspółmierności kary oraz zarzut odwołania wskazujący na wykroczenie przez Prezesa UKE poza funkcje kary przewidziane w art. 209 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego.
Sad Apelacyjny podkreślił, że w związku z tym niezasadny był podnoszony przez TP zarzut wadliwego powołania Prezesa UKE. Sąd II instancji wskazał ponadto, iż SOKiK słusznie ocenił wysokość kary. Sąd Apelacyjny podkreślił, iż za opisane w decyzji naruszenie kara w wysokości 1 mln zł nie może być uznana za wygórowaną. Sąd I instancji w ramach swobodnej oceny dowodów mógł zająć stanowisko, iż wymierzenie kary w dolnej granicy ustawowego zagrożenia (Prezes UKE może wymierzyć karę do 3% przychodu spółki osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym) spełnia funkcje kary i odpowiada zakresowi naruszenia, dotychczasowej działalności podmiotu i jego możliwościom finansowym.
Wyrok jest prawomocny i podlega wykonaniu. Strony mogą wnieść od niego skargę kasacyjną.
Źródło tekstu: UKE
