Komisja Europejska zaproponowała wprowadzenie nowych przepisów mających na celu zmniejszenie o 30% kosztów wprowadzenia szybkiego Internetu. Prace inżynieryjno-budowlane, takie jak przebudowa ulic na potrzeby instalacji kabla światłowodowego, mogą stanowić nawet 80% całkowitych kosztów wdrożenia szybkich sieci łączności elektronicznej. Dzisiejszy wniosek może przynieść przedsiębiorstwom oszczędności rzędu 40 do 60 mld euro.
Komisja Europejska zaproponowała wprowadzenie nowych przepisów mających na celu zmniejszenie o 30% kosztów wprowadzenia szybkiego Internetu. Prace inżynieryjno-budowlane, takie jak przebudowa ulic na potrzeby instalacji kabla światłowodowego, mogą stanowić nawet 80% całkowitych kosztów wdrożenia szybkich sieci łączności elektronicznej. Dzisiejszy wniosek może przynieść przedsiębiorstwom oszczędności rzędu 40 do 60 mld euro.
Szybkie łącza szerokopasmowe są podstawowym elementem rynku telekomunikacyjnego oraz szerszego jednolitego rynku cyfrowego, nad którego rozwojem pracuje Komisja. Rozwój ten uległ obecnie spowolnieniu ze względu na różnice w przepisach i praktykach administracyjnych stosowanych na poziomach krajowym i regionalnym.
W większości przypadków stosowane obecnie przepisy są szkodliwe dla konkurencyjności Europy - powiedziała Neelie Kroes, wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej.
Przedstawiony projekt rozporządzenia opiera się na sprawdzonych rozwiązaniach stosowanych obecnie w takich krajach jak Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Litwa, Niderlandy, Polska, Portugalia, Słowenia, Szwecja i Wielka Brytania, ale pozostawia kwestie organizacyjne w dużym stopniu w gestii państw członkowskich.
Po tym jak nowe przepisy zostaną przyjęte przez Parlament Europejski i Radę, będą bezpośrednio stosowane w całej UE. Komisja pragnie rozwiązać cztery główne problemy:
- przystosowanie nowych i remontowanych budynków do szybkich łączy szerokopasmowych,
- otwarcie dostępu do infrastruktury na sprawiedliwych i rozsądnych warunkach, w tym również cenowych (dostęp do istniejących kanałów, przewodów, studzienek, szafek ulicznych, masztów, anten, wież i innych elementów infrastruktury),
- rozwiązanie kwestii niedostatecznej koordynacji robót budowlanych poprzez umożliwienie operatorom sieci negocjowania umów z innymi dostawcami infrastruktury,
- uproszczenie złożonej i czasochłonnej procedury przyznawania zezwoleń, zwłaszcza na budowę masztów i anten, poprzez wprowadzenie obowiązku wydania lub odmowy zezwolenia w ciągu sześciu miesięcy oraz poprzez umożliwienie składania wniosków o zezwolenie za pośrednictwem pojedynczego punktu kontaktowego.
W chwili obecnej brakuje przejrzystych zasad dotyczących istniejącej infrastruktury fizycznej, którą można wykorzystać w celu wprowadzenia łączy szerokopasmowych, a także brakuje wspólnych przepisów, które mogłyby być stosowane przy uruchomianiu łączy szerokopasmowych w całej UE. Nie istnieje również rynek infrastruktury fizycznej i nie ma możliwości korzystania z infrastruktury należącej do innych przedsiębiorstw użyteczności publicznej. Uregulowania prawne w niektórych państwach członkowskich wręcz zniechęcają przedsiębiorstwa użyteczności publicznej do współpracy z operatorami telekomunikacyjnymi.
Źródło tekstu: Komisja Europejska
